Λούΐα = λόγια και λώεσσα η γλώσσα Ἀλλ, από το, όνομα Απόλλων συμπτυγμένο από την αρχαία (Aραβική διάλεκτο της Ελληνικής Γλώσσας) ΑΠOΛΛΩΝ Απαλλάχ "Αλλάχ" Eξ ου' και αλλαλαγμός και απαλλάσιασα (απομακρύνθηκα από τον θεό) επίσης από Απόλλων απολλαυσης
Η εξελληνισμένη έκφραση «'''αλληλούια'''» (αρχ. «''ἀλληλούϊα''») [http://www.blueletterbible.org/cgi-bin/strongs.pl?strongs=239&page=1], που προέρχεται από τα {{Εβραϊκά|הַלְּלוּיָהּ}}, '''Χαλελουγιάχ''', κατά γράμμα αποτελεί προτροπή προς ομάδα ανθρώπων να «αινέσουν τον [[Γιαχ]]».[http://www.blueletterbible.org/tmp_dir/choice/1121640191-8739.html] Στην Αγία Γραφή αυτός ο όρος χρησιμοποιείται 28 φορές. Οι μεταφράσεις έχουν αποδώσει αυτή την έκφραση δοξολογίας ως «Αινείτε τον [[Γιαχ]]» ή «Αινείτε τον Κύριο». Ο όρος [[Γιάχ]] αποτελεί συντομευμένη μορφή του θεϊκού ονόματος που προσδιορίζεται από το [[Τετραγράμματο]] και αποδίδεται συνήθως [[Γιαχβέ]] ή [[Ιεχωβά]].
Για την πλειονότητα των [[Χριστιανισμός|Χριστιανών]] αποτελεί έκφραση ιδιαίτερου αίνου προς τον [[Θεός|Θεό]]. Στον [[Ιουδαϊσμός|Ιουδαϊσμό]] αποτελεί μέρος των προσευχών (ύμνων) Χαλλέλ. (Ψαλμοί 113-118)
Η διατήρηση αυτού του αμετάφραστου εβραϊκού όρου στην εκκλησιαστική υμνολογία θεωρείται απομεινάρι των πρακτικών που υιοθέτησε η πρωτοχριστιανική εκκλησία από την [[Ιουδαϊσμός|ιουδαϊκή]] [[συναγωγή]] και τις [[Εσσαίοι|εσσαϊκές]] κοινότητες.
