Εκλεκτορικό Κολέγιο (ΗΠΑ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|09|2015}}
[[Αρχείο:US Electoral College Map.PNG|thumb|right|Ο αριθμός των εκλεκτόρων που αναδεικνύει κάθε πολιτεία για τις εκλογές του 2004 και 2008.]]
Το '''Εκλεκτορικό Κολέγιο''' είναι πολιτικός θεσμός στις [[ΗΠΑ]] μέσω του οποίου εκλέγεται ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ.
Η διαδικασία εκλογής έχει ως εξής: Οι εκλογείς στο κοινό για όλους τους υποψηφίους προέδρους και αντιπροέδρους ψηφοδέλτιο στον οικείο χώρο, δίπλα στα ονόματα του ζεύγους κάθε υποψηφου προέδρου και αντιπροέδρου (δεν υπάρχουν ονόματα εκλεκτόρων στο ψηφοδέλτιο) οι εκλογείς σημειώνουν την προτίμησή τους για το ζεύγος προέδρου και αντιπροέδρου, που επιλέγουν. Όποιο υποψήφιο ζεύγος απλώς πλειοψηφίσει σε μια δεδομένη εκλογική περιφέρεια (56 στο σύνολο, δηλ. οι 50 Πολιτείες, οι 5 "χωριστές" εκλογικές περιφέρειες σε Μέιν (2) και Νεμπράσκα (3) και η District of Columbia της πρωτεύουσας Washington) "παίρνει" όλες τις εκλεκτορικές θέσεις της δεδομένης εκλογικής περιφέρειας. Έτσι οι εκλογείς ψηφίζοντας άμεσα για πρόεδρο και αντιπρόεδρο (στο ψηφοδέλτιο) στην πραγματικότητα εκλέγουν έμμεσα τους εκλέκτορες, που ο ίδιος έχει ορίσει σε κάθε μία από τις 56 εκλογικές περιφέρειες. Αυτοί στη συνέχεια άμεσα θα εκλέξουν τα δύο πρόσωπα, που θα αναλάβουν τα δύο ανώτατα πολιτειακά αξιώματα. Οι εκλέκτορες (γνωστοί εκ των προτέρων στους εκλογείς) συνηθίζεται να είναι γνωστά και σπουδαία πρόσωπα της περιοχής.
Μετά τη επικύρωση των αποτελεσμάτων κάθε υποψήφιο ζεύγος προέδρου και αντιπροέδρου συγκεντρώνει από τις εκογικές περιφέρειες, όπου πλειοψήφησε, ένα συγκεκριμένο αριθμό εκλεκτόρων με βάση την προτίμηση της λαϊκής ψήφου (popular vote). Με αυτό τον τρόπο συγκροτείται το Εκλεκτορικό Κολλέγιο. Τα μέλη του, δηλ. οι εκλέκτορες, με τη σειρά τους σε τακτή ημερομηνία λίγες μέρες μετά τις εκλογές θα ψηφίσουν χωριστά για πρόεδρο και χωριστά για αντιπρόεδρο των [[Πρόεδρος των ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών]].
Από το 1969 ο αριθμός των εκλεκτόρων, που συμμετέχουν στο Κολέγιο, είναι 538. Το Άρθρο 2, Ενότητα 1, Παράγραφος 2 του [[Σύνταγμα των ΗΠΑ|Συντάγματος]] των Ηνωμένων Πολιτειών προσδιορίζει πόσοι εκλέκτορες αποστέλλονται από κάθε πολιτεία και αναθέτει σε κάθε Πολιτεία με την πολιτειακή νομοθεσία να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονται οι δικοί της εκλέκτορες. Οι 48 Πολιτείες και η Περιοχή της Κολούμπια της Πρωτεύουσας (WDC) έχουν θεσπίσει το απλό πλειοψηφικό σύστημα, θεωρώντας την Πολιτεία στο σύνολο της ως μία ενιαία εκλογική περιφέρεια. Ως εκ τούτου όποιο ζεύγος υποψηφίου προέδρου και αντιπροέδρου απλώς πλειοψηφήσει στην περιφέρεια αυτή κερδίζει όλες τις εκλεκτορικές θέσεις, δηλ. οι προκαθορισμένοι υποψήφιοί του εκλέκτορες ανακηρύσσονται οι μοναδικοί εκλέκτορες της περιφέρειας. Οι Πολιτείες του Μέιν και της Νεμπράσκα έχουν ένα πιο σύνθετο σύστημα, πάντως πλειοψηφικό.
Κάθε πολιτεία "δικαιούται" αριθμό εκλεκτόρων ίσο με το άθροισμα των αντιπροσώπων που έχει στο Κογκρέσσο, δηλ. ίσο με το άθροισμα των Γερουσιαστών και των Αντιπροσώπων, που έχει κάθε Πολιτέια στον Ανώτατο Νομοθετικό Σώμα των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου ο αριθμός των εκλεκτόρων ανά Πολιτεία ποικίλλει εξαιρετικά. Για παράδειγμα η πολυπληθής Καλιφόρνια έχει 55 εκλέκτορες, καθότι διαθέτει 53 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives) και 2 στη Γερουσία (Senate). Στο "άλλο άκρο" πολιτείες με λίγο πληθυσμό διαθέτουν μόλις 3 εκλέκτορες, όπως για παράδειγμα η Αλάσκα, καθότι διαθέτει μόλις 1 έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives) και 2 στη Γερουσία (Senate). Ωστόσο στον αριθμό 535 των εκλεκτόρων από τις 50 Πολιτείες προστίθενται ακόμη 3 εκλέκτορες από την Περιοχή της Κολούμπια (Washington District of Columbia ή συντομογραφικά WDC). Η WDC, που γεωγραφικά συμπίπτει με το κεντρικό τμήμα της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, αν και δεν αντιπροσωπεύεται στο Κογκρέσσο, "δίνει" 3 εκλέκτορες στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων για να έχουμε τον τελικό αριθμό 538 (535 από τις Πολιτείες και 3 από την WDC). Οι υπεράκτιες κτήσεις των ΗΠΑ δεν αντιπροσωπεύονται.
Οι πολέμιοι του θεσμού υποστηρίζουν πως είναι αντιδημοκρατικός και πως δίνει σε πολιτείες όπου κανείς από τους δυο υποψήφιους με τα μεγαλύτερα ποσοστά δεν έχει σαφή πλειοψηφία ανάρμοστα μεγάλη δυνατότητα να εκλέγουν Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο. Οι υπέρμαχοι θεωρούν ότι το Εκλεκτορικό Κολέγιο είναι σημαντικό και αντιπροσωπευτικό στοιχείο του αμερικανικού [[φεντεραλισμός|φεντεραλισμού]], ενώ προασπίζεται τα δικαιώματα των μικρότερων πολιτειών. Πολυάριθμες συνταγματικές τροπολογίες έχουν κατατεθεί στο [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσο]] αναφορικά με την αντικατάστασή του με άμεση λαϊκή [[ψηφοφορία]], ωστόσο καμία από αυτές δεν έχει περάσει.▼
Το Εκλεκτορικό Κολέγιο είναι παράδειγμα ιδιότυπης εκλογής κυβερνώντων. Ξεκινά ως άμεση (στο εκλογικό τμήμα) και στην πορεία μετατρέπεται σε έμμεση, αφού οι εκλέκτορες είναι θεωρητικά ελεύθεροι να ψηφίσουν υπέρ οποιουδήποτε έχει δικαίωμα να εκλεγεί Πρόεδρος, ακόμα κι αν δεν ήταν επίσημος υποψήφιος. Ωστόσο στην πράξη είναι από πριν γνωστό με ποιού το συνδυασμό έχουν επιλεγεί και κατά συνέπεια δεσμεύονται, ηθικά τουλάχιστον, να υποστηρίξουν αυτόν τον υποψήφιο που ανέδειξε πρώτο στην εκλογική τους περιφέρεια το εκλογικό σώμα.
Η Δωδέκατη Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος ορίζει ότι κάθε εκλέκτορας έχει μία ψήφο για την εκλογή προέδρου και μία για την εκλογή αντιπροέδρου. Η ψηφοφορία του Εκλεκτορικού Κολλεγίου σε άλλες πολιτείες είναι μυστική, σε άλλες φανερή. Σε μερικές από τις δεύτερες προβλέπονται μικρές χρηματικές ποινές για τους εκλέκτορες που δεν θα ακολουθήσουν τη λαϊκή εντολή. Πάντως οι περιπτώσεις παρασπονδίας από την λαϊκή εντολή είναι εξαιρετικά σπάνιες. Μετά το 1968 καταγράφονται μόλις 6 μεμονωμένες περιπτώσεις. Οπωσδήποτε σε καμία απ' αυτές δεν ανετράπη το γενικό αποτέλεσμα.
▲Οι πολέμιοι του θεσμού υποστηρίζουν πως είναι αντιδημοκρατικός και πως δίνει σε πολιτείες, όπου κανείς από τους δυο υποψήφιους
| |||