Η '''Νέα Φιγαλεία''' (παλαιά ονομασία - '''''Ζούρτσα''''') είναι μικρή [[κωμόπολη]] της [[Ελλάδα|Ελλάδας]] που ανήκει στο [[Νομός Ηλείας|Νομό Ηλείας]]. Είναι κτισμένη αμφιθεατρικά σε επτά κατάφυτους λόφους στις παρυφές του [[Μίνθη|Όρους Μίνθη]], σε μέσο υψόμετρο 480μ., ενώ έχει καταπληκτική θέα στο [[Ιόνιο Πέλαγος]]. Βρίσκεται σε μικρή απόσταση από το ποταμό [[Νέδα (ποταμός)|Νέδα]] που είναι το φυσικό σύνορο με το [[Νομός Μεσσηνίας|Νομό Μεσσηνίας]]. Απέχει 30χλμ από το [[Ναός Επικούριου Απόλλωνα|Ναό του Επικούριου Απόλλωνα]] και 3526 χλμ από τους καταρράκτες της Νέδας. Επίσης απέχει 30 χλμ από την [[Κυπαρισσία|Κυπαρισσία Μεσσηνίας]], 54χλμ από την πρωτεύουσα του Νομού, τον [[Πύργος Ηλείας|Πύργο]], 22χλμ από τη [[Ζαχάρω]] και 26χλμ από την ιστορική [[Ανδρίτσαινα Ηλείας|Ανδρίτσαινα]]. Πρόκειται για μέρος με μεγάλη ιστορία, η οποία ξεκινά στις αρχές της 2ης χιλιετίας μ.Χ., λίγο μετά τη δημιουργία του ιστορικού Μοναστηριού της Ζούρτσας (Παναγίας της Λιγοβάης) το 975μ.Χ.. Παράλληλα με το μοναστήρι άρχισε σταδιακά και η δημιουργία του χωριού της Ζούρτσας που εξελίχθηκε σε ένα σπουδαίο κεφαλοχώρι. Κεφαλοχώρι της παλιάς εποχής με την ονομασία Ζούρτσα έγραψε τη δική του ιστορία με τις ονομαστές οικογένειες που συμμετείχαν στην επανάσταση του 1821. Η κωμόπολη πυρπολήθηκε δύο φορές (1825 κ' 1827) από τα στρατεύματα του [[Ιμπραήμ Πασάς|Ιμπραήμ]]. Σημαντικό έγγραφο για την ιστορία της Ζούρτσας και του Μοναστηριού της είναι το Χρυσόβουλο του Μυστρά που υπογράφηκε το 1321 από τον [[Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος|Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο]].[[Αρχείο:Η Νέα Φιγαλεία σήμερα.jpg|μικρογραφία|Εν έτει 2011, η όψη του κέντρου και της δυτικής ρούγας της Ζούρτσας από το Όρος Μίνθη|238x238εσ]]Η κωμόπολη αποτελούσε μέχρι το 2011 την έδρα του Καποδιστριακού [[Δήμος Φιγαλείας|Δήμου Φιγαλείας]], ενώ πλέον από το 2011 και μετά ανήκει διοικητικά στον Καλλικρατικό [[Δήμος Ζαχάρως|Δήμο Ζαχάρως-Φιγαλείας]]. Δήμαρχος είναι από το 2014 ο στρατηγός Νικόλαος Φάμελος, μόνιμος κάτοικος Νέας Φιγαλείας.
