Γεώργιος Αθ. Γεωργιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 12:
Στις 19 Φεβρουαρίου 1922 συνήλθε η Α' Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΕΚΕ. Εκεί ο Γεωργιάδης μαζί με τους [[Γιάννης Κορδάτος|Γιάννη Κορδάτο]] και [[Αβραάμ Μπεναρόγια]] υποστήριξαν τη γενικότερη αναθεώρηση της γραμμής του κόμματος. Συμμαχώντας μαζί με τους [[Νίκος Δημητράτος|Νίκο Δημητράτο]], [[Αριστοτέλης Σίδερης|Αριστοτέλη Σίδερη]] και [[Αλβέρτος Κουριέλ|Αλβέρτο Κουριέλ]] επέτυχαν να υιοθετήσει το κόμμα τη θέση της '''Μακράς νομίμου υπάρξεως''', σύμφωνα με την οποία:
"''Το Κόμμα διατρέχον ακόμη περίοδον οργανώσεως και προπαγάνδας, έχει ανάγκην μακράς νομίμου υπάρξεως''"<ref>Το ΚΚΕ. Επίσημα κείμενα, τόμος πρώτος, σελ.213</ref>.
Στο 3ο Έκτακτο Συνέδριο του ΣΕΚΕ (26 Νοέμβρη - 3 Δεκέμβρη 1924) διαγράφηκε από το κόμμα μαζί με πολλά από τα ιδρυτικά του στελέχη (Ν. Δημητράτος, Α. Μπεναρόγια κ.α) σαν [[Οπορτουνισμός|'''Οπορτουνιστές''']] (καιροσκόποι με μικροαστική νοοτροπία). Ο [[Νίκος Ζαχαριάδης]] για τα μέλη της ιδρυτικής γενιάς του ΣΕΚΕ, αρκετά χρόνια αργότερα, έλεγε ότι "''δεν μπόρεσαν να αποβάλλουν τη μικροαστική νοοτροπία και να αποκτήσουν μπολσεβίκικη. Ο μπολσεβίκος δεν μπόρεσε να επικρατήσει του μικροαστού''".
| |||