Το στιλ της '''κουλ''' (''χαλαρής'') τζαζ θεωρείται από πολλούς ένα από τα ακραία σημεία της μέχρι σήμερα εξέλιξης της [[τζαζ]] μουσικής και αναπτύχθηκε περίπου στη δεκαετία του [[1950]]. ΣτόχοςΕνα τουχρόνο είδουςνωρίτερα ο Miles Davis ηχογραφεί ένα άλμπουμ που θα καθορίσει κάποια χαρακτηριστικά αυτού είναιτου τοστυλ. Είναι γνωστό πως ανέκαθεν, από τα προηγούμενα χρόνια υπήρχαν δύο απόψεις-διαθέσεις του τρόπου παιξίματος της τζαζ. Η λεγόμενη hot jazz όπου οι μουσικοί έπαιζαν forte και γρήγορα tempos γνωστές συνθέσεις της εποχής σε διασκευές και με σόλος και στα δικά τους βέβαια κομμάτια, και η ποιο "χαλαρόχαλαρή" προσέγγιση, χωρίς να ονοματίζεται κάπως, με piano-forte διακυμάνσεις στον τρόπο παιξίματος και καθαρόμε ποιο αργά tempos. Αυτό σηνέβει και σε αυτή την εποχή - περίοδο της τζαζ. Ο Miles Davis σ' αυτό το άλμπουμ ενορχήστρωσε κομμάτια με μια big band βάζοντας τους μουσικούς να παίξουν συχνά σε ποιο χαμηλές παίξιμοδυναμικές, χρησιμοποιώντας με διαφορετικό τρόπο, απ' ότι συνήθως, περισσότεροτην εγκεφαλικόαρμονία. καιΠαρόμοια λιγότεροκι συναισθηματικόάλλοι μουσικοί, πουκυρίως επιτυγχάνεταιλευκοί, άρχισαν να εναρμονίζουν γνωστά κομμάτια αλλά κι όταν έγραφαν δικά τους, χρησιμοποιώντας αρμονικές τεχνικές δανειζόμενοι από την κλασσική μουσική κι από τις διάφορες ιστορικές περιόδους της. Από την εποχή του Βιβάλντι, Ιταλικό ροντό (Blue rondo a la turk - DAVE BRUBECK), αναγεννησιακές μουσικές φόρμες, φούγκα, αντίστιξη, ένα πάντρεμα δηλαδή της τζαζ με ανάλογητην κλασσική μουσική. Αυτό ήταν ένα μέρος της κουλ τζαζ. Το άλλο είχε να κάνει απλά με την χρήση χαμηλών δυναμικών(mezzo-forte, piano) στην εκτέλεση των οργάνωνμουσικών --θεμάτων αλλά και των σόλος. Επίσης ακόμη ένα χαρακτηριστικό είναιτης εξάλλουήταν και η ελάττωση του χρόνου που δίνοντας για τα σόλος. Μεγαλύτερες σε χρόνο ενορχηστρώσεις, μικρότερα ή και καθόλου σόλος στις φόρμες. Αλλο χαρακτηριστικό είναι πως κλασσικά όργανα όπως το [[φλάουτο]] εισάγονται στην τζαζ για πρώτη φορά, αλλά και κουαρτέτα εγχόρδων ποιο συχνά συμμετέχουν σε ηχογραφήσεις. Μια τέτοια προσέγγιση της τζαζ γοήτευσε πολλούς νεαρούς λευκούς μουσικούς, ειδικότερα στην Καλιφόρνια και το Λος Άντζελες, για αυτό και συχνά αναφέρεται και ως σχολή της Δυτικής Ακτής. Ανάμεσα στους μουσικούς που υπηρέτησαν τηνέπαιξαν κουλ τζαζ βρίσκονται οι Ντέηβ Μπρούμπεκ, Λένι Τριστάνο, ΜπιλΤσετ ΈβανςΜπέικερ, αλλάΣταν Γκετς, Τζέρυ Μάλιγκαν, το Μόντερν τζαζ κούαρτετ και άλλοι. Να σημειώσουμε βέβαια πως ενώ από τους πρώτους εκφραστές αυτής της άποψης είναι ο Μάιλς ΝτέηβιςΝτέιβις, εν τούτοις πολύ σύντομα έφτιαξε το δικό του κουιντέτο παίζοντας ποιο hot jazz, δημιουργώντας, μαζί με άλλους το Hard-bop, ένα νέο στυλ τότε.
== Κύριοι εκπρόσωποι ==της cool - west coast jazz :
* [[Ντέηβ Μπρούμπεκ]]
* [[Τζέρι Μάλιγκαν]]
|