Σελεύκεια η επί του Τίγρη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 50:
Τον Ιούλιο του 141 π.Χ. οι [[Παρθική Αυτοκρατορία|Πάρθοι]] υπό τον [[Μιθριδάτης Α΄ Φιλέλλην|Μιθριδάτη Α΄ Φιλέλληνα]] κατάλαβαν την πόλη. Η Σελεύκεια όμως δεν έχασε τη σημασία της και χρησιμοποιήθηκε ως ένα από τα βασιλικά νομισματοκοπεία. Ωστόσο η παρθική πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στη γείτονα Κτησιφώντα. Ο δραστήριος Σελευκίδης [[Αντίοχος Ζ΄ Σιδήτης]] ανέκτησε για λίγο διάστημα τη Μεσοποταμία, τη Βαβυλωνία και τη Μηδία και εκτέλεσε τον Πάρθο διοικητή της Σελεύκειας (130 π.Χ.). Μετά από περίπου ένα χρόνο, τα μέρη αυτά περιήλθαν οριστικά στους Πάρθους.
 
Πολλοί Ιουδαίοι κατέφυγαν στην Σελεύκεια μετά το 35 π.Χ., όπου και σφαγιάστηκαν<ref>Φλάβιος Ιώσηπος: ''Ιουδαϊκή αρχαιολογία'' 18.311</ref>. Και οι δύο πόλεις (Σελεύκεια και Κτησιφών) καταλήφθηκαν αρκετές φορές από τους [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαίους]]. Ο αυτοκράτορας Τραϊανός την κατέλαβε το 116 μ.Χ.<ref>Κάσσιος Δίων: ''Ρωμαϊκή ιστορία'' 68.30.2</ref>. Επί βασιλείας [[Μάρκος Αυρήλιος|Μάρκου Αυρηλίου]] και [[Λεύκιος Βέρος|Λουκίου Βήρου]], το 165 μ.Χ., την κατέλαβε ο Ρωμαίος στρατηγός [[Αβίδιος Κάσσιος]] (απόγονος του [[Αντίοχος Δ΄ της Κομμαγηνής|Άντιόχου Δ']], βασιλιά της ημι-[[Εξελληνισμός|εξελληνισμένης]] [[Κομμαγηνή|Κομμαγηνής]]) κατά τη διάρκεια της εκστρατείας κατά των Πάρθων. Ο Κάσσιος κατέστρεψε την Σελεύκεια -προφασιζόμενος ότι οι κάτοικοί της αθέτησαν τη συμφωνία τους με τους Ρωμαίους- και αυτό αποτελεί τραγική ειρωνία της ιστορίας, διότι ο Αβίδιος ήταν μακρινός απόγονος Σελευκιδών.
 
Ωστόσο αυτές οι δίδυμες πόλεις επέζησαν, αλλά η Σελεύκεια παρήκμασε. Όταν τις κατέλαβε το 198/9 ο [[Σεπτίμιος Σεβήρος]], βρήκε τη Σελεύκεια έρημη. Οι Πάρθοι στρατιώτες που δραπέτευσαν απεικονίζονται στην [[Αψίδα του Σεπτίμιου Σεβήρου|αψίδα του θριάμβου του]] στη Ρώμη.