Προκόπιος Οικονομίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σε ηλικία 12 ετών ο πατέρας του τον έστειλε να μάθει γράμματα στη [[Μονή Μεγάλου Σπηλαίου]]. Στη συνέχεια μετακόμισε στο [[Ναύπλιο]] όπου ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές. Σπούδασε στη [[Θεολογική Σχολή Αθηνών|Θεολογική]] και στη Φιλοσοφική Σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]], στη [[Θεολογική Ακαδημία της [[Μόσχα|Μόσχας]] με τσαρική υποτροφία, καθώς και στη [[Γαλλία]], τη [[Γενεύη]] και τη [[Χαϊδελβέργη]].<ref name="oikotrofeio" /><ref name="empros">{{Cite news|url=http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=6141&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARsASZASXASSASkASYASRASXASaARsASZASXASSASkASYASRASXASaARsASZASXASSASkASYASRASXASa&CropPDF=0|title=Η βιογραφία του αποθανόντος Μητροπολίτου|date=5 Ιουλίου 1902|work=[[Εμπρός (εφημερίδα)|Εμπρός]]|page=2|access-date=12-11-2016|via=Ψηφιακό Αρχείο Εθνικής Βιβλιοθήκης}}</ref> Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, δίδαξε σε γυμνάσιο και το 1880 εξελέγη υφηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών στο μάθημα της ιστορίας των [[Δόγμα|δογμάτων]] και το 1891 τακτικός καθηγητής.<ref name="Mpalanos" /> Διετέλεσε κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής<ref>{{Cite web|url=http://deantheol.uoa.gr/kosmhteia/diatelesantes-kosmitores.html|title=ΕΚΠΑ: Κοσμητεία Θεολογικής Σχολή - Διατελέσαντες Κοσμήτορες|website=deantheol.uoa.gr|accessdate=12-11-2016}}</ref> κατά τα ακαδημαϊκά έτη 1892-1894 και 1896-1897. Δίδαξε επίσης [[πατρολογία]] και [[Χριστιανική απολογητική|απολογητική]], ενώ υπήρξε ο καθηγητής θρησκευτικών του διαδόχου [[Κωνσταντίνος Α΄ της Ελλάδας|Κωνσταντίνου]] και άλλων βασιλοπαίδων.<ref name="empros" />

Το 1884 ορίστηκε αρχιγραμματέας της [[Ιερά Σύνοδος|Ιεράς Συνόδου]] της [[Εκκλησία της Ελλάδος|Εκκλησίας της Ελλάδος]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 11 Οκτωβρίου 1896, οπότε εξελέγη [[Αρχιεπίσκοπος Αθηνών]]. Χάρη στην πλούσια μόρφωσή του και τα διοικητικά του χαρίσματα, αποδείχτηκε ικανότατος ιεράρχης με πλούσιο έργο. Στις 7 Νοεμβρίου 1901 όταν στην [[Αθήνα]] ξέσπασαν αιματηρά επεισόδια, τα λεγόμενα «[[Ευαγγελικά]]», εξαιτίας της μεταγλώττισης του [[Ευαγγέλιο|Ευαγγελίου]] στη [[δημοτική γλώσσα]], οδήγησαν την επομένη 8 Νοεμβρίου στην παραίτησή του, ως εξιλαστήριο θύμα αυτών, ενώμετά τηναπό απαίτηση του Βασιλιά [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεωργίου Α΄]].<ref>{{Cite news|url=http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=108&pageid=-1&id=6141&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARsASZASXASSASkASYASRASXASaARsASZASXASSASkASYASRASXASaARsASZASXASSASkASYASRASXASa&CropPDF=0|title=Μια ιστορική νυξ - Πως παραιτήθη ο Μητροπολίτης - Το ζήτημα του Ευαγγελίου και η 8η Νοεμβρίου|date=5 Ιουλίου 1902|work=[[Εμπρός (εφημερίδα)|Εμπρός]]|page=2|access-date=12-11-2016|via=Ψηφιακό Αρχείο Εθνικής Βιβλιοθήκης}}</ref> Την αμέσως επομένη αναγκάσθηκε σε παραίτηση και η [[Κυβέρνηση Γεωργίου Θεοτόκη 1899|Κυβέρνηση]] [[Γεώργιος Θεοτόκης|Γεωργίου Θεοτόκη]], λόγω της άσχημης τροπής που επήλθε με τα έντονα μέτρα καταστολής που εφήρμοσε. Είναι εκ των ιδρυτικών μελών του [[Σύλλογος προς Διάδοσιν Ωφέλιμων Βιβλίων|Συλλόγου προς Διάδωσιν Ωφέλιμων Βιβλίων]] το 1899.<ref>{{Cite web|url=http://www.sov.gr/istoriko/idritika-melh|title=Τὰ Ἱδρυτικὰ Μέλη – Σύλλογος πρὸς διάδοσιν Ὠφελίμων Βιβλίων|website=www.sov.gr|accessdate=12-11-2016}}</ref>

Μετά την παραίτησή του αποσύρθηκε στη [[Μονή Φανερωμένης Σαλαμίνας|Μονή Φανερωμένης της Σαλαμίνας]]. Από εκεί μεταφέρθηκε αργότερα, ασθενής στην Αθήνα, όπου και πέθανε, τον επόμενο χρόνο και μόλις επτά μήνες από την παραίτησή του, στις [[4 Ιουλίου]] 1902.<ref name="Mpalanos" /><ref name="empros" />

* ''Κριτική ερμηνεία της ρήσεως «Ο Υιός του Ανθρώπου»'' (ρωσικά και ελληνικά, 1878). Για το έργο αυτό αναγορεύθηκε διδάκτορας θεολογίας της Θεολογικής Ακαδημίας της Μόσχας, και έλαβε το χρυσό παράσημο του Σωτήρος.<ref name="empros" />

{{Παραπομπές|30em}}