Νέα ελληνική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τα Ελληνικά αποτελούν ανεξάρτητο κλάδο των [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|Ινδοευρωπαϊκών γλωσσών]]. Όλες η υπάρχουσες μορφές της Νεοελληνικής, εκτός από την [[Τσακωνική διάλεκτος|Τσακωνική διάλεκτο]], είναι απόγονοι της [[Ελληνιστική Κοινή|Ελληνιστικής Κοινής]] της ύστερης αρχαιότητας. Έτσι, μπορεί αναμφίβολα να θεωρηθεί απόγονος της [[Αττική διάλεκτος|Αττικής διαλέκτου]], η οποία ομιλούνταν στην ευρύτερη περιοχή της [[Αθήνα]]ς κατά την κλασσική εποχή. Η [[Τσακωνική διάλεκτος]], μία απομονωμένη διάλεκτος που ομιλείται πλέον από μία μικρή ομάδα στην περιοχή της Πελοποννήσου, προήλθε από τη [[Δωρική διάλεκτος|Δωρική διάλεκτο]].

 

 

Η Νεοελληνική γλώσσα ομιλείται από περίπου 12 εκατομμύρια άτομα στην [[Ελλάδα]] και την [[Κύπρος|Κύπρο]]. Υπάρχουν επίσης πολλές παραδοσιακές ελληνόγλωσσες κοινότητες στις γειτονικές χώρες [[Αλβανία]], [[Βουλγαρία]] και [[Τουρκία]], στις χώρες της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης Θάλασσας]] ([[Ουκρανία]], [[Ρωσία]], [[Γεωργία]], [[Αρμενία]]), καθώς και σε χώρες της [[Μεσόγειος|Μεσογείου]] ([[Ιταλία]], [[Αίγυπτο]]). Η γλώσσα ομιλείται επίσης από κοινότητες του απόδημου Ελληνισμού σε πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης, της Βορείου Αμερικής, και στην [[Αυστραλία]], τη [[Βραζιλία]], την [[Αργεντινή]] και πολλές άλλες. Χώρες με αξιοσημείωτο αριθμό ατόμων που μιλούν τα Νέα Ελληνικά ως ξενόγλωσση γλώσσα αποτελούν η [[Σερβία]], η [[Αλβανία]], η [[Βουλγαρία]] και η [[Ρουμανία]].

 

 

Τα Νέα Ελληνικά είναι η [[επίσημη γλώσσα]] της [[Ελλάδα]]ς και ομιλείται από το 99.5% του πληθυσμού της. Είναι επίσης, μαζί με τα [[Τουρκικά]], η επίσημη γλώσσα της [[Κύπρος|Κύπρου]], καθώς και μία από τις 23 επίσημες γλώσσες της [[ΕΕ|Ευρωπαϊκής Ένωσης]]. Τα Ελληνικά αναγνωρίζονται επισήμως ως γλώσσα μειονότητας σε τμήματα της [[Ιταλία]]ς, της [[Τουρκία]]ς, της [[Αρμενία]]ς, της [[Ουκρανία]]ς και της [[Αλβανία]]ς.