|
== Όνομα ==
Η αρχαία ελληνική ονομασία του χωριού είναι Αυλών που σημαίνει "πέρασμα". Το όνομα Αυλών διασώζεται σε μαρμάρινη αναθηματική πλάκα αφιερωμένη στο Θεό Διόνυσο τον Αυλωνέα. Η λέξη Σάλεσι, Σαλισάτι που σημαίνει "πέρασμα" είναι λατινική και με αυτήν μεταφράστηκε η λέξη Αυλών στα χρόνια της Φραγκοκρατίας. H ονομασία Κακοσάλεσι έμεινε από τα χρόνια της τουρκοκρατίας επειδή ακριβώς ο υπερκείμενος της σημερινής κωμόπολης ορεινός όγκος αποτελούσε παρατηρητήριο και ορμητήριο των επαναστατών κλεφτών με συνέπεια ν΄ αποτελεί κακό πέρασμα για τουςμεταφους Τούρκους. Η ονομασία αυτή διατηρήθηκε ως επίσημη ονομασία του οικισμού μέχρι το 1927 οπότε ο οικισμός ανέκτησε την αρχαία του ονομασία Αυλών (ο Αυλώνας) εκ της μακρόστενης κοιλάδας που υφίσταται προ αυτού την οποία διαρρέει ο Ασωπός ποταμός.<ref>[http://pandektis.ekt.gr/dspace/handle/10442/168873 Πανδέκτης, μετονομασίες]</ref>
==Ιστορικά στοιχεία==
Στην περιοχή άρχισαν να πρωτοεγκαθίστανται [[Αρβανίτες]] και πολύ αργότερα [[Σαρακατσάνοι]] μετά την εδραίωση του ελληνικού κράτους, ενώ ως οικισμός πρωτοεμφανίσθηκε το 1844. Στα τέλη του 19ου αιώνα συνδέθηκε με το σιδηροδρομική γραμμή που ένωνε τη [[Χαλκίδα]] με την [[Αθήνα]], αυξάνονταςαυξάετεξελίχθηκε έκτοτεσε τονδήμο πληθυσμότο 1990.<ref>[http://www.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_ota.jsp?toponymio_code=1851 Διοικητικές Μεταβολές των ΟΤΑ, Κοινότητα Αυλώνος]</ref>
Μετά την απελευθέρωση ο Αυλώνας (με την ονομασία Σάλεσι) εντάχθηκε στον δήμο Τανάγρας της [[επαρχία Θηβών|επαρχίας Θηβών]]. Το 1840 εντάχθηκε στον δήμο Περαίας της [[επαρχία Αττικής|επαρχίας Αττικής]] ο οποίος το 1871 μετονομάστηκε σε δήμο Ωρωπίων. Μετά την κατάργηση των διευρυμένων δήμων, με την διοικητική διαίρεση του 1912, ο Αυλώνας αποτέλεσε έδρα της [[κοινότητα Αυλώνος Αττικής|ομώνυμης]] κοινότητας η οποία μετεξελίχθηκε σε δήμο το 1990.<ref>[http://www.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_ota.jsp?toponymio_code=1851 Διοικητικές Μεταβολές των ΟΤΑ, Κοινότητα Αυλώνος]</ref>
Στη διάρκεια της Ιταλογερμανικής κατοχής στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (1941-1944) ο Αυλώνας υπέστη μεγάλες καταστροφές. Περίπου το 40% των οικιών είχε καταστραφεί.{{Citation needed}}
Το 1930 αριθμούσε περίπου 2230 κατοίκους. Το 1971 ήταν 2509 ενώ το 1981 διπλασιάστηκαν, στους 5.215. Στην απογραφή του 2001 οι κάτοικοι υπολογίζονταν στους 5.056 ενώ με βάση την απογραφή του 2011 υπολογίζονται σε 5.744. Πολιούχος της περιοχής είναι ο [[Άγιος Δημήτριος]]. Οδικώς ο Αυλώνας εξυπηρετείται από την Εθνική Οδό Αθηνών-Λαμίας, στη παράκαμψη Μαλακάσας, αμέσως μετά τα πρώτα διόδια από την οποία απέχει 8 χλμ., ενώ επίσης εξυπηρετείται από τον προαστιακό σιδηρόδρομο Αθήνας-Χαλκίδας.
Η περιοχή είναι παραδοσιακά γεωργική-κτηνοτροφική και βιομηχανική, με αρκετούς κατοίκους να μετακινούνται στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις των [[Οινόφυτα Βοιωτίας|Οινοφύτων]]. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ευρύτερη περιοχή είναι η μόλυνση του νερού από τις παράνομες απορρίψεις αποβλήτων στον [[Ασωπός ποταμός|Ασωπό]] ποταμό. Έξω από την πόλη υφίσταται το στρατόπεδο βασικής εκπαίδευσης στα [[τεθωρακισμένα]] και οι φυλακές ανηλίκων Αυλώνος.
== Αξιοθέατα ==
*Στην κεντρική πλατεία της κωμόπολης, στο τρίτο κατώτερο επίπεδο, βρίσκεται η ενοριακή λιθόκτιστη εκκλησία βυζαντινού ρυθμού, δισυπόστατη, αφιερωμένη στους Αγίους Αντώνιο και Ανδρέα, που κτίσθηκε με δωρεά της Λουκίας Ζυγομαλά, (1866-1947), συζύγου [[Αντώνιος Ζυγομαλάς|Α. Ζυγομαλά]], μεγάλων ευεργετών της περιοχής, το 1938, κατ΄ απομίμηση της ιστορικής βυζαντινής εκκλησίας των Αγ. Θεοδώρων του Μυστρά, υπό τον αρχιτέκτονα Ν. Ζουμπουλίδη.
*Επίσης το [[Μουσείο Ζυγομαλά]], δημιούργημα και αυτό της Λουκίας Ζυγομαλά, όπου στεγάζεται μεγάλη λαογραφική συλλογή αυθεντικών κεντημάτων και ειδών χρυσοκεντητικής, το οποίο εποπτεύεται από το Υπουργείο Πολιτισμού.
*το σπιτι του σπυρου βλαχου που εχει στην κατοχη του μια εξαιεετη βαση ψαρεματος κατασκευασμενα απο αλουμινιο 42€ τζαμι μιλαμε ετσι......
==Δείτε επίσης==
*[[Μάχη του Κακοσάλεσι]]
*[[Δήμος Αυλώνος Αττικής]]
| 