Στέφανος Γ΄ ο Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 51:
=== Εδραίωση της εξουσίας - πρώτα χρόνια ===
 
Η περίοδος ηγεμονίας του Στεφάνου συνέπεσε με τις μεγάλες κατακτήσεις των Οθωμανών Τούρκων. Οι τελευταίοι μόλις είχαν εκπορθήσει την [[Κωνσταντινούπολη]] και προωθούνταν ακάθεκτοι στη Βαλκανική. Τα ισχυρότερα χριστιανικά κράτη που είχαν αναλάβει τον αγώνα κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν πλέον η Ουγγαρία και η Πολωνία. Τα μικρότερα Πριγκιπάτα, Βλαχία και Μολδαβία, προσπαθούσαν να ισορροπήσουν ανάμεσα στους ισχυρούς γείτονες με κύριο μέλημα την διατήρηση της ανεξαρτησίας τους. Ο Στέφανος, έχοντας προσεγγίσει την Πολωνία και προσπαθώντας να διατηρήσει φιλικές σχέσεις με τους Τούρκους, στους οποίους άλλωστε ήταν φόρου υποτελής, άρχισε να απομακρύνεται από τον ηγεμόνα της Βλαχίας Βλάντ Δράκουλα που ακολουθούσε φιλο-ουγγρική και, από κάποια στιγμή κι έπειτα, σαφή αντιοθωμανική πολιτική. Μήλον της έριδος μεταξύ των δύο εξαδέλφων αποτέλεσε το παραλιακό οχυρό της [[Κιλία]], σημαντικό λιμάνι της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης Θάλασσας]]. Τελικά ο Στέφανος πολιόρκησε το οχυρό το [[1462]], όταν οι Οθωμανοί εισέβαλαν στην Βλαχία, αλλά δεν μπόρεσε να το καταλάβει, κάτι που κατάφερε τρία χρόνια αργότερα. Η ενέργεια αυτή εξόργισε τον Ούγγρο βασιλέα [[Ματθίας Κορβίνος|Ματθία Κορβίνο]], σύμμαχο των Βλάχων, ο οποίος εισέβαλε στην Μολδαβία επικεφαλής πολυάριθμου στρατού. Οι δύο στρατοί συναντήθηκαν το [[15671467]] έξω από την πόλη [[Μπάια]] ([[μάχη της Μπάια]]). Οι Μολδαβοί επικράτησαν κατά κράτος των αντιπάλων τους, οι οποίοι υποχώρησαν όπως-όπως στην Τρανσυλβανία. Τον επόμενο χρόνο ο Στέφανος εισέβαλε στην [[Τρανσυλβανία]] όπου συνέλαβε και εκτέλεσε τον Πέτρο Αρόν, που είχε παίξει σημαντικό ρόλο στην απόφαση εισβολής των Ούγγρων.
 
Το 1462 στο θρόνο της Βλαχίας ανήλθε ο αδερφός του Βλάντ Τσέπες, [[Ραντού ο Όμορφος]] έχοντας την υποστήριξη των Οθωμανών. Γρήγορα εξελίχθηκε ουσιαστικά σε εντολοδόχο της Υψηλής Πύλης, πράγμα που ανησύχησε τόσο τον Στέφανο όσο και τους Ούγγρους. Μάλιστα μεταξύ του Κορβίνου και του Μολδαβού βοεβόδα υπεγράφη συνθήκη ειρήνης και αργότερα έγιναν σύμμαχοι εν όψει του τουρκικού κινδύνου. Ο Στέφανος επέδραμε στη Βλαχία το [[1470]], με την πρόφαση ότι ήθελε να προλάβει ανάλογη ενέργεια από την πλευρά του Ραντού. Κατέλαβε και πυρπόλησε τη σημαντική πόλη [[Βραϊλα]]. Εις ανταπόδοσιν, ο τελευταίος εισέβαλε στη Μολδαβία τον επόμενο χρόνο, αλλά υπέστη βαριά ήττα. Η αύξηση της Μολδαβικής ισχύος ανησύχησε και τους [[Γένουα|Γενουάτες]], που είχαν πολλές παράκτιες αποικίες στην περιοχή. Γι’ αυτό προσέγγισαν τους [[Χανάτο της Κριμαίας|Τατάρους]] της [[Κριμαία|Κριμαίας]] και τους έπεισαν να κινηθούν κατά της Μολδαβίας. Έτσι, προς τα τέλη της ίδιας χρονιάς οι βόρειες επαρχίες της χώρας δηώθηκαν. Την επόμενη χρονιά ήταν η σειρά των Μολδαβών να απαντήσουν και εισέβαλαν στις ταταρικές περιοχές συνεπικουρούμενοι από πολωνικές ενισχύσεις.
Γραμμή 65:
=== Συγκρούσεις με τους Πολωνούς ===
 
Τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του Στεφάνου του Μεγάλου η πολιτική των Πολωνών απέναντι στη Μολδαβία μεταβλήθηκε ριζικά. Χωρίς να είναι σαφείς οι λόγοι που οδήγησαν τα δύο κράτη σε σύγκρουση, ο Στέφανος επέδραμε κατά της Πολωνίας, τη στιγμή που ο νέος ηγεμόνας της Ιωάννης Αλβέρτος ετοίμαζε εκστρατεία κατά των Τούρκων ([[1497]]). Με τη σειρά του ο τελευταίος εισέβαλε στη Μολδαβία και πολιόρκησε χωρίς αποτέλεσμα την πρωτεύουσα της χώρας, [[Σουτσεάβα]]. Καθώς η πολιορκία διαρκούσε αρκετά χωρίς κάποια πρόοδο, οι δύο πλευρές ήρθαν σε διαπραγματεύσεις και ο πολωνικός στρατός πήρε το δρόμο της επιστροφής. Οι Μολδαβοί εκμεταλλεύτηκαν μία παραβίαση των συμφωνηθέντων από τους Πολωνούς και τους επιτέθηκαν μέσα στο δάσος του [[μάχη του Κοσμίν|Κοσμίν]], πετυχαίνοντας μία ακόμη περιφανή νίκη. Μετά από αυτή την εξέλιξη, υπεγράφη νέα συνθήκη (συνθήκη του [[Χιρλάου]], [[Ιούλιος]] [[1499]]) με ευνοϊκότερους για τη Μολδαβία όρους.
 
== Εσωτερική Πολιτική ==