Γιώργης Σιάντος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6:
 
== Τα πρώτα χρόνια στην καθοδήγηση του ΚΚΕ ==
Το [[1927]] στο 3ο Τακτικό Συνέδριο του [[ΚΚΕ]] ο Σιάντος εκλέχθηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Πολιτικού Γραφείου του κόμματος. Τα αμέσως επόμενα χρόνια, συμμετείχε ενεργά στη λεγόμενη [[Φραξιονισμός|φραξιονιστική πάλη χωρίς αρχές]] που ξέσπασε στους κόλπους του ΚΚΕ, συγκροτώντας την αριστερή τάση του Κόμματος με τους συνδικαλιστές [[Κώστας Θέος|Κώστα Θέο]], [[Δημήτρης Παπαρήγας|Μήτσο Παπαρήγα]] και [[Διονύσης Πυλιώτης|Διονύση Πυλιώτη]]. Την περίοδο 1929-31 η ομάδα των συνδικαλιστών Σιάντου-Θέου ήρθε σε σφοδρή σύγκρουση με την ομάδα του τότε Γενικού Γραμματέα του κόμματος [[Ανδρόνικος Χαϊτάς|Ανδρόνικου Χαϊτά]], [[Κώστας Ευτυχιάδης|Ευτυχιάδη]] και [[Γιώργος Κολοζώφ|Κολοζώφ]], οδηγώντας το κόμμα στα πρόθυρα της διάλυσης.
 
Το Σεπτέμβριο του 1930 όταν ο Χαϊτάς φυλακίστηκε από το αστικό καθεστώς, ο Σιάντος ανέλαβε Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ. Τελικά η σύγκρουση αυτή διακόπηκε ύστερα από παρέμβαση της [[Κομμουνιστική Διεθνής|Κομμουνιστικής Διεθνούς]] και την ανάθεση της θέσης του Γενικού Γραμματέα στο [[Νίκος Ζαχαριάδης|Νίκο Ζαχαριάδη]] το [[1931]]. Ο Σιάντος τον Μάρτιο του 1931 κλήθηκε στα όργανα της Διεθνούς όπου έκανε αυτοκριτική και επανήλθε μετά από μερικούς μήνες μαζί με τον Κ. Θέο σε καθοδηγητικές θέσεις. Το [[1934]] εκλέχθηκε Γραμματέας της Κομματικής Οργάνωσης Πειραιά του ΚΚΕ, ενώ το [[1936]] εκλέχθηκε βουλευτής [[Τρίκαλα|Τρικάλων]] με το [[Παλλαϊκό Μέτωπο]].