Νήσοι Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Βρετανική διεκδίκηση κυριαρχίας στην Νότιο Γεωργία χρονολογείται από το 1775, και στις Νότιους Σάντουιτς Νήσους από το 1908. Το έδαφος "Νότιος Γεωργία και Νότιοι Σάντουιτς Νήσοι" σχηματίστηκε το 1985, πρωτύτερα διοικείτο ως τμήμα των Εξαρτημένων Εδαφών των [[Νήσοι Φώκλαντ|Νήσων Φώκλαντ]]. Η [[Αργεντινή]] διεκδίκησε τηντη Νότιο Γεωργία το 1927, και τις Νότιες Σάντουιτς Νήσους το 1938. Η Αργεντινή διατηρούσε έναν σταθμό του πολεμικού ναυτικού, τον Κορμπέτα Ουρουγουάη, στο Λιμάνι Φαραντέυ στην Νήσο Θούλη των Νότιων Σάντουιτς Νήσων από το 1976 έως το 1982 όταν και τον έκλεισε το Βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό. Η διεκδίκηση της Αργεντινής επί της Νοτίου Γεωργίας συνεισέφερε στον Πόλεμο των Φώκλαντ του 1982, κατά τον οποίο οι δυνάμεις της Αργεντινής κατέλαβαν για λίγο το νησί, και το θέμα της κυριαρχίας στα νησιά παραμένει άλυτο μέχρι και σήμερα.

Το 1908 το [[Ηνωμένο Βασίλειο]] κατάρτισε συνταγματικές διατάξεις για τις κτήσεις του στον νότιο Ατλαντικό που παρατίθενται από το Βούλευμα ως "οι νησιωτικές συστάδες γνωστές ως Νότιος Γεωργία, [[Νότιες Ορκάδες]], [[Νότια Σέτλαντ Νησιά|Νότια Σέτλαντ]], και οι Σάντουιτς Νήσοι, και η περιοχή που είναι γνωστή ως [[Γη Γκράχαμ]], και βρίσκονται στον νότιο Ατλαντικό Ωκεανό στα νότια του 50ου παραλλήλου νότιου γεωγραφικού πλάτους και μεταξύ 20 και 80 βαθμών δυτικού γεωγραφικού μήκους". Το 1917 το Βούλευμα μεταβλήθηκε, εφαρμόζοντας την "αρχή του τομέα" που χρησιμοποιούταν στην Αρκτική, η νέα εμβέλεια των Εξαρτημένων Εδαφών των Νήσων Φώκλαντ επεκτάθηκε για να συμπεριλάβει "όλα τα νησιά και τις περιοχές μεταξύ 20 και 50 βαθμών δυτικού γεωγραφικού μήκους που βρίσκονται νότια από τον 50ο παράλληλο νότιου γεωγραφικού πλάτους, και όλα τα νησιά και τις περιοχές που βρίσκονται μεταξύ 50 και 80 βαθμών δυτικού γεωγραφικού μήκους και βρίσκονται νότια από τον 58ο παράλληλο νότιου γεωγραφικού πλάτους", και συνεπώς έφτανε τον Νότιο Πόλο. Το βούλευμα του 1908 δεν αμφισβητήθηκε από την Αργεντινή εκείνη την περίοδο, αλλά το 1948 η Αργεντινή πρόβαλε τον ισχυρισμό ότι ήταν άκυρο αφού περιλάμβανε τμήματα της ενδοχώρας της Νοτίου Αμερικής καθώς και τις Νήσους Φώκλαντ, κάνοντας τις τελευταίες εξαρτημένα εδάφη του εαυτού τους.