Βασίλισσα Βικτωρία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 61:
Στις [[20 Ιουνίου]] [[1837]], είκοσι επτά ημέρες μετά την ενηλικίωση της Βικτωρίας, ο θείος της, Βασιλιάς Γουλιέλμος Δ΄, πέθανε. Το γεγονός της ανήγγειλαν ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι και ο [[Αυλάρχης]] Μαρκήσιος του Κόνινχαμ (Conyngham), καλώντας τη να αναλάβει την ανώτατη αρχή της Αυτοκρατορίας. Η ίδια σημείωνε στο ημερολόγιό της την ημέρα εκείνη: ''"Είμαι πολύ νέα και σε πολλά, αν όχι σε όλα, άπειρη αλλά είμαι σίγουρη πως πολύ λίγοι έχουν πιότερη αληθινή καλή πρόθεση και περισσότερο αληθινό πόθο να πράξουν ό,τι είναι καλό και δίκαιο, απ’ ότι έχω εγώ".''
[[Αρχείο:Coronation of Queen Victoria - John Martin.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Η στέψη της βασίλισσας Βικτώριας / [[Τζον Μάρτιν]], 1839]]
[[Αρχείο:Victoria in her Coronation.jpg|thumb|right|220px|Η Βικτωρία φορώντας τα διάσημα του αξιώματός της]]Η απόδοση του βρετανικού στέμματος στη Βικτωρία έσπασε τη μακροχρόνια παράδοση, που ήθελε τον Βρετανό μονάρχη να αναλαμβάνει και τη διακυβέρνηση του [[Αννόβερο|Βασιλείου του Αννοβέρου]]. Αυτή η μικρή μοναρχία κυβερνάτο βάσει του παλαιού φραγκικού [[Σαλικός Νόμος|Σαλικού Νόμου]] (''Lex Salica''), ο οποίος προέβλεπε την ανάδειξη μόνο ανδρών ηγεμόνων. Έτσι, τη διακυβέρνηση ανέλαβε ο θείος της Βικτωρίας, Δούκας του Κάμπερλαντ, ως [[Ερνέστος Αύγουστος Α΄ του Ανοβέρου]] (''Ernst August I., König von Hannover'').
Η νεαρή Βασίλισσα με την άνοδό της στο Θρόνο θέλησε να αποκοπεί από την επιρροή της μητέρας της και του Κονρόι. Οι αρχικά τρυφερές της σχέσεις με τον άτυπο πατριό της είχαν ψυχρανθεί, επειδή αντιλήφθηκε την προσπάθειά του να εκμεταλλευτεί τα προνόμια του αξιώματός της. Το μένος της εναντίον του οδήγησε και σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της βασιλείας της, όταν κατηγόρησε κάποια Κυρία επί των τιμών, που παρουσίαζε συμπτώματα εγκυμοσύνης, ότι είναι παλλακίδα του. Εν τέλει αποδείχθηκε πως η νεαρή κοπέλα έπασχε από θανατηφόρο νόσημα και η Βικτωρία μετάνιωσε για την άκριτη επίθεσή της. Έπειτα από αυτό το γεγονός ο Κονρόι διέκοψε το δεσμό του με τη Μαρία Λουΐζα και εγκατέλειψε τη χώρα.
| |||