Σπύρος Μελάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
ιδρυτής θιάσων και επαγγελματίας σκηνοθέτης, θεατρικός κριτικός, μέλος του Εθνικού θεάτρου και βέβαια θεατρικός συγγραφέας.
 
Ωστόσο, μελανή κηλίδα στην ζωή του, στάθηκε η ευκολία με την οποία άλλαζε πολιτικές θέσεις και κυρίως η στήριξη της γερμανικής κατοχής. Ξεκινώντας από σοσιαλιστής στα νειάτα του, θα περάσει μετά στο στράτοπεδο των αντιβενιζελικών, των βενιζελικών ύστερα και του μεταξικού καθεστώτος. Το αποκορύφωμα όλων είναι η στάση του στην Κατοχή όταν σε ένα άρθρο του καλεί τον Ελληνικό λαό, να συνεργαστεί ειλικρινά και ενεργητικά με τον κατακτητή. Σελ<ref>Αικατερίνη Καρρά, ''[http://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/28250 Ο Σπύρος Μελάς και το θέατρο της εποχής του: συμβολή στη μελέτη της δραματουργίας του]'', Τμήμα Θεάτρου, Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2010), σελ. 47</ref>
 
Πέθανε στις 2 Απριλίου του 1966 από ανεύρυσμα.
Γραμμή 18:
Έλαβε μια μακρά σειρά τιμητικών διακρίσεων, με σημαντικότερα τον Πολεμικό Σταυρό και τον α νώτερο Ταξιάρχη του Τάγματος του Γεωργίου
 
 
 
 
 
 
 
Ανέπτυξε επίσης σημαντική δραστηριότητα στον χώρο του θεάτρου, ως συγγραφέας, ηθοποιός και σκηνοθέτης. Το [[1925]] ίδρυσε το βραχύβιο Θέατρο Τέχνης και το [[1929]] συμμετείχε στην ίδρυση του θιάσου «Ελευθέρα Σκηνή», μαζί με τη [[Μαρίκα Κοτοπούλη]] και τον [[Δημήτρης Μυράτ|Δημήτρη Μυράτ]]. Στους θιάσους αυτούς ανέλαβε τον ρόλο του σκηνοθέτη. Ανανέωσε αισθητά το αθηναϊκό ρεπερτόριο μεταξύ [[1924]] και [[1936]] και συνεργάστηκε και με την Αλίκη και τον [[Κώστας Μουσούρης|Κώστα Μουσούρη]].
 
Το 1935 εξελέγη τακτικό μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]], της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 1959.
 
== Συγγραφικό έργο ==
Έγραψε τα θεατρικά έργα «Ο γιος του ίσκιου», «[[Το χαλασμένο σπίτι]]», «Το κόκκινο πουκάμισο», «Το άσπρο και το μαύρο», «Παπαφλέσσας» (δράμα), «Ιούδας» (δράμα), «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» (κωμωδία), «Η μέθοδος των τριών», «Αργυροί γάμοι», «Βουβές αγάπες», «Ρήγας Βελεστινλής» κ.ά. Εξέδωσε επίσης τα βιβλία «Από τα ταξίδια μου» (1916), «Το Εικοσιένα και η Κρήτη» (1930), «Ο Γέρος του Μωριά» (1931), «Ο Ναύαρχος Μιαούλης» (1932), «Ματωμένα ράσα» (1933), «Κουβέντες του Φορτούνιο» (1936), «Φλογισμένα πέλαγα» (1947), «Για ένα καινούριο θέατρο» (1956), «Η επανάσταση του 1909» (1957), «50 χρόνια θέατρο» (1960), «Νεοελληνική λογοτεχνία» (1963), «Ελληνική γενική αν-θολογία» (1964) κ.ά.
 
== Πηγές - Παραπομπές==
<references />
*Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 139, Καθημερινή (1997)
*Αικατερίνη Καρρά, ''[http://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/28250 Ο Σπύρος Μελάς και το θέατρο της εποχής του: συμβολή στη μελέτη της δραματουργίας του]'', Τμήμα Θεάτρου, Σχολή Καλών Τεχνών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2010)
*Βιογραφική Εγκυκλοπαίδεια του Νεωτέρου Ελληνισμού 1830-2010 - Αρχεία Ελληνικής Βιογραφίας, Εκδόσεις Μέτρον, τόμος Β΄, σελ. 537-538.