Μητροπολίτης Γρεβενών Αιμιλιανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αιμιλιανός Λαζαρίδης''' ([[1877]] - [[30 Σεπτεμβρίου]] [[1911]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] μητροπολίτηςMητροπολίτης [[Γρεβενά|Γρεβενών]] με σημαντική δράση για τον ελληνισμό της Μακεδονίας.

Σπούδασε στηνστη [[Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης|Θεολογική Σχολή της Χάλκης]] και, μετά την αποφοίτησή του, υπηρέτησε ως εφημέριος στην Ι.Ιερά Μητρόπολη Κυζίκου και αργότερα ως πρωτοσύγκελοςΠρωτοσύγκελος στην Ιερά Μητρόπολη [[Θεσσαλονίκη]]ς,. όπουΕκεί προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στον Μκαεδονικό[[Μακεδονικός αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]], συνεργαζόμενος με τον Πρόξενο [[Λάμπρος Κορομηλάς|Λάμπρο Κορομηλά]] και τον Μακεδονομάχο Αθανάσιο Σουλιώτη. Στη συνέχεια, κλήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Κωνσταντινούπολη και τοποθετήθηκε ως εφημέριος και ιεροκύρηκας στον ιερό ναό της Αγίας Τριάδας στο Πέραν, στη συνοικία Σταυροδρομίου, όπου διακρίθηκε για την καλοσύνη και την ευσέβειά του.

Ακολούθως, χειροτονήθηκε βοηθός επίσκοπος του Μητροπολίτη Πελαγονίας Ιωακείμ Φοροπούλου (με έδρα το [[Μπίτολα|Μοναστήρι]] της Άνω Μακεδονίας), υπό τον τίτλο του επισκόπου Πέτρας. Tον Μάρτιο του [[1910]] εξελέγη Μητροπολίτης [[Γρεβενά|Γρεβενών]]<ref>Εφημερίδα Μακεδονία [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=124&dc=11&db=10&da=1911]</ref>.

Ο Μητροπολίτης Γρεβενών Αιμιλιανός αποτέλεσε στυλοβάτη του Μακεδονικού Ελληνισμού, προασπίζοντας την ταυτότητα των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής των Γρεβενών. Ενίσχυε ουσιαστικά την προσπάθεια υποστήριξης και διαφύλαξης των Ελλήνων Ορθοδόξων που απαιτούνταν μετά την τυπική λήξη του Μακεδονικού Αγώνα. Στην προσπάθειά του να στηρίξει το ποίμνιό του πραγματοποιούσε περιοδείες σε όλα τα χωριά της Επαρχίας, κηρύττοντας το Ευαγγέλιο και ενθαρρύνοντας τους χριστιανούς. Φρόντισε για την ίδρυση και τη συντήρηση ελληνικών σχολείων και ορθόδοξων ναών.Για τον λόγο αυτό τέθηκε στο στόχαστρο των Νεότουρκων αλλά και των Κομιτατζήδων. Στις [[30 Σεπτεμβρίου]] [[1911]], κατά τη μετάβασή του στην εκκλησία του χωριού Γκριντάδες όπου θα λειτουργούσε, δολοφονήθηκε μαζί με το διάκονο και τον συνοδό-αγωγιάτη του, από τους κομιτατζήδες. Καθώς η δολοφονία έγινε σε δάσος και εν κρυπτώ, ο Αιμιλιανός και η συνοδεία του θεωρούνταν ως «εξαφανισμένοι» από τους κατοίκους. Αγωνία για την τύχη του μητροπολίτη Αιμιλιανού, στις [[3 Οκτωβρίου]] του [[1911]], εξέφρασε δημοσίως η δημογεροντία Γρεβενών, και μια μέρα αργότερα ανακοινώνει ότι ανακάλυψε προσωπικά του αντικείμενα. Μετά από έρευνες των κατοίκων βρέθηκε το σώμα του Αιμιλιανού σε γειτονικό δάσος στις [[6 Οκτωβρίου]] [[1911]] μαζί με αυτά των δυο συνοδοιπόρων του. Κηδεύτηκε την Κυριακή [[8 Οκτωβρίου]] [[1911]] στα Γρεβενά<ref>Εφημερίδα Μακεδονία [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=124&dc=7&db=10&da=1911]</ref>. Ο ποιητής [[Γεώργιος Σουρής]] αποτυπώνει το πνέυμα της εποχής αφιερώνοντας ποίημά του στον μαρτυρικό ιεράρχη. Επιστολές και συλλυπητήρια τηλεγραφήματα μέσα από τα αρχεία του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου]], αποκαλύπτουν τη θλίψη του λαού και του κλήρου της εποχής για τον μαρτυρικό θάνατο του μητροπολίτη Αιμιλιανού. Οι επιστολές αυτές δόθηκαν για πρώτη φορά στη δημοσιότητα και αναγνώσθηκαν από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο κατά την επίσκεψή του στα [[Γρεβενά]] το [[2011]].

Προς τιμήν του, οδοί που φέρουν το όνομά του, βρίσκονται στη [[Νέα Σμύρνη]], και τη [[Νέα Ιωνία Αττικής|Νέα Ιωνία]], τηστη [[Θεσσαλονίκη]], τη [[Σταυρούπολη Θεσσαλονίκης|Σταυρούπολη]], την [[Καλαμαριά]] και το [[Δήμος Πανοράματος|Πανόραμα]], τηνκαθώς και σε [[Κομοτηνή]], την [[Κοζάνη]], την [[Καστοριά]] και την [[Καλαμαριά]]. Προτομές του υπάρχουν στα Γρεβενά, στην κεντρική πλατεία ''Αιμιλιανού'', καθώς και στη Θεσσαλονίκη, στην οδό Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης. Ο ανδριάντας του αναγέρθηκεανεγέρθηκε στο Επισκοπείο Γρεβενών.