Σκίουρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μικροδιορθώσεις |
|||
Γραμμή 26:
Αντίθετα με τα [[Κουνέλι|κουνέλια]] και τα [[Ελάφι|ελάφια]], οι σκίουροι μερικών ειδών δεν μπορούν να χωνέψουν την [[κυτταρίνη]] και πρέπει να βασιστούν σε τροφές πλούσιες σε [[Πρωτεΐνη|πρωτεΐνες]], [[Υδατάνθρακας|υδατάνθρακες]] και [[Λίπος (χημεία)|λίπος]]. Όμως, ο ιπτάμενος σκίουρος του Πακιστάν (επιστημονική ονομασία ''Eupetaurus cinereus'' - ''Ευπέταυρος ο στακτόχρους'') τρώει σχεδόν αποκλειστικά βελόνες από πεύκα, μια τροφή με μεγάλη ποσότητα κυτταρίνης.
[[Αρχείο:Spermophilus parryii (eating mushroom).jpg|thumb|left|250px|Αυτός ο αρκτικός σκίουρος απολαμβάνει ένα μανιτάρι.]]
Οι σκίουροι γενικώς είναι παμφάγοι, τρώνε μια μεγάλη ποικιλία τροφών φυτικής προέλευσης, συμπεριλαμβανομένων καρυδιών, καρπών, φρούτων, [[Μύκητας|μυκήτων]], καθώς και εντόμων όπως μυρμήγκια, πεταλούδες και σκαθάρια, αυγών ακόμη και μικρών θηλαστικών (κουνελιών
Μερικοί σκίουροι του εδάφους πέφτουν σε [[χειμερία νάρκη]] το χειμώνα, αν και ξυπνάνε κάθε τόσο, παραμένοντας όμως στη φωλιά τους. Πριν ξεκινήσει αυτή η φάση, τρώνε υπερβολικά για να κερδίσουν βάρος. Μερικοί μάλιστα διπλασιάζουν το βάρος τους! Οι πιο μικροί σκίουροι όπως αυτοί του είδους ''Tamias'', παχαίνουν αλλά όχι αρκετά για να τα καταφέρουν χωρίς πρόσθετες προμήθειες, που τις μαζεύουν το φθινόπωρο και τις βάζουν στη φωλιά τους κάτω από το έδαφος. Επιλέγουν φαΐ με ακόρεστα λιπαρά οξέα όπως το [[λινελαϊκό οξύ]] για αυτό το σκοπό, το οποίο χωνεύεται κατά την περίοδο της χειμερίας νάρκης όταν η σωματική θερμοκρασία τους είναι χαμηλή. Τα κορεσμένα [[λιπαρό οξύ|λιπαρά οξέα]] δεν χωνεύονται υπό τέτοιες συνθήκες.
| |||