Μάχη του Στάλινγκραντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Οπτική επεξεργασία
Επαναφορά τεκμηριωμένου περιεχομένου
Γραμμή 133:
Όσον αφορά τους αριθμούς, ο Κόκκινος Στρατός παρέταξε στο Στάλινγκραντ 187.000 στρατιώτες, 2200 πυροβόλα, 400 άρματα μάχης και 454 αεροσκάφη<ref name=HronosFTable/>. Την ηγεσία των σοβιετικών δυνάμεων ανέλαβε ο στρατάρχης [[Σιμιόν Τιμοσένκο]]<ref name=StalingradFront/>.
 
Στις 26 Μαΐου 1942, ενώ κυμαίνονταν οι μάχες στην Κριμαία και στο Χάρκοβο, η Σοβιετική Ένωση και η [[Μεγάλη Βρετανία]] υπέγραψαν συμφωνία συμμαχίας κατά της Ναζιστικής Γερμανίας και των Ευρωπαίων Συμμάχων της<ref>[http://hrono.info/dokum/19420526.html Договор между СССР и Великобритании]</ref>. Ωστόσο, οι Σοβιετικοί αναγκάστηκαν να πολεμήσουν στο Στάλινγκραντ, χωρίς τη στήριξη των Αγγλοαμερικανών<ref name=GPNS>[http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=1126670&publDate=3/2/2002 Η Νίκη του Στάλινγκραντ]. Άρθρο του ιστορικού και δημοσιογράφου Γεώργιου Πετρόπουλου στην εφημερίδα «Ριζοσπάστης». 3 Φεβρουαρίου 2002</ref>. Ο Βρετανός πρωθυπουργός [[Ουίνστον Τσώρτσιλ]] επισκέφθηκε τη [[Μόσχα]], στα μέσα Ιουλίου 1942, για να δηλώσει στον Στάλιν ότι η Μεγάλη Βρετανία και οι [[ΗΠΑ]] δεν θα άνοιγαν δεύτερο μέτωπο<ref>Ουίν. Τσόρτσιλ: «2ος Παγκόσμιος Πόλεμος», εκδόσεις «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΟΡΦΩΤΙΚΗ ΕΣΤΙΑ», τόμος Δ` σελ. 317</ref>. Μερικοί ιστορικοί αναφέρουν ότι οι Αγγλοαμερικανοί σκόπευαν να συμμαχήσουν με το [[Ναζιστική Γερμανία|Τρίτο Ράιχ]] για να καταλάβουν τις πετρελαιοφόρες πηγές του Καυκάσου - αν και δεν είχαν σχέδιο σε περίπτωση νίκης της ΕΣΣΔ<ref name=GPNS/><ref>Υπουργείο Αμύνης ΕΣΣΔ: Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, εκδόσεις «20ός αιώνας», Αθήνα 1959, σελ. 246-248</ref>.
 
=== Η πόλη του Στάλινγκραντ πριν τη μάχη ===