Μπάουχαους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Μπαουχάους άσκησε σημαντική επίδραση στις τάσεις της τέχνης και της αρχιτεκτονικής στη δυτική [[Ευρώπη]] αλλά και στις [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένες Πολιτείες]] όταν πολλοί από τους καλλιτέχνες που αναμίχθηκαν σε αυτό εξορίστηκαν από το ναζιστικό καθεστώς και αναζήτησαν την τύχη τους εκεί. Οι μέθοδοι διδασκαλίας και οι ιδέες που προώθησε η σχολή, μεταδόθηκαν μέσα από τους σπουδαστές και άλλους φορείς. Οι [[Βάλτερ Γκρόπιους]], [[Μαρσέλ Μπρόιερ]] και Μόχοϊ-Νάγκυ εργάστηκαν μαζί στα μέσα της δεκαετίας του '30 στην [[Αγγλία]], για την εταιρεία ''Isokon'' μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου. Στα τέλη της δεκαετίας του '30 ο βαν ντερ Ρόε εγκαταστάθηκε στο [[Σικάγο]], όπου συνέχισε με επιτυχία το αρχιτεκτονικό του έργο, αναλαμβάνοντας τη διεύθυνση του τμήματος αρχιτεκτονικής του Ινστιτούτου Τεχνολογίας τού Ιλινόις (''Armour Institute''). Ο Μόχοϊ-Νάγκυ ίδρυσε το 1937, στο Σικάγο, το «Νέο Μπαουχάους» (''New Bauhaus'', μετέπειτα ''Institute od Design'') χάρη στη χορηγία του βιομηχάνου Walter Paepcke. Ο [[Χέρμπερτ Μπάγερ]], με την υποστήριξη του Paepcke συμμετείχε σε αρκετά προγράμματα για το [[Άσπεν]] των [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|ΗΠΑ]], συμμετέχοντας και στη δημιουργία του Ινστιτούτου Άσπεν. Τόσο ο Γκρόπιους όσο και ο Μπρόιερ δίδαξαν στη σχολή σχεδίου του [[Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ|Χάρβαρντ]] (''Harvard Graduate School of Design'') ενώ συνεργάστηκαν και επαγγελματικά μέχρι το [[1941]]. Το τμήμα του Χάρβαρντ είχε μεγάλη επιρροή στα τέλη της δεκαετίας του '40 και στις αρχές της δεκαετίας του '50, με αποφοίτους όπως οι Philip Johnson, [[Ι.Μ. Πέι]], Lawrence Halprin και Paul Rudolph.