Κομητεία της Σερδάνια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
{{Πρώην χώρα
|εθνικό όνομα ελληνικά = Κομητεία της Σερδάνια|εθνικό όνομα = Comtat de Cerdanya|προφορά ονόματος = |διάρκεια = 798-1118|σημαία = |λεζάντα σημαίας = |πλάτος σημαίας = |εθνόσημο = |λεζάντα εθνόσημου = |πλάτος εθνόσημου = |σύνθημα = |ύμνος = |χάρτης = Comtats catalans s. VIII-XII.svg|λεζάντα χάρτη = Οι μεσαιωνικές καταλανικές κομητείες μεταξύ 8ου και 12ου αιώνα.|πλάτος χάρτη = 220px|θέση = |πρωτεύουσα = |συντεταγμένες_πρωτεύουσας = |έκταση = |πληθυσμός = |γλώσσες = |πολίτευμα = Κομητεία|τίτλοι_ηγετών = |ονόματα_ηγετών = |τύπος_κυριαρχίας = |ημερομηνίες_κυριαρχίας = |γεγονός_κυριαρχίας = |θρησκεία = |νόμισμα = |προηγούμενο_κράτος = |διάδοχο_κράτος = |σήμερα = [[Ισπανία]], [[Γαλλία]]|προηγούμενο = |επόμενο = }}
Η '''Κομητεία της Σερδάνια''' (στα [[καταλανικά]] ''Comtat de Cerdanya'', στα [[λατινικά]] ''Comitatus Ceritaniae'', στα [[ισπανικά]] ''Condado de Cerdaña'') ήταν μία από τις κομητείες που ιδρύθηκαν από τους Φράγκους στην [[Ισπανική Μαρκιωνία|Ισπανική Μαρκία]] κατά τις τελευταίες δεκαετίες του 8ου αιώνα. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στην περιφερειακή πολιτική των κομητειών της περιοχής μέχρι που το 1118 απορροφήθηκε από την [[Κομητεία της Βαρκελώνης]].
== Οι απαρχές ==
Η πρώιμη κομητεία της Σερδάνια δημιουργήθηκε το 731 όταν ο μουσουλμάνος διοικητής της περιοχής παντρεύτηκε την κόρη του δούκα της Ακουιτανίας Όντο του Μέγα, που επιθυμούσε την εξασφάλιση των νοτίων συνόρων του. Το 785 ο Καρλομάγνος κατέκτησε την περιοχή, στην οποία η μουσουλμανική εξουσία ήταν αμυδρή. Ο πρώτος γνωστός κυρίαρχος της Σερδάνια υπήρξε ο Μπορέλ Α', που εξαρτάτο από τον κόμη της Τουλούζης. Εκείνη τη στιγμή η διοίκηση της περιοχής είχε ενοποιηθεί με αυτή των κομητειών της Μπεζαλού και του [[Κομητεία του Ουρζέλ|Ουρζέλ]] και μετά από το 817 ενσωματώθηκε στο βασίλειο της Ακουιτανίας. Τόσο η Σερδάνια όσο και το Ουρζέλ παρέμειναν ενωμένες μέχρι το 897 κάτω από την επιρροή και, πολλές φορές, έλεγχο του Κόμη της
Μετά τον θάνατο του [[Λουδοβίκος ο Τραυλός|Λουδοβίκου του Τραυλού]] το 879, η Ακουιτανία και η [[Δυτική Φραγκία]] έζησαν μια περίοδο αστάθειας και ανταραχών που προκάλεσε την εκ των πραγμάτων ανεξαρτητοποίηση των κομητειών της ιβηρικής σε σχέση με την κεντρική αυτοκρατορική εξουσία. Κατα την εποχή αυτή ο τίτλος του κόμη έγινε κληρονομικός.
| |||