Μεσολόγγι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά την κυρίευση του [[Βασιλάδι Αιτωλοακαρνανίας|Βασιλάδι]], οι κάτοικοι του οποίου κατέφυγαν στο Μεσολόγγι επιτείνοντας με τη μετακίνησή τους το επισιτιστικό πρόβλημα της πόλης ο [[Ιμπραήμ]] επεδίωξε να εξαντλήσει τους πολιορκημένους με αποκοπή όλων των οδών επικοινωνίας και εφοδιασμού. Ο [[Ανδρέας Μιαούλης| Μιαούλης]] δεν κατάφερε παρά τις προσπάθειες του αυτή τη φορά να λύσει τον αποκλεισμό και να ανεφοδιάσει το Μεσολόγγι με τρόφιμα και όπλα. Ο [[Γεώργιος Καραϊσκάκης]], αν και ανέλαβε να επιτεθεί από τις πλαγιές του Ζυγού, ελπίζοντας να δημιουργήσει αντιπερισπασμό στους πολιορκητές, τελικά δεν κατόρθωσε να υλοποιήσει την υπόσχεσή του, αφού ο Ιμπραήμ είχε πληροφορηθεί τα σχέδια των πολιορκημένων από αυτόμολο ξένο. Έτσι, τη νύχτα της 10^ης Απριλίου 1826 οργάνωσαν τις δυνάμεις σε τρία σώματα, υπό την αρχηγία του [[Νότης Μπότσαρης| Νότη Μπότσαρη]], [[Δημήτριος Μακρής (στρατιωτικός)| Δημητρίου Μακρή]] και [[Κίτσος Τζαβέλας|Κίτσου Τζαβέλα]]· στο μέσο του τριγώνου, που θα σχημάτιζαν αυτές οι δυνάμεις, τοποθετήθηκαν τα γυναικόπαιδα. Ο αιφνιδιασμός του Ιμπραήμ προκάλεσε μεγάλη σύγχυση στην ελληνικήάλλη πλευρά και ο άνισος αγώνας που επακολούθησε απέβη συντριπτικός για τους Έλληνες. Η πρωτοπορία ωστόσο του σώματος της Εξόδου προχώρησε, διασχίζοντας τις τουρκικές τάξεις και φθάνοντας αποδεκατισμένo στις πλαγιές του [[Ζυγός Αιτωλοακαρνανίας|Ζυγού]] και από εκεί στην [[Άμφισσα]].