Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 4:
Δημιουργήθηκε το Φεβρουάριο του 1929 επί κυβέρνησης [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ελευθερίου Βενιζέλου]], αρχικά ως ''Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας Αθηνών'' του αρχηγείου Χωροφυλακής με σκοπό τη δίωξη του κομμουνισμού και τη σύλληψη κομμουνιστών στην πρωτεύουσα. Όμως αργότερα την ίδια χρονιά η δίωξη κομμουνισμού στην πόλη της Αθήνας πέρασε στην αρμοδιότητα της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών της [[Αστυνομία Πόλεων|Αστυνομίας Πόλεων]], και η Ειδική Ασφάλεια ανέλαβε τη δίωξη κομμουνισμού στα προάστεια της Αθήνας, εκτός των ορίων του [[Δήμος Αθηναίων|Δήμου Αθηναίων]].
Μετά την επιβολή της [[Καθεστώς της 4ης Αυγούστου|δικτατορίας του Μεταξά]] το 1936, μετονομάστηκε σε Διεύθυνση Ειδικής Ασφαλείας του Κράτους, παραρτήματά της δημιουργήθηκαν σε αρκετές Διοικήσεις και Υποδιοικήσεις της Χωροφυλακής σε όλη την Ελλάδα, απέκτησε διευρυμένες αρμοδιότητες και επικεφαλής της ορίστηκαν ανώτατοι αξιωματικοί της Χωροφυλακής.<ref>Ιάσονας Χανδρινός (2012), σ. 143</ref> Διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας ορίστηκε από τον Μεταξά ο Κεφαλλονίτης υποστράτηγος της Χωροφυλακής Αντώνης Αγγελέτος, που συνεργαζόταν στενά με τον διοικητή της Γενικής Ασφάλειας Αθηνών της Αστυνομίας Πόλεων [[Σπύρος Παξινός|Σπύρο Παξινό]], ο οποίος μετεκπαιδεύτηκε στη [[Γκεστάπο]] στη Γερμανία για τη δίωξη του κομμουνισμού.<ref>Φαράκος (2004), σελ.38-39</ref>
Στα μέσα του 1943 έφεδροι αξιωματικοί της Χωροφυλακής ανακλήθηκαν στην ενεργό δράση από τον κατοχικό πρωθυπουργό [[Ιωάννης Ράλλης|Ιωάννη Ράλλη]] προκειμένου να ''«δώσουν εις την Ασφάλειαν νέον ρυθμόν συνεργασίας με τον κατακτητήν»''. Διοικητής της Ειδικής Ασφάλειας ορίστηκε ο απότακτος συνταγματάρχης Αλέξανδρος Λάμπου στον οποίο απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστρατήγου που παρέμεινε στη θέση αυτή μέχρι την επίσημη διάλυση της διεύθυνσης, ενώ τον Ιανουάριο του 1944, υποδιοικητής και άμεσος βοηθός του Λάμπου ορίστηκε ο συνταγματάρχης της Χωροφυλακής Αναστάσιος Πάτερης, που μεταπολεμικά έφτασε να γίνει αντιστράτηγος και τελικά αρχηγός της Χωροφυλακής από το 1954 έως 1957, επί κυβερνήσεων Παπάγου και Καραμανλή.<ref>στο ίδιο, σ. 143-144</ref>
| |||