Βιττόριο ντε Σίκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 3:
Ο '''Βιττόριο ντε Σίκα''' (''Vittorio de Sica'', [[7 Ιουλίου]] [[1901]] - [[13 Νοεμβρίου]] [[1974]]) ήταν [[Ιταλοί|Ιταλός]] κινηματογραφικός σκηνοθέτης και [[ηθοποιός]]. Υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του [[νεορεαλισμός (κινηματογράφος)|ιταλικού νεορεαλισμού]].
Ο Βιτόριο ντε Σίκα γεννήθηκε το [[1901]] στο Σόρα (Sora) της επαρχίας Φροζινόνε του Λατίου. Γιος Ιταλού επιχειρηματία, αρχικά ξεκίνησε σπουδές για σταδιοδρομία τραπεζικού, πλην όμως οικονομική ανάγκη τον υποχρέωσε το 1923 να συμμετάσχει ως μέλος σε θεατρικό θίασο όπου και ακολούθησε το επάγγελμα του ηθοποιού. Το 1926, παράλληλα με την
Οι επόμενες ταινίες του, μετά τον [[ΒΠΠ|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], όπως [[Λούστρο Παπουτσιών]] (Sciuscia, 1946), [[Κλέφτης ποδηλάτων]] (Ladri Di Biciclette, 1948), [[Θαύμα στο Μιλάνο]] (Miracolo A Milano, 1951), [[Ό,τι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι]] (Umberto D., 1952) θεωρούνται κορυφαία έργα του νεορεαλισμού, καθώς εκφράζουν με πόνο και ανθρωπιά τη δραματική κοινωνική κατάσταση της μεταπολεμικής Ιταλίας (εγκαταλειμμένα παιδιά, άνεργοι, άστεγοι). Με την ταινία [[Η Ατιμασμένη]] (La Ciociara, 1960), βασισμένη στο μυθιστόρημα του Αλμπέρτο Μοράβια και με πρωταγωνίστρια τη [[Σοφία Λόρεν]], έκλεισε η νεορεαλιστική περίοδος. Έπειτα, ο Βιτόριο ντε Σίκα σκηνοθέτησε κυρίως εμπορικές ταινίες όπως
Σημειώνεται ότι η πρεμιέρα της ταινίας του "Τελευταίο ταξίδι" δόθηκε στο [[Παρίσι]] λίγο μετά τον θάνατό του.
|