O Αριστοτέλης έγραψε για τη διαδικασία στα Μετεωρολογικά του και ακόμη ότι «το συνηθισμένο κρασί κατέχει ένα είδος εκπνοής, και γι' αυτό δίνει μια φλόγα». Αργότερα απόδειξη της απόσταξης προέρχεται από Έλληνες αλχημιστές που εργάζονται στην Αλεξάνδρεια τον 1ο αιώνα μ.Χ. Το αποσταγμένο νερό έχει γίνει γνωστό από τουλάχιστον το 200, όταν ο Αλέξανδρος της Αφροσιάδας περιγράφει τη διαδικασία. Απόσταξη στην Κίνα θα μπορούσε να αρχίσει κατά τη διάρκεια της Ανατολικής Δυναστείας Χαν (1ος-2ος αιώνας), αλλά τα αρχαιολογικά στοιχεία δείχνουν ότι η πραγματική απόσταξη ποτών άρχισε στο Jin και νότια των δυναστιών Song. Ένα ακόμα βρέθηκε σε αρχαιολογικό χώρο στο Qinglong, Hebei που χρονολογείται από τον 12ο αιώνα. Αποσταγμένα ποτά ήταν πιο συχνά κατά τη διάρκεια της δυναστείας Γιουάν. Οι Άραβες έμαθαν τη διαδικασία από τους Αλεξανδρινούς και την χρησιμοποιούν εκτενώς σε χημικά πειράματα τους.
