Σκευοφύλαξ Ζερβός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Ιατρική και επαγγελματική δράση ==

Το 1898 δημοσίευσε την πρώτη του επιστημονική μελέτη με τον τίτλο ''«Δύο περιπτώσεις αιματοθώρακος τραυματικού μετά στατιστικής των εν τω [[Ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897|Ελληνοτουρκικώ]] πολέμω του 1897 τραυμάτων»'', τα οποία ο ίδιος θεράπευσε. Το 1900 - 1902 παρακολούθησε [[Μεταπτυχιακό|μεταπτυχιακά]] μαθήματα στα πανεπιστήμια [[Πανεπιστήμιο του Μονάχου|Μονάχου]], [[Πανεπιστήμιο του Βερολίνου|Βερολίνου]], [[Πανεπιστήμιο της Βιέννης|Βιέννης]], [[Πανεπιστήμιο της Λειψίας|Λειψίας]] και [[Πανεπιστήμιο του Παρισιού|Παρισιού]], ενώ επιστρέφοντας στην [[Ελλάδα]] εκλέχτηκε υφηγητής της [[Μαιευτική]]ς, της [[Γυναικολογία]]ς, της Ιατρικής της Ιστορίας στο πανεπιστήμιο Αθηνών. Ανήκε στους υποστηρικτές της δημιουργίας του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης]] ενώ συμμετείχε και στην ανάλογη επιτροπή. Την ίδια περίοδο πραγματοποίησε πειράματα σε [[Σκύλος|σκύλους]] για τη μεταμόσχευση γεννητικών οργάνων.<ref name="peiraiki" />

 

 

== Εθνική δράση ==

Τον Απρίλη 1912 δημιουργήσε στην [[Αθήνα]] τον ''Αιγαιοπελαγίτικο Συλλόγο'' με στόχο την ένωση των νήσων του Αιγαίου, με την ηπειρωτική Ελλάδα. Πραγματοποίησε αρκετές συναντήσεις με τον πρέσβη της [[Ιταλία]]ς στην Αθήνα για αυτό το σκοπό, χωρίς όμως να καταφέρει κάτι.<ref name="rodiaki">{{Cite news|url=http://www.rodiaki.gr/article/258727/skeyos-zerbos-ianoyarios-1875-aygoystos-1966|title=Σκεύος Ζερβός (Ιανουάριος 1875-Αύγουστος 1966)|last=Καλημερίδης|first=Κ.|date=02 Αυγούστου 2013|work=Η Ροδιακή|access-date=03-11-2016}}</ref> Στους [[Βαλκανικοί πόλεμοι |Βαλκανικούς πολέμους]] κατατάχθηκε εθελοντής στον [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|Ελληνικό Στρατό]] με τον βαθμό του Ιατρού (Λοχαγός) και υπηρέτησε στο 10ο ορεινό χειρουργείο.<ref name="kontakos">{{Cite journal|url=http://www.imp.gr/images/PE_teyxh/peiraikh%20ekklhsia260.pdf|title=Ο άξιος της καλυμνιακής πατρίδας|last=Κοντάκος|first=Αναστάσιος|last2=Κουντούρης|first2=Αναστάσιος|date=Ιούνιος 2014|journal=Πειραϊκή Εκκλησία|accessdate=03-11-2016|issue=τχ. 260|page=50}}</ref> Με το τέλος του [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] καταπιάστηκε με τον ''Δωδεκανησιακό Συλλόγο'' και το 1920 συνόδευσε τον [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθέριο Βενιζέλο]] στην υπογραφή της [[Συνθήκη των Σεβρών |Συνθήκης των Σεβρών]], ενώ παράλληλα είχε εγκαταλείψει τη θέση του καθηγητή από το Πανεπιστήμιο μετά από παρότρυνση του τότε πρύτανη [[Σπυρίδων Λάμπρος|Σπυρίδωνος Λάμπρου]], προς αποφυγή διπλωματικών επεισοδίων με την Ιταλία.<ref name="peiraiki" /> Το 1923 ως [[πληρεξούσιος]] Αθηνών και Πειραιώς στην Δ΄ Εθνοσυνέλευση και πρόεδρος του Εκπαιδευτικού της Τμήματος ανέλαβε την καταγραφή των Εθνικών Κληροδοτημάτων και Δωρεών αποκαλύπτοντας τη δέσμευση μεγάλου χρηματικού ποσού από τα κληροδοτήματα που έμεναν ανενεργά στα χέρια ιδιωτών και των τραπεζών. Το χρηματικό ποσό εκτιμήθηκε στα 5 δισεκατομμύρια δραχμές και από αυτό κατασκευάστηκαν έργα, όπως η λειτουργία της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]], η κατασκευή του νοσοκομείου Ερυθρός Σταυρός, της [[Σιβιτανίδειος Δημόσια Σχολή Τεχνών και Επαγγελμάτων |Σιβιτανίδειου Σχολής Τεχνών και Επαγγελμάτων]], η Στρατιωτική Λέσχη Αθηνών και ναυπηγήθηκε το οπλιταγωγό Άρης. Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1923|εκλογές του 1923]] εκλέχτηκε [[βουλευτής]] Αθηνών, με το [[Κόμμα Φιλελευθέρων |κόμμα των Φιλελευθέρων]]. Ήρθε σε ρήξη με τον Ελευθέριο Βενιζέλο για το δωδεκανησιακό ζήτημα, αφού ο Βενιζέλος είχε επιλέξει να εγκαταλείψει το δωδεκανησιακό ζήτημα. Κατά το [[Ελληνοϊταλικός Πόλεμος|Ελληνοιταλικό πόλεμο]] προέτρεπε τους δωδεκανήσιους να καταταγούν στο Εθνικό Στρατό.<ref name="peiraiki" />

 

 

== Παραπομπές ==

 

== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

[[Κατηγορία:Αργυρός σταυρός του Τάγματος του Σωτήρος]]

[[Κατηγορία:Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Σωτήρος]]