Κωνσταντίνος Καντακουζηνός (στόλνικος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ εσωτερικές συνδέσεις |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''στόλνικος Κωνσταντίνος Καντακουζηνός''' (γεν. 1640 - θάνατος 7 Ιούνιου 1716 ) ήταν λόγιος [[βογιάρος]] από την [[Οικογένεια Καντακουζηνών Ρουμανίας|οικογένεια των Καντακουζηνών της Ρουμανίας]] που επηρέασε την πολιτική και πνευματική ζωή της Βλαχίας. Στο Ρουμανικό πολιτιστικό χώρο αναγνωρίζεται ως εκπρόσωπος του [[Αναγεννησιακός ουμανισμός | Αναγεννησιακού Ουμανισμού]] στη [[Βλαχία]], με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ιστορία και τη Γεωγραφία.
Ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός ήταν ο τριτότοκος
==Ο Βίος==
Γεννήθηκε στη [[Βλαχία]] γύρω στα 1640. Το 1654 η οικογένεια του πατέρα του υποχρεώθηκε να εξοριστεί στο [[Μπρασόβ]], όπου ο νεαρός Κωνσταντίνος συνέχισε τις σπουδές του με τον σοφό διευθυντή του Ευαγγελικού Κολλεγίου της πόλης, τον Martin Albrich. Αναφέρεται ότι κατά τη δεκαετία 1654-1665 είχε και διακεκριμένους Έλληνες δασκάλους<ref> Καραθανάσης, Αθαν.: Οι Έλληνες Λόγιοι στη Βλαχία (1670-1714), Ι.Μ.Χ.Α., Θεσσαλονίκη, 1982, κεφ.Γ΄, «Η Φωτισμένη Ηγεσία της Βλαχίας», σελ. 62.</ref>, ώστε το 1665 αναχώρησε για την [[Κωνσταντινούπολη]] όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Πατριαρχική Ακαδημία, στα χρόνια που σχολαρχούσε ο [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος (ο εξ απορρήτων) | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος]]. Στις 18 Ιανουαρίου 1667 αναχώρησε από την Κωνσταντινούπολη για τη [[Βενετία]] και την [[Πάντοβα]]. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της [[Πάντοβα|Πάντοβας]] ,το οποίο προτιμούσαν οι ορθόδοξοι ουμανιστές της εποχής. Στην Πάντοβα έμεινε από το 1667 μέχρι το1669 και παρακολούθησε μαθήματα Λογικής και Φυσικής κοντά στον καθηγητή Albanio Albanese. Μετά από τις σπουδές του στην Πάντοβα πραγματοποίησε ένα μεγάλο ταξίδι σε Γερμανία, Γαλλία, Βέλγιο, Αυστρία, Τρανσυλβανία και κατέληξε στη [[Μολδαβία]], όπου νυμφεύτηκε τη Safta, ανεψιά του ηγεμόνα της Μολδαβίας [[Γεώργιος Δ΄ Δούκας|Γεωργίου Δούκα]]. Ως στόλνικος ο Κωνσταντίνος Καντακουζηνός, ασκούσε ισχυρή επιρροή στην Αυλή της Βλαχίας, τόσο κατά την περίοδο ηγεμονίας του αδελφού του, Σερμπάν, όσο και του ανεψιού του, [[Κωνσταντίνος Μπρινκοβεάνου| Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου]]. Σχετικά με τη διπλωματική του δραστηριότητα θα πρέπει να αναφερθούν οι προσπάθειές του για παμβαλκανική αντιοθωμανική κίνηση, που δεν ευοδώθηκε, παρά την απήχηση που είχε σε κάποιους ηγεμόνες της περιοχής. Ως φορέας της εξωτερικής πολιτικής της Βλαχίας, είχε την τάση να παραμερίζει τον ανεψιό του, τον ηγεμόνα Κωνσταντίνο Μπρινκοβεάνου, γεγονός που οδήγησε σε σιωπηρή ρήξη μεταξύ τους. Κατηγορείται ότι συνέβαλε στην εκδίωξη του Κωνσταντίνου Μπρινκοβεάνου, που αποκεφαλίστηκε από τον σουλτάνο, πιθανόν και για να ανέλθει στο θρόνο ο δικός του
==Πνευματικά επιτεύγματα==
Η κλίση του στα γράμματα
Ο στόλνικος ήταν ιστορικός με σημαντικό συγγραφικό έργο. Με τη συνεργασία του [[Ιωάννης Κομνηνός | Ιωάννη Κομνηνού]] το 1700 τύπωσε στην Πάντοβα ένα χάρτη της Βλαχίας, σε Ελληνική γλώσσα με τίτλο "''Πίναξ Γεωγραφικός της υψηλοτάτης ηγεμονίας Ουγγροβλαχίας''"<ref> Καραθανάσης, Αθαν.: Οι Έλληνες Λόγιοι στη Βλαχία (1670-1714), Ι.Μ.Χ.Α., Θεσσαλονίκη, 1982, κεφ.Γ΄, «Η Φωτισμένη Ηγεσία της Βλαχίας», σελ. 66.</ref>. Την εκδοτική επιμέλεια του χάρτη είχε ο [[Χρύσανθος Νοταράς]]. Το σημαντικότερο ιστορικό έργο του Καντακουζηνού είναι η "''Ιστορία της Βλαχίας''" ( ''Istoria Țării Rumânești'' ), στο οποίο, παρόλο ότι οι πολιτικές περιστάσεις δεν του επέτρεψαν να το ολοκληρώσει, αναλύεται ένα εξαιρετικά πλούσιο υλικό, που συμπεριλαμβάνει αρχαίους, βυζαντινούς και νεώτερους δυτικούς συγγραφείς. Στο βιβλίο αυτό ο Καντακουζηνός προσπάθησε να καλύψει το κενό της γνώσης για την πρώιμη ιστορία των Ρουμάνων, και υποστηρίζει την καταγωγή των Ρουμάνων από Δακο-Ρωμαϊκή επιμειξία στη [[Δακία]], από την εποχή των Δακο-Ρωμαϊκών πολέμων. Η άποψη αυτή περί της καταγωγής των Ρουμάνων υποστηρίζεται και από το Διονύσιο Φωτεινό<ref> Διονύσιος Φωτεινός: Ιστορία της πάλαι Δακίας, τα της Τρανσιλβανίας, Βλαχίας, και Μολδαυίας. Εκ διαφόρων παλαιών και νεωτέρων συγγραφέων, Εκ του Τυπογραφείου Ιω. Βαρθολ. Σβεκίου, Εν Βιέννη της Αουστρίας, 1819. http://anemi.lib.uoc.gr/metadata/8/2/c/metadata-22-0000087.tkl</ref> στο έργο του «''Ιστορία της Πάλαι Δακίας''», που εκδόθηκε το 1818, καθώς και από τον Κωνσταντίνο Καρακάση<ref>Καρακάσης, Κων.: Τοπογραφία της Βλαχίας και ανθρωπολογικαί παρατηρήσεις αναφορικώς προς την υγιείαν και νόσους των κατοίκων αυτής. Τυπογρ. Ι. Ηλιάδου, εν Βουκουρεστίοις, 1830, σελ.120-125.</ref> στο έργο του «''Τοπογραφία της Βλαχίας''», του 1830.
|