Υπουργείο Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 51:
* Τον Σεπτέμβριο του 2010 επανασυστάθηκε αυτόνομο υπουργείο με τίτλο [[Υπουργείο Θαλάσσιων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας]] με αρμοδιότητες σε θέματα ναυτιλίας.
* Τον Ιούνιο του 2011 συγχωνεύτηκε στο [[Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας]].
* Τον Ιούνιο του 2012 με το Π.Δ. 85/2012<ref>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wEbA_BZxkczbHdtvSoClrL89ciLegIW2m55MXD0LzQTLWPU9yLzB8V68knBzLCmTXKaO6fpVZ6Lx3UnKl3nP8NxdnJ5r9cmWyJWelDvWS_18kAEhATUkJb0x1LIdQ163nV9K--td6SIuai4G99JDAlrpByDKU_-yGkMgyGDrgGp6QE4n0LoCo0r Π.Δ. 85/2012]</ref>, μετά από πρόταση του Πρωθυπουργού Α. Σαμαρά, συνεστήθη το [[Υπουργείο Ναυτιλίας]] συγκροτούμενο από υπηρεσίες του πρώην [[Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής|Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής]] που είχαν μεταφερθεί το 2009 στα τέως Υπουργεία [[Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη|Υπουργεία Προστασίας του Πολίτη]] και [[Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας|Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας]].
* Στις 17 Ιουλίου 2012 με το Π.Δ. 94/2012<ref>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wEbA_BZxkczbHdtvSoClrL8JfWk9tSupxZ5MXD0LzQTLWPU9yLzB8V68knBzLCmTXKaO6fpVZ6Lx3UnKl3nP8NxdnJ5r9cmWyJWelDvWS_18kAEhATUkJb0x1LIdQ163nV9K--td6SIuTJmmyfoe7GuQfRVSiy-kFNuEdCRZGGjRqnfd4HpC9QR Π.Δ. 94/2012]</ref>, το Υπουργείο Ναυτιλίας μετονομάστηκε σε [[Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου]].
* Στις 27 Ιανουαρίου 2015 συγχωνεύτηκε στο υπερ-[[Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού]].
* Στις 22 Σεπτεμβρίου 2015 με το Π.Δ. 70/2015<ref>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wE4q6ggiv8WTXdtvSoClrL8jiNRVGgNfKB5MXD0LzQTLWPU9yLzB8V68knBzLCmTXKaO6fpVZ6Lx3UnKl3nP8NxdnJ5r9cmWyJWelDvWS_18kAEhATUkJb0x1LIdQ163nV9K--td6SIubb5GFztbyL8QgCnczWWpjN3Or_ON-Xdm3ItChFH0h1- Π.Δ. 70/2015]</ref> επανασυστάθηκε ως αυτόνομο υπουργείο αποτελούμενο από τις υπηρεσίες του τέως Υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου.
* = Ιστορική Αναδρομή = Ο νόμος 1753 είχε θέσει την ενοποιημένη και αυτοτελή Διεύθυνση Εμπορικού Ναυτικού (Δ.Ε.Ν.) υπό τις διαταγές του Υπουργείου Ναυτικών. Η ρύθμιση αυτή αποτελούσε συμβιβασμό και υποχρέωση στην δυσαρέσκεια με την οποία το Πολεμικό Ναυτικό έβλεπε την οριστική απομάκρυνση της εμπορικής ναυτιλίας από την άμεση εποπτεία του. Με νομοθετικό διάταγμα στις 7-5-1919 «Περί υπαγωγής του εμπορικού ναυτικού εις το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας» η Δ.Ε.Ν. υπάγεται στο υπουργείο Εθνικής Οικονομίας. Με διάταγμα της 30-12-1920 ιδρύεται το Γραφείο Γενικής Επιθεωρήσεως Πλοίων. Και έτσι η Δ.Ε.Ν. αρχίζει το έργο της. Η πρώτη απ' ευθείας κατάταξη Αξιωματικών του Λιμενικού έγινε τον Νοέμβριο του 1920. Σημαντική επίσης ήταν κατά το έτος 1921 η σύσταση του θεσμού των προξενικών λιμεναρχών, αρχικά στο Λονδίνο και αργότερα στο Κάρντιφ και την Αμβέρσα. Μάλιστα, η καθαρά ελληνική επινόηση της δημιουργίας, στο προξενικό Λιμεναρχείο Λονδίνου, γραφείου νηολογίων και υποθηκολογίων συνέβαλε ουσιαστικά στην ανασυγκρότηση του εμπορικού μας στόλου μετά τη λήξη του Α' παγκοσμίου πολέμου. Πράγματι, επειδή η απόκτηση πλοίων γινόταν κυρίως στην αγορά του Λονδίνου, η ύπαρξη γραφείου διευκόλυνε εξαιρετικά την παραλαβή και αναγνώριση των πλοίων ως ελληνικών, αφού η νηολόγηση και εγγραφή της σχεδόν απαραίτητης υποθήκης γινόταν αυθημερόν, έτσι ώστε ο ενυπόθηκος δανειστής (συνήθως Αγγλική τράπεζα) να εξασφαλίζεται πλήρως και ο πλοιοκτήτης να παραλαμβάνει αμέσως το έγγραφο εθνικότητας και να υψώνει την Ελληνική Σημαία. Το νεοσύστατο Λιμενικό Σώμα, το οποίο είχε επανδρώσει όλες τις Λιμενικές Αρχές της χώρας, συμπεριλαμβανομένων και των Ελληνικών νησιών και λιμανιών που απελευθερώθηκαν στους Βαλκανικούς πολέμους, έπαιρνε μέρος και στην μικρασιατική εκστρατεία. Η οργάνωση των Λιμενικών υπηρεσιών σε λιμάνια των παράλιων της Μ. Ασίας, με σημαντικότερο αυτό της Σμύρνης, για την εξυπηρέτηση του ανεφοδιασμού και των μεταφορών του στρατού κατέστη επιτακτική. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της Μ. Ασίας το 1919, άρρηκτα συνδεδεμένες με τις θαλάσσιες μεταφορές στρατού και εφοδίων, οδήγησε στην άρτια οργάνωση των Λιμενικών Υπηρεσιών στα κυριότερα λιμάνια των περιοχών αυτών από το Δεδέαγατς μέχρι το Αϊβαλί. Μάλιστα, θα πρέπει να τονιστεί ότι κατά την αναγκαστική έξοδο του Ελληνικού πληθυσμού από τη Μικρά Ασία το 1922 η προσφορά των Λιμενικών Αρχών στάθηκε σωτήρια. Κινητοποιήθηκαν και τέθηκαν σε συναγερμό πρώτα για την αποστολή όλων των διαθέσιμων σκαφών για την παραλαβή του στρατού και του πληθυσμού και στη συνέχεια για την υποδοχή των προσφύγων που κατέφθαναν από τα μικρασιατικά παράλια. Το Μάιο του 1924 ανακηρύσσεται η Δημοκρατία στην Ελλάδα. Το 1925 ενισχύεται η τάση κηδεμονίας της εμπορικής ναυτιλίας από το Πολεμικό Ναυτικό και με νομοθετικό διάταγμα η Δ.Ε.Ν. μεταφέρεται στο Υπουργείο Ναυτικών. Κατ' ακολουθία της νέας διοικητικής υπαγωγής της Δ.Ε.Ν. ρυθμίζονται ανάλογα και τα διοικητικά θέματα του Λιμενικού Σώματος. Το πείραμα επανασύνδεσης της εμπορικής ναυτιλίας με τις ένοπλες δυνάμεις, που εξέφραζε η επί περίπου ένα χρόνο ανάθεση της Δ.Ε.Ν. σε ανώτατο μάχιμο Αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού, είχε αποτύχει. Γί' αυτό και η περίοδος που ακολούθησε χαρακτηρίζεται από την νομοθετική και διοικητική προσπάθεια ανεξαρτησίας της ναυτιλιακής υπόθεσης και χειραφέτησης του αυτοτελούς Σώματος που τη διοικούσε. Το 1927, τότε που ψηφίστηκε το Σύνταγμα της πρώτης Δημοκρατίας, ήταν για το Λιμενικό Σώμα ο χρόνος κατά τον οποίο επιχειρήθηκε και πραγματοποιήθηκε σοβαρότατη αναμόρφωση και συστηματοποίηση της νομοθεσίας, σχετικά με το Σώμα. Δημοσιεύτηκε το ν.δ. «Περί διοικήσεως εμπορικού ναυτικού», σύμφωνα με το οποίο το Λιμενικό Σώμα είναι στρατιωτικά οργανωμένο Σώμα και διέπεται από τις διατάξεις που διέπουν τους Αξιωματικούς, Υπαξιωματικούς και Ναύτες του Πολεμικού Ναυτικού, προς τους οποίους εξομοιούνται οι ανήκοντες στο Λιμενικό Σώμα «πλην καθ' όσον άλλως ορίζεται δι' αυτούς». Έτσι, για το Λιμενικό Σώμα διανοίγεται η οδός της περαιτέρω αυτοτέλειας και ανεξαρτησίας. Η ίδρυση του Λιμενικού Σώματος και η οργάνωση αυτού δεν ήταν αυτοσκοπός. Σκοπός του ήταν η προαγωγή της εμπορικής ναυτιλίας, με παράλληλη άσκηση της αστυνόμευσης των παραλιών και της διοικήσεως των λιμένων. Γι' αυτό η απόδοσή του στην πρώτη δεκαετία της ζωής του, που σε κάποιο βαθμό περιείχε και ένα πειραματικό στάδιο, έπρεπε να είναι θετική και αναμφίβολη. Η διάθεση ενός επιλεγμένου επιστημονικού προσωπικού με στρατιωτική πειθαρχία και αφοσίωση στο έργο του δεν μπορούσε παρά να αποφέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Σ' όλους τους τομείς είναι φανερή η εργώδης προσπάθεια του νεοσύστατου Σώματος των Λιμενικών Αξιωματικών για την ρύθμιση και τον εκσυγχρονισμό των ναυτιλιακών μας πραγμάτων. Την εικόνα της αναδημιουργικής αυτής πνοής αντανακλά η αφανής, εν πολλοίς, καθημερινή ευσυνείδητη δραστηριότητα και την μαρτυρεί επίσημα η επιτευχθείσα νομοθετική αναδημιουργία και προσαρμογή. Ψηφίζονται νόμοι περί καταμέτρησης των εμπορικών πλοίων, περί ραδιοτηλεγραφικής υπηρεσίας, περί επιβατηγών πλοίων. Η επιθεώρηση εμπορικών πλοίων, ο οίκος ναύτου, τα γραφεία της ναυτικής εργασίας, ο ποινικός και πειθαρχικός κώδικας Εμπορικού Ναυτικού αποτελούν θεσμούς που καταξιώθηκαν έκτοτε ως ιστορικοί σταθμοί στην εξέλιξη της Ελληνικής Ναυτιλίας. Η ίδρυση του Υφυπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας το 1936 αποτελεί αναμφισβήτητα το δεύτερο μεγάλο σταθμό στην εξέλιξη του Σώματος, μετά την σύστασή του το 1919. Η υπαγωγή του σε ίδιο κυβερνητικό φορέα δεν επισφράγισε μόνο την ανεξαρτησία του αλλά, συγχρόνως, κατέδειξε τη σημασία που απέδιδε το Ελληνικό κράτος στην εμπορική ναυτιλία, την οποία το Λιμενικό Σώμα είχε κληθεί να διοικήσε
* = Η πορεία και το έργο του Λ.Σ. = Με βάση την ελπιδοφόρα και πολύπλευρη εκπαίδευση, σε συνδυασμό με τον ζήλο και την αφοσίωση όλων των στελεχών του, των αρχαιοτέρων και εμπειροτέρων που γαλουχούν και διαγράφουν την πορεία στο «νέο αίμα» που εισρέει στις φλέβες του Σώματος, το Λ.Σ. ανασυγκροτείται και αναδιοργανώνεται. Έτσι συνεχίζει με σταθερά βήματα και ανοδική πορεία το σημαντικό έργο του, τόσο στον ατέρμονα κύκλο των ναυτιλιακών προβλημάτων, όσο και στην πολυσχιδή και πολύπλευρη προσφορά της λιμενικής υπηρεσίας. Αναδεικνύεται σ' ένα ισχυρό και δυναμικό Σώμα που κατέχει επάξια τη θέση που του τάσσει η πολιτεία, διευρύνοντας τις αρμοδιότητες του και ενισχύοντας τη δύναμη του σε έμψυχο υλικό και επιχειρησιακά μέσα. Η συνολική δύναμη του σε ανθρώπινο δυναμικό ανέρχεται σε 7.500 χιλιάδες άτομα και διευρύνονται συνεχώς εν όψει των αυξημένων απαιτήσεων αστυνόμευσης των Λιμένων της χώρας με σκοπό το γενικότερο εκσυγχρονισμό και ισχυροποίηση της τάξης και ασφάλειας μιας Ευρωπαϊκής χώρας, ναυτικά προσανατολισμένης όπως είναι η Ελλάδα. Το Λ.Σ. για να αντεπεξέλθει στις πολύπλευρες και πολυδιάστατες δραστηριότητες του, δηλαδή την επιτήρηση των συνόρων, την αστυνόμευση των λιμένων, την παροχή βοήθειας και διάσωσης, την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και την πάταξη της παράνομης δράσης, είναι εφοδιασμένο και συνεχώς αναπροσαρμόζει τον εξοπλισμό του. Διαθέτει αξιόμαχα σκάφη, ναυαγοσωστικά, περιπολικά, καταδιωκτικά και αστυνομικά που δίνουν το επιβλητικό τους παρόν σε κάθε περίσταση εθνικής ανάγκης. Για τους ίδιους σκοπούς διαθέτει αεροσκάφη για την επιτήρηση και αστυνόμευση του θαλασσίου χώρου, ενώ για την από ξηράς εξυπηρέτηση διαθέτει ανάλογο τροχαίο υλικό. Τέλος, το Λ.Σ. επανδρώνει ένα ευρύ πλέγμα υπηρεσιών στο κέντρο και την περιφέρεια στεγάζει τις Λιμενικές Αρχές, τις Ναυτικές Σχολές και συντονίζει από το ΥΕΝ ένα ανυπολόγιστης χρησιμότητας κέντρο έρευνας και διάσωσης. Επίσης, με πνεύμα συνεργασίας και αμοιβαίας κατανόησης συνεργάζεται με την Ελληνική Αστυνομία, τις Τελωνειακές Αρχές και άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες με απώτερο σκοπό την προαγωγή του δημοσίου και του εθνικού συμφέροντος. Παράλληλη και ισάξια είναι η προσφορά του Λ.Σ. στο ναυτιλιακό τομέα όπου με εργώδεις προσπάθειες στα θέματα της ναυτιλίας, της ναυτεργασίας και των άλλων κλάδων της αρμοδιότητας του ΥΕΝ αποτελούν βασικό αντικείμενο απασχόλησης των ανωτέρων στελεχών του. Εξάλλου, η παγκοσμιότητα της ναυτιλίας ως κλάδου των θαλασσίων μεταφορών και η ρύθμιση θεμάτων που σχετίζονται με την ασφάλεια ναυσιπλοΐας, τις διεθνείς συμβάσεις, την εκπαίδευση των ναυτικών, το διεθνή ανταγωνισμό και γενικά την παρακολούθηση των διεθνών ναυτιλιακών εξελίξεων, φέρουν το Λ.Σ. να μετέχει ενεργά στις εργασίες των ναυτιλιακών Οργανισμών για τη διαμόρφωση μέτρων καθοριστικής σημασίας για την Ελληνική Ναυτιλία. Συνοψίζοντας, το Λ.Σ. ασκώντας μια πολύπλευρη και πολυμέριμνη αρμοδιότητα μπορεί να δράσει ως υπεύθυνη ναυτιλιακή διοίκηση, ικανή να αντιμετωπίσει σφαιρικά τα προβλήματα της ναυτιλίας και των λιμένων. Τα στελέχη του Λ.Σ. έχουν συνειδητοποιήσει την καταλυτική τους δράση ώστε με την εργασία τους, με ζήλο και με την αδιάκοπη ενημέρωση τους σ' ένα τόσο ευρύ και συνεχώς μεταβαλλόμενο και εξελισσόμενο γνωστικό πεδίο, μπορούν να διατηρήσουν ακέραια και σεβαστή την παρουσία του Σώματος για την επιτέλεση της αποστολής του.
*''Πηγή: Ένωση Απόστρατων Αξιωματικών Λιμενικού Σώματος (1999) Ιστορία του Λιμενικού Σώματος'' 
 
{| class="wikitable"