Θεόκλητος Φαρμακίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια, προσθήκη παραπομπών |
|||
Γραμμή 21:
Όταν στις 29 Ιουνίου 1850 το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε Τόμο ανακήρυξης του [[Αυτοκεφαλία|αυτοκεφάλου]] της Εκκλησίας της Ελλάδος, ο Φαρμακίδης, θεωρώντας τους όρους του Τόμου αντικανονικούς και περιοριστικούς για την άσκηση ελεύθερης διοίκησης, εξέδωσε ως «Αντιτόμο» το σύγγραμμα ''«Ο Συνοδικός Τόμος ή περί αληθείας»'' (23 Απριλίου 1852) με τις θέσεις του, έργο που επηρέασε καταλυτικά την όλη νομολογία και πρακτική του ελληνικού κράτους έναντι της Εκκλησίας και το εσωτερικό τυπικό της. Σε αυτό υποστήριζε ότι: ''«κατεφρονήθη η Ελλάς, περιεπαίχθη, εξυβρίσθη, εξηυτελίσθη παρά ξένης Εκκλησιαστικής Αρχής, υπό τον Σουλτάνον των Οθωμανών τελούσης και κατά τας διαταγάς αυτού ενεργούσης».''
{{πηγή|Στην προσπάθειά του να αναβιώσει την αρχαία παράδοση των Πατέρων της Εκκλησίας, για μια [[Βίβλος|Βιβλική]] θεολογία, προέβη στην επανέκδοση (1842 - 1843) των Σχολίων του ερανιστού των Πατέρων [[Οικουμένιος|Οικουμενίου]] (10ος αιώνας), στην [[Καινή Διαθήκη]].}}
Κατά τη διάρκεια του [[Κριμαϊκός Πόλεμος|Κριμαϊκού πολέμου]], φοβούμενος τη ρωσική επεκτατικότητα τον κίνδυνο του [[πανσλαβισμός|πανσλαβισμού]], τις γεωπολιτικές βλέψεις και τα μακραίωνα συμφέροντα της Ρωσίας στα [[Βαλκάνια]], υιοθέτησε ουδετερόφιλη στάση.<ref name="argoliki" />
| |||