Ναυμαχία της Σαλαμίνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 25:
Οι Πελοποννήσιοι ήθελαν να σταματήσουν τον περσικό στόλο στον [[Ισθμός της Κορίνθου|Ισθμό της Κορίνθου]].<ref>Ηρόδοτος, [[s:Ιστορίαι (Ηροδότου)/Ουρανία#49|Ουρανία 49]]</ref> Παρ' όλ' αυτά, ο Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός [[Θεμιστοκλής]] έπεισε τους Έλληνες να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες στη Σαλαμίνα, ελπίζοντας ότι μια νίκη θα εμπόδιζε τους Πέρσες να εισβάλουν στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]]. Ο Θεμιστοκλής ανάγκασε τον [[Ξέρξης Α' της Περσίας|Ξέρξη]] να επιτεθεί στα Στενά της Σαλαμίνας, όπου η αριθμητική υπεροχή των Περσών ήταν άχρηστη και προβληματική. Στη ναυμαχία, ο ελληνικός στόλος πέτυχε μια σημαντική νίκη, αφού κατέστρεψε 300 περσικά πλοία.
Μετά τη ναυμαχία, ο Ξέρξης, μαζί με ένα μεγάλο μέρος του στρατού, επέστρεψε στην Ασία, ενώ για την υποταγή της Ελλάδος παρέμεινε ο [[Μαρδόνιος]] με τον υπόλοιπο περσικό στρατό. Αλλά το 479 π.Χ. οι Πέρσες υπέστησαν σοβαρή ήττα στις [[Μάχη των Πλαταιών|Πλαταιές]] και στη [[Μάχη της Μυκάλης|Μυκάλη]] και σταμάτησαν τις επιθέσεις τους στην ηπειρωτική Ελλάδα. Λίγο αργότερα, οι Έλληνες πέρασαν στην αντεπίθεση. Σύμφωνα με τους ιστορικούς, αν οι Πέρσες νικούσαν στη Σαλαμίνα, θα είχε σταματήσει η ανάπτυξη της Ελλάδος, και κατά συνέπεια ο δυτικός πολιτισμός δεν θα ήταν αυτό που είναι σήμερα. Γι' αυτό, η ναυμαχία της Σαλαμίνας θεωρείται από τις πιο
==Πηγές==
| |||