Ρούμπενς Μπαρικέλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το [[2002]] ήταν μια αμφιλεγόμενη χρονιά, με πολλά ανάμεικτα συναισθήματα. Η Ferrari είχε με διαφορά το ταχύτερο μονοθέσιο, αλλά οι τακτικές της ομάδας ευνοούσαν συνεχώς τον Michael Schumacher. Χαρακτηριστικό ότι ο Γερμανός τερμάτισε και στους 17 αγώνες στο βάθρο, χωρίς το παραμικρό πρόβλημα αξιοπιστίας. Στην Αυστραλία ο Ρούμπενς συγκρούστηκε με το Ραλφ στην πρώτη στροφή. Στη Μαλαισία, μετά απο τη μάχη του Σουμάχερ με το Μοντογια, ανέβηκε 1ος, αλλα ο κινητήρας έσπασε περίπου 10 γύρους πριν το τέλος. Στη Βραζιλία, η Φερραρι επέλεξε να φέρει την καινούρια F-2002 μόνο για το Σουμαχερ. Ο Ρουμπενς ήταν σε στρατηγική 2 πιτ στοπ για να μπορέσει να ανακτήσει θέσεις, αφού εκινούσεεκκινούσε 8ος. Με πολλά προσπεράσματα ανέβηκε 1ος, μέχρι να εγκαταλείψει ξανά απο μηχανικό πρόβλημα. Στο Σαν Μαρίνο επιτέλους ανέβηκε στο βάθρο, αλλά στην Ισπανία η ατυχία επέστρεψε, καθώς η Φερραρι του είχε πρόβλημα στην εκκίνηση. Ο αγώνας της Αυστρίας θεωρείται ένας απο τους πιο αμφιλεγόμενους στην ιστορία της Φόρμουλα 1. Ο Ρούμπενς πήρε την πολ ποζισιον και οδηγούσε άνετα τον αγώνα, όταν η ΦερραριΦερράρι ξανά (όπως και την προηγούμενη χρονιά στην ίδια πίστα), τον διέταξε να αφήσει το Σουμαχερ να κερδίσει. ΟΜάλιστα ο Γερμανός του έδωσε το τρόπαιο του νικητή και κατά την απονομή ο Μπαρικέλο στεκόταν στο 1ο σκαλί ενώ έπαιζε ο γερμανικός εθνικός ύμνος. Η φερραριΦερράρι και ο Σουμαχερ γνώρισαν τη διεθνή κατακραυγή, καθώς πλέον όλοι γνώριζαν ποιος ευνοείται στην ομάδα. Στο Μονακό, είχε τον χειρότερό του αγώνα στη χρονιά, καθώς έκανε λάθος στα φρένα και έπεσε πάνω στον Ραικόνεν, τερματίζοντας τελικά 7ος, εκτός βαθμών. Στον Καναδά οδηγούσε τον αγώνα, αλλά το αυτοκίνητο ασφαλείας κατέστρεψε τη στρατηγική του, για να τερματίσει τελικά τρίτος. Στην Ευρώπη πήρε εύκολα τη νίκη, οδηγώντας αποαπό την αρχή μέχρι το τέλος. Στην Αγγλία, για ακόμα μια φορά ήταν εκπληκτικός. Εκκινούσε 2ος, αλλά ο κινητήρας έσβησε και ξεκίνησε τελευταίος. Σε 20 γύρους είχε ανέβει 2ος, μετά απο μια απολαυστική μάχη με τον Μοντογια υπό βρόχινες συνθήκες. Στη Γαλλία, πάλι δεν εκίνησεεκκίνησε, λόγω μηχανικού προβλήματος. Μετά απο ενα μέτριο αγώνα στη Γερμανία, πήρε μια ακόμα εύκολη νίκη στην Ουγγαρία. Στο Βέλγιο ήρθε 2ος, ενώ τηνστην Ιταλία κέρδισε ξανά με στρατηγική 2 πιτ στοπ, έναντι ενός του Σουμαχερ. Στην Αμερική ο Γερμανός οδηγούσε όλο τον αγώνα, αλλά στην γραμμή του τερματισμού ο Μπαρικέλο πήρε τη νίκη για 11 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Ο Σουμάχερ είπε αργότερα ότι ήθελε να τερματίσουν ταυτόχρονα, αλλα πολλοί πιστεύουν ότι άφησε το Ρουμπενς να κερδίσει για να του ανταποδώσει τη νίκη στην Αυστρία. Μια 2η θέση στην Ιαπωνία, του έδωσε τη 2η θέση στο πρωτάθλημα με 77 βαθμούς.

To [[2003]] ήταν μια μέτρια χρονιά για το Βραζιλιάνο. Η Φερραρι δεν είχε πάντα το ταχύτερο μονοθέσιο, καθώς ο ανταγωνισμός ήταν δυνατός, απο τις Ουίλιαμς των Μοντογια και Ραλφ Σουμάχερ, τη ΜακλαρενΜακλάρεν του Ραικονεν, αλλά και τη Ρενό του Αλόνσο. Όταν το μονοθέσιο ήταν το ταχύτερο τον πρώτο λόγο όπως πάντα είχε ο Μίκαελ Σουμάχερ. Όταν όμως το μονοθέσιο δεν "τράβαγε" , ο Ρούμπενς ήταν αυτός που πάλευε. Στην Αυστραλία είχε έναν πολύ κακό αγώνα. Στην εκκίνηση, ξεκίνησε πριν σβήσουν τα φώτα. Συζητώντας για το συμβάν και το ενδεχόμενο ποινής με τον Ρος Μπράουν, έκανε λάθος και έπεσε στον τοίχο. Στη Μαλαισία τερμάτισε 2ος. Στη Βραζιλία είχε μια απο τις πιο άτυχες στιγμές του. Ξεκίνησε απο την πολ ποζισιον σε έναν βρεγμένο αγώνα. Μετά αποαπό μεγάλη μάχη με τον Κουλθαρτ πέρασε 1ος και άρχισε να κινείται 2 δευτερόλεπτα στο γύρο ταχύτερα, αλλά λίγο αργότερα είχε πρόβλημα με την πίεση καυσίμου χάνοντας μια σίγουρη νίκη. Ήταν η 9η συνεχής εγκατάλειψη στη Βραζιλία. Ακολούθησαν 3 συνεχόμενες τρίτες θέσεις σε Σαν Μαρίνο, Ισπανία και Αυστρία, στις οποίες ξεχώρισαν η εντυπωσιακή προσπέραση στον Ραλφ στο Σαν Μαρίνο και η μεγάλη μάχη για τη δεύτερη θέση με το Ραικονεν στην Αυστρία, με τελικό νικητή το Φιλανδό. Στη Γαλλία είχε το χειρότερό του αγώνα στη χρονιά, καθώς έκανε λάθος στην τελευταία στροφή και έχασε πολύ χρόνο, τερματίζοντας 7ος. Στην Αγγλία όμως, είχε τον καλύτερο αγώνα της καριέρας του. Ξεκινούσε απο την πολ ποζίσιον, αλλά μετά απο κακή εκκίνηση έπεσε 3ος. Όταν άρχισε να αυξάνει το ρυθμό του, ένας τρελός ιερέας εισέβαλε στην πίστα, αναγκάζοντας το αυτοκίνητο ασφαλείας να κάνει την εμφάνισή του. Όπως και οι περισσότεροι οδηγοί μπήκε στα πιτ, αλλά λόγω του χάους που δημιουργήθηκε στοστη λωρίδα πιτ λεϊνλέιν έπεσε στην 8η θέση. Άρχισε μια εντυπωσιακή σειρά απο προσπεράσματα και ανέβηκε 2ος. Με καταιγιστικό ρυθμό άρχισε να μειώνει τη διαφορά απο το Ραικονεν και μετά τα δεύτερα πιτ στοπ, του έκανε μια αριστουργηματική προσπέραση στην στροφή Bridge, για να πάρει την 6η νίκη της καριέρας του. Στην Ουγγαρία ήταν 5ος μπροστά απο το Μοντογια, όταν η ανάρτηση κατέρρευσε στα φρένα για την πρώτη στροφή. Στην Ιαπωνία με τη νίκη του μπροστά απο το Ραικόνεν, εξασφάλισε το νταμπλ για τη Φερραρι και το Σουμάχερ. Τέλειωσε τη σαιζόν με 65 βαθμούς στην 4η θέση.

Το [[2004]] η Φερραρι είχε και πάλι το ταχύτερο μονοθέσιο στο grid. Ο Σουμάχερ όμως ήταν αυτός που έπαιρνε όλες τις νίκες. Ο Μπαρικέλο βέβαια ήταν σταθερός, όντας ο μόνος οδηγός που βαθμολογήθηκε στους 11 πρώτους αγώνες. Ανέβαινε διαρκώς στο βάθρο, με αποκορύφωμα τον έξοχο αγώνα στη Γαλλία, όπου εκκινώντας 10ος τερμάτισε 3ος, προσπερνώντας τον [[Jarno Trulli]] στην τελευταία στροφή του τελευταίου γύρου. Το λάθος ήρθε στον 12ο αγώνα στη Γερμανία, όπου στον 1ο γύρο έπεσε πάνω στον Κουλθαρτ, καταστρέφοντας την μπροστινή αεροτομή και -μοιραία- τον αγώνα του. Η 1η νίκη της σαιζόν ήρθε στην Ιταλία, όταν με έξοχη οδήγηση σε στρατηγική 3 πιτ στοπ κέρδισε τον αγώνα μπροστά απο τον Σουμάχερ. Δύο βδομάδες αργότερα πήρε την δεύτερη συνεχόμενη νίκη του στη χρονιά στο 1ο κινέζικο γκραν πρι, εκκινώντας απο την πολ ποσισιον, μετά απο μεγάλη μάχη με τον Μπατον και τον Ραικονεν. Στην Ιαπωνία συγκρούστηκε με τον Κουλθαρτ στην προσπάθειά του να τον περάσει στο σικέιν της πίστας. Στον τελευταίο αγώνα στην Βραζιλία κατέκτησε την πολ ποζίσιον και ήταν φαβορί για την πολυπόθητη 1η νίκη στην πατρίδα του. Στην αρχή του αγώνα όμως έβρεξε και όταν στέγνωσε η πίστα, ο Ρούμπενς έμεινε 1 παραπάνω γύρο με τα βρόχινα ελαστικά. Η Ferrari κάλεσε τον Schumacher πρώτο στα πιτ, παρότι ήταν μόλις 8ος. Αυτό ήταν αρκετό για να βγει εκτός μάχης για τη νίκη, για να τερματίσει τελικά 3ος. Ολοκλήρωσε τη χρονιά με 114 βαθμούς, έχοντας ανέβει στο βάθρο 14 φορές, στη δεύτερη θέση του πρωταθλήματος.