Τιτανικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με πλοίαρχο τον [[Έντουαρντ Σμιθ (πλοίαρχος)|Έντουαρντ Σμιθ]], οι επιβάτες του περιελάμβαναν μερικούς από τους πλουσιότερους ανθρώπους του κόσμου, καθώς και εκατοντάδες μετανάστες από την [[Ηνωμένο Βασίλειο|Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία]], τη [[Σκανδιναβία]] και άλλες περιοχές σε όλη την [[Ευρώπη]], οι οποίοι αναζητούσαν μια καινούρια ζωή στη [[Βόρεια Αμερική]]. Οι εγκαταστάσεις της πρώτης θέσης είχαν σχεδιαστεί για να αποτελέσουν την κορωνίδα της άνεσης και της πολυτέλειας, με ένα γυμναστήριο, πισίνα, βιβλιοθήκες, ακριβά εστιατόρια και πολυτελείς καμπίνες. Ένας ασύρματος τηλέγραφος φρόντιζε τις ανάγκες των επιβατών και χρησίμευε επίσης για επιχειρησιακή χρήση. Αν και ο ''Τιτανικός'' είχε προηγμένα χαρακτηριστικά ασφάλειας, όπως στεγανά διαμερίσματα και ενεργοποιούμενες εξ αποστάσεως υδατοστεγείς πόρτες, δεν υπήρχαν αρκετές [[σωστική λέμβος|σωστικές λέμβοι]] για όλους όσους επέβαιναν στο πλοίο, λόγω παρωχημένων κανόνων ναυτικής ασφάλειας. Ο ''Τιτανικός'' είχε αρκετές λέμβους μόνο για 1.178 άτομα - αριθμός λίγο μεγαλύτερος από το μισό του αριθμού των επιβαινόντων, και ίσος μόλις με το ένα τρίτο της μέγιστης συνολικής χωρητικότητας επιβατών του πλοίου.

 

 

Το [[Ναυάγιο του Τιτανικού|ναυάγιο του ''Τιτανικού'']] παραμένει στο βυθό, σπασμένο στα δύο, και σταδιακά αποσυντιθέμενο σε βάθος 12.415&nbsp;ft (3.784 m). Από την ανακάλυψή του, το 1985, χιλιάδες αντικείμενα<!-- ARTEFACTS is the correct spelling in British English --> έχουν ανασυρθεί και εκτίθενται σε μουσεία σε όλο τον κόσμο. Ο ''Τιτανικός'' έχει γίνει ένα από τα διασημότερα πλοία στην ιστορία και η μνήμη του διατηρείται ζωντανή από πολυάριθμα βιβλία, τραγούδια, ταινίες, εκθέματα και μνημεία.

 

==Ναυάγιο==

Στις 23:40 [[14 Απριλίου]] [[1912]], συγκρούστηκε με ένα [[παγόβουνο]] στον [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό Ωκεανό]], νοτιοανατολικά της [[Νέα Γη|Νέας Γης]]. Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση, (όπισθεν ολοταχώς και στροφή αριστερά) το μοιραίο δεν άργησε να γίνει καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο. Επίσης, εκείνη την εποχή ήταν συνηθισμένο φαινόμενο τα πλοία να αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα για να ξεπεράσουν γρήγορα την περιοχή με τα παγόβουνα. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, ξεκινώντας από την πλώρη, όπου κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου επιτρέποντας την εισροή υδάτων στο σκάφος. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως και με 5. Το πλοίο ήταν από τα πρώτα που χρησιμοποίησε το σήμα κινδύνου SOS - πρότερα και αντί αυτού χρησιμοποιούνταν το CQD (CQ Distress). Ο Τιτανικός βυθίστηκε δύο ώρες και σαράντα λεπτά αργότερα, στις 02:20 στις [[15 Απριλίου]]. Το κύτος 2 λεπτά πριν την βύθιση έσπασε σε 2 κομμάτια, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, αποκόπηκε η πρύμνη, λόγω του τεράστιου [[Βάρος|βάρους]] του νερού στην πλώρη. Η βύθισή του παρέσυρε στο θάνατο γύρω στους 1.500 ανθρώπους, με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός. Το ναυάγιο αυτό θεωρείται ένα από τα τραγικότερα "εν καιρώ ειρήνης" ναυάγια. Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο RMS Carpathia, το οποίο έπλεε από τη [[Νέα Υόρκη]] προς το Φιούμε (σημερινή [[Ριέκα]]) και κατέφθασε στο σημείο του ναυαγίου στις 03:30.

 

[[Αρχείο:Titanic-New York Herald front page.jpeg|thumb||right|300px||Το πρωτοσέλιδο της [[εφημερίδα]]ς "Herald" της [[Νέα Υόρκη|Νέας Υόρκης]] αναγγέλει το γεγονός της βύθισης του πλοίου.]]

 

 

=== Μετά την τραγωδία ===