Οσπιτάλιοι Ιππότες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 72:
Το [[600]]μ.Χ. ο αβάς Πρόβος διατάχθηκε από τον [[Πάπας Γρηγόριος Α΄|Πάπα Γρηγόριο τον Α']] να χτίσει ένα νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ για να φροντίζει τους Χριστιανούς προσκυνητές των Αγίων Τόπων.Το [[800]]μ.Χ. ο αυτοκράτορας [[Καρλομάγνος]] επεξέτεινε το νοσοκομείο του Πρόβου και πρόσθεσε μία βιβλιοθήκη σε αυτό. Περίπου 200 χρόνια αργότερα ο [[χαλίφης]] [[Άλ Χακίμ]] κατέστρεψε το νοσοκομείο μαζί με άλλα 3.000 κτίρια της Ιερουσαλήμ. Το [[1023]] έμποροι από το [[Αμάλφι]] και το [[Σαλέρνο]] πήραν άδεια από τον χαλίφη [[Αλ-Ζαχίρ]] της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]] να ξαναχτίσουν το νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ. Το νέο νοσοκομείο χτίστηκε στο σημείο που βρισκόταν το μοναστήρι του Αγίου [[Ιωάννης ο Βαπτιστής|Ιωάννη του Βαπτιστή]] και διακονούσαν σ' αυτό [[Βενεδικτίνοι]] μοναχοί.
Το μοναστικό τάγμα ιδρύθηκε αμέσως μετά την [[Α' Σταυροφορία]] και την ίδρυση των [[Σταυροφορικά κράτη|Σταυροφορικών κρατών]] από τον [[Αδελφός Γεράρδος|αδελφό Γεράρδο]] (γνωστό ως ο "Ευλογημένος"), του οποίου ο ιδρυτικός ρόλος επικυρώθηκε με [[Παπική Βούλα]] του [[Πάπας Πασχάλης Β΄|Πάπα Πασχάλη Β']] το [[1113]].<ref>Bertrand Galimard Flavigny, ''Histoire de l’ordre de Malte'', Perrin, Paris, 2006, ISBN 2-262-02115-5, p.13.</ref> Στον Γεράρδο δόθηκαν περιοχές και οικονομική βοήθεια για το τάγμα του στο [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ]]. Ο Γεράρδος έγινε πρώτος του
== Το Τάγμα στους Αγίους Τόπους ==
Γραμμή 78:
Στα μέσα του 12ου αιώνα το τάγμα χωρίστηκε σε ένα πολεμικό τμήμα και ένα τμήμα που ασχολούνταν με την περίθαλψη των ασθενών και των τραυματισμένων. Ήταν, παράλληλα, και ένα θρησκευτικό τάγμα, στο οποίο είχαν δοθεί προνόμια από την παπική Έδρα. Για παράδειγμα, το τάγμα δεν αναγνώριζε κανενός είδους εξουσία πέρα (φυσικά) από την παπική, δεν πλήρωνε τον φόρο της δεκάτης και του επιτρεπόταν να διατηρεί δικά του θρησκευτικά κτίρια. Πολλά από τα πιο σημαντικά αμυντικά έργα (κάστρα κυρίως) των Αγίων Τόπων κτίστηκαν από τους Ιωαννίτες και τους Ιππότες του Ναού. Στην ακμή του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ οι Ιωαννίτες είχαν 7 οχυρά και 140 διάφορα άλλα κτήματα στην ευρύτερη περιοχή. Τα δύο μεγαλύτερα από αυτά, οι βάσεις της δύναμης τους στο Βασίλειο της Ιερουσαλήμ και στο Πριγκιπάτο της Αντιόχειας, ήταν το [[Κρακ των Ιπποτών]] και το [[Μαργκάτ]].<ref name=moeller/> Ο [[Φρειδερίκος Α' Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκος Βαρβαρόσσα]] της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ανέλαβε την προστασία του τάγματος σε ένα καταστατικό προνομίων που εξέδωσε το [[1185]]. Οι Ιωαννίτες προέρχονταν από όλη την Ευρώπη αλλά κυρίως από την Γαλλία όπως και οι Ναΐτες. Οι Ιωαννίτες είχαν το ισχυρότερο ιππικό, δραστηριοποιούνταν σε όλη την Ευρώπη και δεν δίστασαν να αναμιχθούν στη διοίκηση του Βασιλείου της Ιερουσαλήμ<ref>B. Galimard Flavigny, op.cit., pp.36-37.</ref>
Στους Αγίους Τόπους το Τάγμα ακολούθησε την τύχη των [[Σταυροφορικά κράτη|Λατινικών Κρατών της Ανατολής]] και τη σταδιακή τους υποχώρηση προς τις ακτές της Μεσογείου. Το 1187 ο [[Σαλαντίν]] κατέλαβε οριστικά την [[Ιερουσαλήμ]] και οι Ιωαννίτες μετεγκαταστάθηκαν στον [[Άκρα|Άγιο Ιωάννη της Άκρας]]. Στις 28 Μαΐου 1291 οι Σταυροφόροι έχασαν την Άκρα έπειτα από αιματηρή μάχη στη διάρκεια της οποίας ο Μεγάλος
==Οργάνωση και διοίκηση του Τάγματος==
Γραμμή 101:
''«Σύντομα ξεκίνησαν να βγαίνουν από τα διάφορα λιμάνια του νησιού αρκετά μικρά πλοία διαφόρων μεγεθών, τα οποία επέστρεφαν συχνά με αξιόλογα λάφυρα, που προέρχονταν από τους άπιστους κουρσάρους»'' καταγράφει ο ιστορικός του Τάγματος [[Τζάκομο Μπόζιο]] (1594-1602)<ref>B. Gallimard Flavigny, 2006, pp.71-72</ref>. Εγκατεστημένοι σε ένα νησί οι Ιππότες, δεν είχαν άλλον τρόπο να συνεχίσουν τον πόλεμο παρά να βγαίνουν στην θάλασσα, και οι ναυμαχίες τους παρείχαν τη δυνατότητα να αποκομίζουν μεγαλύτερα κέρδη σε βάρος του εχθρού. Ενόσω μουσουλμάνοι κουρσάροι περιδιάβαιναν τις θάλασσες για να απαγάγουν προσκυνητές, η δικαιολογία αυτή αποτελούσε εξαιρετική ευκαιρία για τους Ιωαννίτες ώστε να επιδοθούν στο κούρσος. Οι δύο αυτές νέες δραστηριότητες του Τάγματος, η ναυσιπλοΐα και το κούρσος, πρόσφεραν τη δυνατότητα απόκτησης νέας ισχύος<ref>B. Gallimard Flavigny, 2006, p.72</ref>.
Ο [[πάπας Κλήμης Ε΄]] επέτρεψε το 1306 στον νέο μεγάλο
Γραμμή 239:
Η Μάλτα οχυρώθηκε μεθοδικά από τους Ιππότες και ο Ζαν ντε λα Βαλέτ ίδρυσε την πρωτεύουσά της Βαλέτα. Πολυάριθμες εκκλησίες και παλάτια, μπαρόκ ως επί το πλείστον, κοσμούν την πόλη. Η ακτινοβολία του Τάγματος κατέστησε το νησί κατά τον 16ο και 18ο αιώνα σημείο συνάντησης και εκλεπτυσμένης δημιουργίας καλλιτεχνών <ref name="BGF198–210">B. Galimard Flavigny (2206) pp.198–210.</ref> όπως οι [[Καραβάτζο]] και Ματία Πρέτι.
[[File:Auberge de Castille.jpeg|thumb|Βαλλέττα, το Κατάλυμα της Καστίλλης, σήμερα πρωθυπουργικό γραφείο]]
[[Image:Le Caravage - Portrait d'Alof de Wignacourt.jpg|thumb|180px|right|Πορτραίτο του Αλόφ ντε Βινιακούρ, 54ου [[Μεγάλοι
Επιπλέον το Τάγμα συγκέντρωσε μεγάλο αριθμό κειμηλίων σε ρυθμό μπαρόκ κατά τον 18ο αιώνα. Μεταξύ αυτών βρίσκεται ειδικότερα μεγάλος αριθμός από ταπετσαρίες φιλοτεχνημένες από τους Γκομπλέν μεταξύ του 1708 και του 1710<ref name="BGF198–210"/>.
Η μεγάλη βιβλιοθήκη της Μάλτας χτισμένη μεταξύ 1786 και 1796<ref name="BGF198–210"/> σύμφωνα με σχέδια του Στέφανο Ιτάρ και εγκαινιασμένη μετά την αναχώρηση των Ιπποτών το 1812 από τους Άγγλους, περιείχε ήδη το 1798, 80.000 βιβλία <ref name="BGF198–210"/> και όλα τα αρχεία του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη της Ιερουσαλήμ, τα οποία σώζονται μέχρι σήμερα.
Γραμμή 256:
Όλα πάντως ξεκίνησαν στην πραγματικότητα με το Νοσοκομείο της Ιερουσαλήμ, κι έπειτα με αυτό της Ρόδου. Το 1523 οι Ιωαννίτες πρωτοτύπησαν στον τομέα της άμεσης ιατρικής επέμβασης, δημιουργώντας το πρώτο πλοίο ιατρικής χρήσης με την [[καράκα]] ''Σάντα Μαρία''<ref name="BGF211–225">B. Galimard Flavigny (2006) pp. 211–225.</ref>. Εφηύραν επίσης τα νοσοκομεία εκστρατείας εντός σκηνών με στόχο την δυνατότητα παροχής πρώτων βοηθειών στους τραυματίες στη διάρκεια του πολέμου ενάντια στον Οθωμανό κουρσάρο Ντραγκούτ το 1550<ref name="BGF211–225"/>.
Παράλληλα, το διάστημα μεταξύ του 1530 και του 1532, ο Μεγάλος
Το 1595 ιδρύθηκε σχολή ιατρικής,<ref name="BGF332">B. Galimard Flavigny (2006) p. 332.</ref> το 1676 η σχολή ανατομίας και χειρουργικής<ref name="BGF332"/>, το 1671 η σχολή φαρμακευτικής της Μάλτας <ref name="BGF332"/> και τέλος το 1687, η ιατρική βιβλιοθήκη<ref name="BGF332"/>. Το διάσημο πανεπιστήμιο ιατρικής όμως ιδρύθηκε αρκετά μεταγενέστερα, το 1771.<ref name="BGF332"/> Ήρθε να προστεθεί στην επίδραση των Ιωαννιτών στο σύνολο της Μεσογείου αλλά και σε όλον τον δυτικό κόσμο<ref name="BGF332"/>.
| |||