Δημήτρης Σακαρέλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
Προς τα τέλη του 1938, με τη νίκη του [[Φράνκο]] και την κατάρρευση της δημοκρατικής Ισπανίας, ο Σακαρέλος μαζί με τους Έλληνες εθελοντές που έχουν απομείνει, πέρασε στο γαλλικό έδαφος. Στη Γαλλία οι Έλληνες μαχητές των Διεθνών Ταξιαρχιών κλείστηκαν σε στρατόπεδα. Ο Σακαρέλος μαζί με τον επίσης εθελοντή Παναγιώτη Αϊβατζή, προσπάθησαν να οργανώσουν και να περιθάλψουν όσο μπορούσαν καλύτερα τους Έλληνες που παρέμεναν ακόμα σε στρατόπεδα, και σιγά σιγά να στείλουν καθένα στον προορισμό του.
Παράλληλα με εντολή της [[Κομιντέρν]] (ΚΔ), ορίζεται έμμισθος εκπρόσωπος της Διεθνούς στη Γαλλία για τη δουλειά στους εκεί Έλληνες μετανάστες και με κύρια απασχόλησή του τις μεταξύ της ΚΔ και ΚΚΕ ([[Παλιά Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ]]) επαφές.<ref>Φαράκος (2004), σελ.92-93</ref>
Ο Σακαρέλος ήταν υπεύθυνος στο λεγόμενο "στέκι" του Παρισιού του μοναδικού διαύλου επικοινωνίας μεταξύ ΚΚΕ και ΚΔ την περίοδο της [[Δικτατορία του Μεταξά|Δικτατορίας Μεταξά]]. Η οργάνωση του "στεκιού" και η αντιδικτατορική του δράση στο Παρίσι ήταν λίαν επιτυχημένη και κέρδισε την απόλυτη εμπιστοσύνη της ηγεσίας της ΚΔ.
| |||