Θανατική ποινή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 6038148 από τον 94.66.59.124 (Συζήτηση) |
Συμπληρώθηκε με την αναφορά στο Σύνταγμα του Ρήγα Βελεστινλή, του 1797, ο οποίος αντιτίθονταν στην θανατική ποινή |
||
Γραμμή 8:
Στην [[Ελλάδα]], η θανατική ποινή καταργήθηκε τον Δεκέμβριο του [[1993]] από την κυβέρνηση του [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]] (υπουργός Δικαιοσύνης [[Γεώργιος Κουβελάκης]], νόμος 2172/1993, άρθρο 33, παράγραφος 1, ΦΕΚ Α΄ 207),<ref name=2172ετ>[http://www.et.gr/idocs-nph/search/pdfViewerForm.html?args=5C7QrtC22wGldAs1HD7Xe3dtvSoClrL8ga89WekpFQd5MXD0LzQTLWPU9yLzB8V68knBzLCmTXKaO6fpVZ6Lx3UnKl3nP8NxdnJ5r9cmWyJWelDvWS_18kAEhATUkJb0x1LIdQ163nV9K--td6SIuV_KSE7JahI-YUKNNGD1jLTScxVKb7jsSVsvEA0dtRf3 ΦΕΚ Α΄ 207, Εθνικό Τυπογραφείο (pdf)]</ref> κάτι που επιβεβαιώθηκε και στη συνταγματική αναθεώρηση του [[2001]].
Αξίζει να επισημανθεί ότι ο Ρήγας Βελεστινλής στο Σύνταγμά του, "Νέα Πολιτική Διοίκησις", του 1797, στο άρθρο 27 των "Δικαίων του Ανθρώπου", σε αντίθεση με το Γαλλικό Σύνταγμα, που μεταφράζει, και είναι υπέρ της θανατικής ποινής, αναγράφει μόνο την τιμωρία και όχι την θανατική ποινή, στοιχείο που δείχνει το πρωτοπόρο πνεύμα του. Συγκεκριμένα, το άρθρο 27 του Γαλλικού Συντάγματος του 1793 έγραφε «Que tout individu qui usurperait la souveraineté, soit a l’instant mis à mort par les hommes libres». Ωστόσο, ο Ρήγας το αντίστοιχο 27 άρθρο των Δικαιων του Ανθρώπου, το διατύπωσε χωρίς την θανατική ποινή, «Κάθε άνθρωπος, οπού ήθελεν αρπάσει την αυτοκρατορίαν (κυριαρχία) και την εξουσίαν του έθνους, ευθύς να φυλακώνεται από τους ελευθέρους άνδρας, να κρίνεται, και κατά νόμον να παιδεύεται».
Όλα τα κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν πλέον καταργήσει την θανατική ποινή, αλλά συνεχίζει να εφαρμόζεται σε χώρες όπως οι [[ΗΠΑ]], η [[Κίνα]], και πολλά κράτη του [[Ισλάμ|μουσουλμανικού]] κόσμου.
| |||