Νικηταράς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 31:
Ο '''Νικήτας Σταματελόπουλος''' ή '''Νικηταράς''' ή '''Τουρκοφάγος''' (2 Απριλίου 1783 - 25 Σεπτεμβρίου 1849) ήταν πολεμικός ηγέτης στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]].
 
Γεννήθηκε στο χωριό [[Νέδουσα Μεσσηνίας|Νέδουσα]] (Μεγάλη Αναστάσοβα) [[Νομός Μεσσηνίας|Μεσσηνίας]], στους πρόποδες του [[Ταΰγετος|Ταϋγέτου]], 25 χλμ από την πόλη της [[Καλαμάτα]]ς όπως μας διηγήτε στα απομνημονεύματα του που κατέγραψε ο Γ.Τερτσέτης"Εγεννήθηκα εις ένα χωριό Μεγάλη Αναστάσοβα αποδώθε απ το Μυστρά προς την Καλαμάτα". Ήταν ανιψιός του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]]. Κράτησε το επώνυμο Σταματελόπουλος από το ΑΡΧΙΚΌ επίθετο της οικογένειας που ήταν Σταματέλος.Διωγμένος ο πατέρας του από τους Τούρκους καθώς 16 χρονών πολέμησε στην Πάρο με Ρώσικα στρατεύματα βρήκε καταφύγιο στο Τουρκολέκα όπου εκεί γεννήθηκε ο υιός του Γιάννης αδελφός του ΝΙΚΗΤΑΡΑ που θανατώθηκε βάναυσα από τους Τούρκους το 1811 στην Μονεμβασιά και αγιοποιήθηκε από την Εκκλησία ως "Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας" και αργότερα πέρασε στην Ζάκυνθο.
Το 1805, κατά τον ανηλεή διωγμό των κλεφταρματολών της Πελοποννήσου, ο πατέρας του σκοτώθηκε από τους Τούρκους και ο Νικηταράς ακολούθησε τον θείο του Κολοκοτρώνη στα Επτάνησα, όπου εντάχθηκε στα Ρωσικά τάγματα και μετέβη στην Ιταλία για να πολεμήσει κατά του στρατού του Ναπολέοντα. Στη συνέχεια επέστρεψε στα Επτάνησα και υπηρέτησε τους Γάλλους, οι οποίοι στο μεταξύ τα είχαν καταλάβει με τη συνθήκη του Τίλσιτ. Ήταν ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]]. Συντηρούσε δικό του Σώμα Ενόπλων με άνδρες που προέρχονταν από διάφορα μέρη της [[Ελλάδα]]ς. <br />
Με την έκρηξη της Επανάστασης, στην πρώτη Μάχη που δόθηκε στο Βαλτέτσι της Αρκαδίας στις 12 και 13 Μαΐου του [[1821]], (είχε προηγηθεί μια συμπλοκή στο Λεβίδι τον Απρίλιο), ο Νικηταράς που κρατούσε με 200 άντρες τα [[Άνω Δολιανά Αρκαδίας|Άνω Δολιανά]], κατάφερε να αποκρούσει 6.000 [[Τουρκία|Τούρκους]] που επιτίθεντο με πυροβολικό. Επειδή έπεσαν πολλοί Τούρκοι από το χέρι του σ' εκείνη τη Μάχη, οι άντρες του τον ονόμασαν Τουρκοφάγο. Διακρίθηκε και στις μάχες που ακολούθησαν, όπου συνεργάστηκε με το θείο του, κυρίως δε στην πολιορκία και την άλωση της Τρίπολης.