Κομητεία της Αραγωνίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 10:
Στο τέλος του 9ου αιώνα, οι Καρολίδες έπαψαν να είναι ισχυροί άρχοντες στις εξωτερικές περιοχές της αυτοκρατορίας τους, ενώ ταυτόχρονα οι Μαυριτανοί της κοιλάδας του Έβρου έπαψαν να είναι απειλή για το Χριστιανικό πληθυσμό στα βόρεια. Καθώς η Καρολίγγεια επιρροή εξασθενούσε, οι κόμητες της Αραγωνίας αναζήτησαν νέους συμμάχους. Το 820 ο υποτελής του Καρλομάγνου, Κόμης [[Αθνάρ Α΄ Γκαλίντεθ]], εκδιώχθηκε από την κομητεία από το νόθο γιο του [[Γκαρθία Γκαλίντεθ|Γκαρθία "τον Κακό"]], που ανέβηκε στην εξουσία με την υποστήριξη των στρατευμάτων που του παρείχε ο [[Ίνιγο Αρίστα της Παμπλόνα|Ίνιγο Αρίστα,]] διοικητής του νεοσύστατου [[Βασίλειο της Παμπλόνα|Βασιλείου της Παμπλόνα]]. Στη συνέχεια αποκήρυξε τη γυναίκα του για να παντρευτεί την κόρη του Ίνιγο. Το 844, ο [[Γκαλίντο Αθνάρεθ Α´|Γκαλίντο]] γιός του Αθνάρ, αναγκάστηκε να γίνει υποτελής του Ίνιγο, προκειμένου να εξασφαλίσει την επιστροφή του και τη διαδοχή την κομητεία. Έπειτα ο κόμης [[Αθνάρ Β΄ Γκαλίντεθ]] έχοντας βλέψεις προς το νότο, πάντρεψε την κόρη του με τον ''[[Βαλής|Βάλη]]'' της [[Ουέσκα|Ουέσκας]], [[Μοχάμετ αλ-Ταβίλ]].
[[αρχείο:SanAdriandeSasabe.jpg|thumb|320px|Μονή San Adrián de Sásave, πρώτη επισκοπική έδρα της Αραγωνίας]]
Οι [[Ναβάρρα|Ναβαρρέζοι]], επέκτειναν το βασίλειό τους και στην περιοχή νότια της Αραγωνίας, μια ζώνη κατεστραμμένη στρατιωτικά από τους Άραβες κατά τις συγκρούσεις των προηγούμενων αιώνων. Η ναβαρρέζικη οχύρωση της περιοχής αυτής, περιόρισε σημαντικά τη δυνατότητα της Αραγωνίας να επεκταθεί μέσω της ανακατάκτησης εδαφών, καθώς έκοψε τον προφανή διάδρομο μιας τέτοιας πιθανής κατάκτησης. Ο θάνατος του [[Γκαλίντο Αθνάρεθ Β´]] χωρίς να επιβιώσουν από αυτόν νόμιμοι γιοι για την διαδοχή, οδήγησε σε μια διαίρεση των εδαφών του. Η περιοχή του Σοβράρμπε πέρασε μέσω της
Κατά τη διάρκεια του αιώνα της άμεσης Ναβαρρέζικης κυριότητας, η μικρή πλέον κομητεία της Αραγωνίας διατήρησε μια ξεχωριστή διοίκηση και στα καταστατικά της αναφερόταν ως "Γη των αρχόντων της Αραγωνίας", ενώ οι κόμητες της διορίζονταν από τους βασιλιάδες, ξεκινώντας με το νόθο γιο του τελευταίου αυτόνομου κόμη. Τον 10ο αιώνα, το θρησκευτικό κέντρο της κομητείας μεταφέρθηκε νότια, στην [[μονή του San Juan de la Peña]]. Η μονή του San Juan, σε αντίθεση με το San Pedro, είχε ιδρυθεί από τους χριστιανούς πρόσφυγες από τη Μαυριτανική [[Σαραγόσα]] και το μοναστήρι είχε ένα Βισιγοτθικό στρατιωτικό χαρακτήρα. Ενστερνίστηκαν τον πόλεμο με τους Μουσουλμάνους και η [[Βισιγοτθική ιεροτελεστία]] αποτέλεσε τον καθιερωμένο τύπο λατρείας.
| |||