Ποδόσφαιρο στην Κύπρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Xaris333 (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 77:
Στην [[Αμμόχωστος|Αμμόχωστο]], ο ΓΣΕ (Γυμναστικός Σύλλογος Ευαγόρας) και η [[Ανόρθωση Αμμοχώστου (ποδόσφαιρο)|Ανόρθωση]] ήταν οι μόνοι σύλλογοι που ασχολούνταν με τον αθλητισμό. Μέσα στις τάξεις του ο ΓΣΕ είχε προοδευτικούς (αριστερούς) αθλητές στίβου που ήταν οι κορυφαίοι στην Κύπρο, ενώ στην Ανόρθωση έπαιζαν και ποδοσφαιριστές με προοδευτικές (αριστερές) αντιλήψεις. Ωστόσο, μέσα στο πνεύμα της εποχής εκείνης, τόσο ο ΓΣΕ όσο και η Ανόρθωση, άρχισαν να επιβάλλουν περιορισμούς διαφόρων μορφών. Επειδή τα άτομα με προοδευτικές αντιλήψεις στις τάξεις της Ανόρθωσης άρχισαν να αυξάνονται, τα μέλη της Ανόρθωσης που ήθελαν να επικρατεί το εθνικόφρονο κλίμα στο σωματείο, αποφάσισαν να θέσουν περιορισμούς στην εισδοχή μελών και συγκεκριμένα περιόρισαν τα άτομα με προοδευτικές αντιλήψεις<ref name="MEL97">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=97}}</ref><ref name="MEL16" />. Επίσης, ποδοσφαιριστές που θεωρούνταν άτομα με προοδευτικές αντιλήψεις, δεν προωθούνταν. Από τις αρχές του 1947 μια μερίδα προοδευτικών ανθρώπων της Αμμοχώστου που βρίσκονταν εντός και εκτός του ΓΣΕ και της Ανόρθωσης, θεωρούσαν ότι υπήρχε χώρος για τη δημιουργία και δεύτερου σωματείου στην πόλη. Μπροστά στους περιορισμούς που επιβάλλοντο, οραματίστηκαν ένα σωματείο το οποίο θα ήταν μακρυά από την πολιτική και θα "αγκάλιαζε" όλα τα λαϊκά στρώματα της Αμμοχώστου, με στόχο την εξάπλωση του αθλητισμού<ref name="ΑΜΜ1" /><ref name="STL16">{{harvnb|Στυλιανού|1988|p=16}}</ref>. Έτσι, στις 7 Μαρτίου 1948 ιδρύεται το πρώτο προοδευτικό σωματείο, η [[Νέα Σαλαμίνα Αμμοχώστου|Νέα Σαλαμίνα]]. Παρόμοια ατμόσφαιρα έναντι των προοδευτικών αθλητών επικρατούσε και σε άλλες πόλεις της Κύπρου. Στη Λάρνακα ιδρύεται στις 10 Απριλίου η [[Αλκή Λάρνακας|Αλκή]].
 
Πριν από τους παγκύπριους αγώνες στίβου το Μάιο του 1948, ο [[ΣΕΓΑΣ]], Σύνδεσμος Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων, ζήτησε από όλους τους Γυμναστικούς Συλλόγους της Κύπρου, τα μέλη και τους αθλητές τους, να υπογράψουν δημόσια διακήρυξη όπου θα εξεφράζουν την υποστήριξη τους προς τη Δεξιά παράταξη στον ελληνικό εμφύλιο, θα δήλωναν «εθνικοφρόνων φρονημάτων» και θα καταδίκαζαν τη δράση της Αριστεράς<ref name="ΑΜΜ1"/><ref name="MEL97"/>. Οι Γυμναστικοί Σύλλογοι και οι δεξιοί αθλητές υπέγραψαν τις δηλώσεις αυτές. Ο μόνος σύλλογος που αρνήθηκε να υπογράψει τη δήλωση αυτή ήταν ο Γυμναστικός Σύλλογος "Κινύρας" Πάφου και για αυτό τον απέκλεισαν από τους αγώνες. Οι προοδευτικοί αθλητές ήταν αντίθετοι με τη δήλωση που έκαναν οι σύλλογοι τους, αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις και να αποκυρήξουν τα ιδεολογικά τους πιστεύω<ref name="ΑΜΜ1" /><ref name="MEL97" />, με τους πρώτους που αντέδρασαν να είναι οι πρωταθλητές του ΓΣΕ, [[Αντώνης Τότσης|Αντώνη Τότση]] και [[Νικής Γεωργίου|Νική Γεωργίου]]. Επιπρόσθετα, οι προοδευτικοί αθλητές αποφάσισαν να στηρίξουν το Γυμναστικό Σύλλογο "Κινύρα" Πάφου, αν τελικά δεν του επέτρεπαν να λάβει μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες. Οι προοδευτικοί αθλητές του ΓΣΕ, που είχαν σίγουρες τις πρώτες θέσεις, τις θυσίασαν για να συμπαρασταθούν στον Κινύρα. Ο ΓΣΕ είχε μια πολύ δυνατή ομάδα και ήταν σίγουρος για την πρώτη θέση στους αγώνες. Μετά, όμως από την εξέλιξη αυτή τερμάτισε τρίτος. Ο ΓΣΕ, δρώντας εκδικητικά για το γεγονός ότι οι αθλητές της Νέας Σαλαμίνας δεν έλαβαν μέρος στους Παγκύπριους Αγώνες, έστειλε επιστολή στο σωματείο που το πληροφορούσε ότι απαγορευόταν η είσοδος του στο [[στάδιο ΓΣΕ]]<ref name="ΑΜΜ1" /><ref name="MEL97" />, επιστολή υπογεγραμμένη από τον πρόεδρο του ΓΣΕ<ref name="SG21">{{harvnb|Στυλιανού|Γεωργίου|1988|p=21}}</ref>. Αντίστοιχα, ο [[Γυμναστικός Σύλλογος Ζήνωνας«Ο Ζήνων»]] (ΓΣΖ) σε γενική συνέλευση, απαγόρευσε από την Αλκή να χρησιμοποιεί το στάδιο της Λάρνακας<ref name="MEL97" /><ref name="SG21"/>. Αντίστοιχη πρόταση για αποκλεισμό Τούρκων και καθολικών απορρίφθηκε. Στη Λευκωσία είχε ιδρυθεί μέσα στο Μάϊο ο [[Ορφέας Λευκωσίας|Ορφέας]].
 
Επιπρόσθετα, τον ίδιο μήνα, ο [[ΑΠΟΕΛ]] απέστειλε τηλεγράφημα στο ΣΕΓΑΣ, «εγκάρδιο αδελφικό χαιρετισμό σε ολόκληρη την ελληνική αθλούμενη νεολαία» κι ευχόταν, «όπως τερματισθεί η εθνοκτόνος ανταρσία» στην Ελλάδα. Η διοίκηση του σωματείου κάλεσε όλους τους αθλητές και ποδοσφαιριστές του σωματείου να προσυπογράψουν σχετική δήλωση, με την οποία θα συνηγορούσαν με το περιεχόμενο του τηλεγραφήματος. Οι αριστεροί παράγοντες και αθλητές του ΑΠOEΛ θεώρησαν το χαρακτηρισμό «εθνοκτόνος ανταρσία», πρόκληση και κομματική τοποθέτηση του σωματείου τους. Οι ποδοσφαιριστές [[Κώστας Λυμπουρής]], [[Αγησίλαος Τσιαλής]], [[Γωγάκης Καραγιάννης]], [[Τάκης Σκαλιώτης]], [[Ανδρέας Καριόλου]] κ.α. διαχώρισαν τη θέση τους και αρνήθηκαν να υπογράψουν τις δηλώσεις. Από εκεί και πέρα, ανέλαβε δράση ο Τύπος, ο οποίος με συνεχή ρεπορτάζ και σχόλιά του, έριχνε λάδι στη φωτιά, πυροδοτώντας την τελική έκρηξη. Ακολούθησε η επ΄ αόριστον τιμωρία πέντε αθλητών του AΠOEΛ από το σωματείο τους. Έτσι, οι ποδοσφαιριστές αυτοί αποσκίρτησαν από τον AΠOEΛ και μαζί με αρκετούς άλλους ίδρυσαν στις 4 Ιουνίου 1948 νέο σωματείο στη Λευκωσία, τον [[Αθλητικός Σύλλογος Ομόνοια Λευκωσίας|Αθλητικό Σύλλογο Ομόνοια Λευκωσίας]]<ref name="MEL97-98">{{harvnb|Μελετίου|2011|p=97-98}}</ref><ref name="SG21" />. Ακολούθως ιδρύθηκε και ο [[Αθλητικός Σύλλογος Κερύνειας]] (ΑΣΚ)<ref name="Στυλιανού 1988 23">{{harvnb|Στυλιανού|Γεωργίου|1988|p=23}}</ref>.