Λάζαρος Τσάμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 138:
Η έκρηξη του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκοσμίου Πολέμου]] βρήκε την Ελλάδα σε μια περίοδο [[Εθνικός Διχασμός|Εθνικού Διχασμού]], καθώς υπήρχε έντονη διαμάχη μεταξύ των πολιτικών φορέων που στήριζαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο (φιλοβενιζελικών) και την συμμετοχή στον πόλεμο στο πλευρό της [[Αντάντ]] και αυτών που στήριζαν την [[ουδετερότητα]] της χώρας (αντιβενιζελικών) με τη στήριξη του βασιλιά [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου Α΄]].<ref>''Η ιστορία του 20ου αιώνος'', εκδ. Χρυσός Τύπος, 1974, τόμος Β', σ. 620</ref> Τα φιλοβενιζελικά συναισθήματα του Λάζαρου, που έρχονταν σε αντίθεση με τις πεποιθήσεις συναγωνιστών και παλαιών φίλων κατά την διάρκεια του Μακεδονικού Αγώνα,{{πηγή}} τον οδήγησαν να συνταχθεί με το [[Κίνημα Εθνικής Αμύνης|Κίνημα της Εθνική Αμύνης]].
Όταν ο [[Γάλλος]] [[στρατηγός]] Μορίς Σαράιγ (Maurice Sarrail), αρχηγός των
Η εισβολή του βουλγαρικού στρατού στην περιοχή,τον Αύγουστο του 1916 , είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή και την λεηλασία των αποθηκών σιτηρών στα χωριά Λαιμός και Καρυές (Οροβνικ) Πρεσπών , όλων των εμπορικών του καταστημάτων, την καταστροφή και λεηλασία των εγκαταστάσεων ιχθυοτροφείας στην Πρέσπα , των τυροκομείων του στη Ρακίσκα και την Γκόριτσα , την λεηλασία του σπιτιού του στο Πισοδέρι καθώς και του πετρελαιοκίνητου κυλινδρόμυλου στο Πουστέτς της Πελαγονίας. Τον Αύγουστο του 1917 επιχειρήθηκε η τρίτη δολοφονική του απόπειρα η οποία απέτυχε χάρη στην άμεση αντίδραση της συζύγου του Αλεξάνδρας. Φοβούμενος πλέον ο Λάζαρος για την ασφάλεια της οικογενείας του, αναγκάσθηκε να εγκαταλείψει οικογενειακώς το σπίτι του και να εγκατασταθεί προσωρινά για έξι μήνες στο [[Άργος Ορεστικό|Άργος Ορεστικό Καστοριάς]].
|