Μετάξι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Ιστορία ==

Στην αρχαία Ελλάδα το μετάξι ήταν γνωστό ως "σήρ" και το μεταξωτό ύφασμα ως "σηρικός". <ref>[http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0057%3Aalphabetic+letter%3D*s111%3Aentry+group%3D18%3Aentry%3Dshriko%2Fs Λεξικό G.Liddell & R. Scott, σηρικός]</ref> Ήταν γνωστό ότι παράγεται από τον μεταξοσκώληκα σε χώρα που ονόμαζαν "Σηρία" (Κίνα), ενώ τους κινέζους αποκαλούσαν "Σήρες".<ref>[http://el.wikisource.org/wiki/%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%82_%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%B9%CF%82/%CE%97%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8E%CE%BD_%CE%92 Παυσανίας, Ελλάδος Περιήγησις, Ηλειακά Β', XXVI, 6]</ref> Ο Αριστοτέλης (Ιστ. Ζώων, 5.55) αναφέρει ότι οι γυναίκες της Κω γνώριζαν την κατεργασία του. Το μετάξι ήταν γνωστό πριν από την εκστρατεία του [[Αλέξανδρος ο Μέγας|Αλεξάνδρου]], αφού έχει βρεθεί στον Κεραμικό σε ταφή εγγονής του [[Αλκιβιάδης|Αλκιβιάδη]].<br />

Σύμφωνα με πληροφορίες Βυζαντινών συγγραφέων, ο αυτοκράτορας του [[Βυζάντιο|Βυζαντίου]] [[Ιουστινιανός Α´|Ιουστινιανός]] έστειλε στην Κίνα δύο μοναχούς, ειδικά για το μετάξι, το οποίο εκείνη την εποχή είχε διαδοθεί σε μεγάλο βαθμό (το χρησιμοποιούσε ακόμα και η εκκλησία) και ήταν συγχρόνως πανάκριβο. Οι δύο μοναχοί παρακολούθησαν όλη τη διαδικασία εκτροφής του μεταξοσκώληκα και παραγωγής του μεταξιού και φεύγοντας έκρυψαν μέσα στα κούφια μπαστούνια τους αρκετό μεταξόσπορο, που μετέφεραν στο Βυζάντιο. Στα πρώτα χρόνια η βυζαντινή αυλή κρατούσε μυστικό τον τρόπο παραγωγής του μεταξιού από τον υπόλοιπο λαό, που πίστευε ότι το μετάξι προερχόταν από κάποια φυτική ουσία. Σιγά σιγά όμως η τεχνική ξέφυγε από τα ανάκτορα και η μεταξουργία αναπτύχθηκε σε μεγάλο βαθμό σ` όλη την Ελλάδα και ιδιαίτερα στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]],<ref>Περισσότερα για το μετάξι της Καλαμάτας βλ.: Καγκελάρης, Ν. (2013), ''Βασίλη Κωνσταντόπουλου Στοιχεία Λαϊκού πολιτισμού μέσα από την αφήγησή του'', Αθήνα, Βιβλιοεπιλογή, σσ. 66-7 [https://www.academia.edu/4559984/%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%B7_%CE%9A%CF%89%CE%BD%CF%83%CF%84%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%85_%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%B9%CF%87%CE%B5%CE%AF%CE%B1_%CE%9B%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CE%BF%CF%8D_%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%B9%CF%83%CE%BC%CE%BF%CF%8D_%CE%BC%CE%AD%CF%83%CE%B1_%CE%B1%CF%80%CF%8C_%CF%84%CE%B7%CE%BD_%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE%B3%CE%B7%CF%83%CE%AE_%CF%84%CE%BF%CF%85]</ref> που ονομάστηκε από τότε Μοριάς, εξαιτίας της καλλιέργειας της μουριάς. Τον 8ο αι. η μεταξουργία διαδόθηκε στους [[Άραβες]], ύστερα από επιδρομή που έκαναν στην Πελοπόννησο, το 1130 μ.Χ. διαδόθηκε στη [[Σικελία]] και από εκεί στην [[Ιταλία]], όπου δημιουργήθηκαν μεγάλα κέντρα βιοτεχνίας μεταξιού ([[Φλωρεντία]], [[Βενετία]], [[Γένουα]], [[Λούκκα|Λούκα]], [[Μιλάνο]]). Στην [[Αβινιόν]] κατά το 14ο αι. η μεταξουργία υποστηρίχθηκε από τους [[Πάπας|πάπες]] και γενικά σ` όλα τα κράτη οι ηγεμόνες φρόντισαν να την αναπτύξουν με κάθε τρόπο.