Εκλεκτορικό Κολέγιο (ΗΠΑ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|16|09|2015}}
[[Αρχείο:US Electoral College Map.PNG|thumb|right|Ο αριθμός των εκλεκτόρων που αναδεικνύει κάθε πολιτεία για τις εκλογές του 2004 και 2008.]]
Το '''Εκλεκτορικό Κολλέγιο (Electoral College)''' είναι πολιτικός θεσμός στιςτων [[ΗΠΑ]], μέσω του οποίου εκλέγεται ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ κάθε τέσσερα χρόνια.
 
Η διαδικασία εκλογής έχει ως εξής: Οι εκλογείς, στο κοινό για όλουςόλα τουςτα υποψηφίουςζεύγη προέδρουςυποψηφίων προέδρων και αντιπροέδρουςαντιπροέδρων ψηφοδέλτιο και στον οικείο χώρο, δίπλα στα ονόματα του ζεύγους κάθε υποψηφίου προέδρου και αντιπροέδρου οι εκλογείςζεύγους, σημειώνουν την προτίμησή τους για το ζεύγος προέδρου και αντιπροέδρου, που επιλέγουν για τα δύο αξιώματα. Στις περισσότερες πολιτείες δεν εμφανίζονται καν τα ονόματα των εκλεκτόρων στο ψηφοδέλτιο. Σε μερικές υπάρχουν, αλλά ο ψηφοφόρος δε σημειώνει κάποια προτίμηση γι' αυτούς, παρά μόνο για πρόεδρο και αντιπρόεδρο, πάντα σε κοινό ζεύγος. Όποιο ζεύγος υποψηφίων απλώς πλειοψηφήσει σε κάθε μια δεδομένη εκλογική περιφέρεια από τις 56 συνολικά, δηλ.(πρόκειται για τις 50 Πολιτείες σε πολιτειακό επίπεδο, τις 5 "χωριστές" εκλογικές περιφέρειες σεεντός δύο ΠολιτείεςΠολιτειών, Μέιν ([2)] και Νεμπράσκα ([3)], και τη District of Columbia της πρωτεύουσας Washington,) "παίρνει" όλες τις Εκλεκτορικές Θέσεις της δεδομένης εκλογικής περιφέρειας. Έτσι οι εκλογείς, ψηφίζοντας άμεσα για πρόεδρο και αντιπρόεδρο στο ψηφοδέλτιο, στην πραγματικότητα εκλέγουν έμμεσα τους εκλέκτορες, πουοι τουςοποίοι έχειέχουν ορίσειοριστεί από το κόμμα τουςτων υποψηφίων σε κάθε μία από τις 56 εκλογικές περιφέρειες προεκλογικά. Αυτοί στη συνέχεια άμεσα θα εκλέξουν τα δύο πρόσωπα, πουτα οποία θα αναλάβουν τα δύο ανώτατα πολιτειακά αξιώματα.
 
H επιλογή των εκλεκτόρων γίνεται από τα κόμματα ή τους μεμονωμένους υποψηφίους προ των εκλογών με διαδικασίες που διαφέρουν από κόμμα σε κόμμα, αλλά και από Πολιτεία σε Πολιτεία. Οι εκλέκτορες συνηθίζεται να είναι γνωστά και σπουδαία πρόσωπα της περιοχής. Όλοι, βέβαια, οι εκλογείς γνωρίζουν ότι, ψηφίζοντας στο κοινό για όλους τους υποψηφίους ψηφοδέλτιο τον Τάδε υποψήφιο για πρόεδρο καιτο τονσυγκεκριμένο Δείναζεύγος για αντιπρόεδρουποψηφίων, αν αυτοί πλειοψηφήσουν στη δεδομένη εκλογική περιφέρεια, οι προταθέντες από το κόμμα τουςτων υποψηφίων αντίστοιχοι εκλέκτορες θα αντιπροσωπεύσουν την περιφέρειά τους, είτε πρόκειται για μια ολόκληρη Πολιτεία, είτε για περιοχή Πολιτείας, προκειμένου για τις 5 εκλογικές περιφέρειες σε Μέιν και Νεμπράσκα, είτε πρόκειται για τη WDC.
 
Μετά τη επικύρωση των αποτελεσμάτων κάθε υποψήφιο ζεύγος προέδρου και αντιπροέδρου συγκεντρώνει από τις εκλογικές περιφέρειες, όπου απλώς πλειοψήφησε, ένα συγκεκριμένο αριθμό Εκλεκτόρωνεκλεκτόρων με βάση την προτίμηση της λαϊκής ψήφου (popular vote). Με αυτό τον τρόπο συγκροτείται πανεθνικά το '''Εκλεκτορικό Κολλέγιο (Electoral College)'''. Τα μέλη του, δηλ. οι Eκλέκτορες'''Εκλέκτορες (Electors)''', με τη σειρά τους σε τακτή ημερομηνία λίγες μέρες μετά τις εκλογές θα ψηφίσουν χωριστά για πρόεδρο και χωριστά για αντιπρόεδρο των [[Πρόεδρος των ΗΠΑ|Ηνωμένων Πολιτειών]]. Για κάθε εκλογή κάθε εκλέκτορας έχει μία μόνο ψήφο.
 
ΚάθεΑπό πολιτείατο "δικαιούται"1969 αριθμόο αριθμός των εκλεκτόρων, ίσοπου συμμετέχουν στο Κολλέγιο, είναι 538. Το Άρθρο 2, Ενότητα 1, Παράγραφος 2 του [[Σύνταγμα των ΗΠΑ|Συντάγματος]] των Ηνωμένων Πολιτειών ορίζει ότι ο αριθμός των εκλεκτόρων κάθε Πολιτείας ισούται με το άθροισμα των αντιπροσώπων που έχει στο Κογκρέσσο, δηλ. ίσοΑυτό σημαίνει ότι ο αριθμός των εκλεκτόρων κάθε Πολιτείας είναι ίσος με το άθροισμα των Γερουσιαστών και των Αντιπροσώπων, πουτους έχειοποίους διαθέτει κάθε ΠολιτέιαΠολιτεία στονστο Ανώτατο Νομοθετικό Σώμα των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου ο αριθμός των εκλεκτόρων ανά Πολιτεία ποικίλλει εξαιρετικά. Για παράδειγμα η πολυπληθής Καλιφόρνια έχει 55 εκλέκτορες, καθότι διαθέτει 53 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives) και 2 στη Γερουσία (Senate). Στο "άλλο άκρο" πολιτείες με λίγο πληθυσμό διαθέτουν μόλις 3 εκλέκτορες, όπως για παράδειγμα η Αλάσκα, αφού καθότιη ολιγοπληθής αυτή Πολιτεία διαθέτει μόλις 1 έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives) και 2 στη Γερουσία (Senate). Ωστόσο στον αριθμό 535 των εκλεκτόρων από τις 50 Πολιτείες προστίθενται ακόμη 3 εκλέκτορες από την Περιοχή της Κολούμπια (Washington District of Columbia ή συντομογραφικά WDC). Η WDC, που γεωγραφικά συμπίπτει με το κεντρικό τμήμα της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, αν και δεν αντιπροσωπεύεται στο Κογκρέσσο, "δίνει" 3 εκλέκτορες στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων για να έχουμε τον τελικό αριθμό 538 (535 από τις Πολιτείες και 3 από την WDC). Οι υπεράκτιες κτήσεις των ΗΠΑ δεν αντιπροσωπεύονται.
Από το 1969 ο αριθμός των εκλεκτόρων, που συμμετέχουν στο Κολλέγιο, είναι 538. Το Άρθρο 2, Ενότητα 1, Παράγραφος 2 του [[Σύνταγμα των ΗΠΑ|Συντάγματος]] των Ηνωμένων Πολιτειών προσδιορίζει πόσοι εκλέκτορες αποστέλλονται από κάθε πολιτεία και αναθέτει σε κάθε Πολιτεία με την πολιτειακή νομοθεσία να καθορίσει τον τρόπο με τον οποίο επιλέγονται οι δικοί της εκλέκτορες. Οι 48 Πολιτείες και η Περιοχή της Κολούμπια της Πρωτεύουσας (WDC) έχουν θεσπίσει το απλό πλειοψηφικό σύστημα, θεωρώντας την Πολιτεία στο σύνολο της ως μία ενιαία εκλογική περιφέρεια. Ως εκ τούτου όποιο ζεύγος υποψηφίου προέδρου και αντιπροέδρου απλώς πλειοψηφήσει στην περιφέρεια αυτή κερδίζει όλες τις εκλεκτορικές θέσεις, δηλ. οι προκαθορισμένοι υποψήφιοί του εκλέκτορες ανακηρύσσονται οι μοναδικοί εκλέκτορες της περιφέρειας. Οι Πολιτείες του Μέιν και της Νεμπράσκα έχουν ένα πιο σύνθετο σύστημα, πάντως πλειοψηφικό. Για την ακρίβεια σε κάθε μία από τις δύο αυτές Πολιτείες εκλέγονται από δύο εκλέκτορες σε επίπεδο πολιτειακό και από ένας σε κάθε εκλογική περιφέρεια της κάθε Πολιτείας, οι οποίες υφίστανται για τις βουλευτικές εκλογές. Αυτές είναι δύο για το Μέιν και τρεις για τη Νεμπράσκα.
 
Από το 1969 ο αριθμός των εκλεκτόρων, που συμμετέχουνΩστόσο στο Κολλέγιο,ίδιο είναιακριβώς 538.χωρίο Τοτου ΆρθροΣυντάγματος (2, Ενότητα 1, Παράγραφος 2) του [[Σύνταγμα των ΗΠΑ|Συντάγματος]] των Ηνωμένων Πολιτειών προσδιορίζει πόσοι εκλέκτορες αποστέλλονται από κάθε πολιτεία και αναθέτειανατίθεται σε κάθε Πολιτεία, με την εσωτερική της πολιτειακή νομοθεσία πλέον, να καθορίσει τοντο τρόποδικό της σύστημα εκλογής, με τοντο οποίο επιλέγονται οι δικοί της εκλέκτορες. Οι 48 Πολιτείες και η Περιοχή της Κολούμπια της Πρωτεύουσας (WDC) προϊόντος του χρόνου έχουν θεσπίσεικαταλήξει σε ίδιο σύστημα εκλογής. Αυτό είναι το απλό πλειοψηφικό σύστημα, θεωρώνταςθεωρουμένης τηντης ΠολιτείαΠολιτείας στο σύνολο της ως μίαμίας ενιαίαενιαίας εκλογικήεκλογικής περιφέρειαπεριφέρειας. Ως εκ τούτου όποιο ζεύγος υποψηφίου προέδρου και αντιπροέδρου απλώς πλειοψηφήσει στην περιφέρεια αυτή κερδίζει όλες τις εκλεκτορικές θέσεις, δηλ. οι προκαθορισμένοιπροεπιλεγμένοι υποψήφιοί τουυποψήφιοι εκλέκτορες για το συγκεκριμένο ζέυγος ανακηρύσσονται οι μοναδικοί εκλέκτορες της περιφέρειας. Οι Πολιτείες του Μέιν και της Νεμπράσκα έχουν ένα πιο σύνθετο σύστημα, πάντως απλό πλειοψηφικό. Για την ακρίβεια σε κάθε μία από τις δύο αυτές Πολιτείες εκλέγονται από δύο εκλέκτορες σε επίπεδο πολιτειακό και από ένας σε κάθε εκλογική περιφέρεια της κάθε Πολιτείας, οι οποίες ήδη υφίστανται για τις βουλευτικές εκλογές. Αυτές οι βουλευτικές εκλογικές περιφέρειες στο εσωτερικό των δύο Πολιτειών είναι δύο για το Μέιν και τρεις για τη Νεμπράσκα.
Κάθε πολιτεία "δικαιούται" αριθμό εκλεκτόρων ίσο με το άθροισμα των αντιπροσώπων που έχει στο Κογκρέσσο, δηλ. ίσο με το άθροισμα των Γερουσιαστών και των Αντιπροσώπων, που έχει κάθε Πολιτέια στον Ανώτατο Νομοθετικό Σώμα των ΗΠΑ. Ως εκ τούτου ο αριθμός των εκλεκτόρων ανά Πολιτεία ποικίλλει εξαιρετικά. Για παράδειγμα η πολυπληθής Καλιφόρνια έχει 55 εκλέκτορες, καθότι διαθέτει 53 έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives) και 2 στη Γερουσία (Senate). Στο "άλλο άκρο" πολιτείες με λίγο πληθυσμό διαθέτουν μόλις 3 εκλέκτορες, όπως για παράδειγμα η Αλάσκα, καθότι διαθέτει μόλις 1 έδρα στη Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives) και 2 στη Γερουσία (Senate). Ωστόσο στον αριθμό 535 των εκλεκτόρων από τις 50 Πολιτείες προστίθενται ακόμη 3 εκλέκτορες από την Περιοχή της Κολούμπια (Washington District of Columbia ή συντομογραφικά WDC). Η WDC, που γεωγραφικά συμπίπτει με το κεντρικό τμήμα της πρωτεύουσας των ΗΠΑ, αν και δεν αντιπροσωπεύεται στο Κογκρέσσο, "δίνει" 3 εκλέκτορες στο Κολλέγιο των Εκλεκτόρων για να έχουμε τον τελικό αριθμό 538 (535 από τις Πολιτείες και 3 από την WDC). Οι υπεράκτιες κτήσεις των ΗΠΑ δεν αντιπροσωπεύονται.
 
Το Εκλεκτορικό Κολέγιο είναι παράδειγμα ιδιότυπης εκλογής κυβερνώντων. Ξεκινά ως άμεση (στο εκλογικό τμήμα) εκλογή και στην πορεία μετατρέπεται σε έμμεση, αφού οι εκλέκτορες είναι θεωρητικά ελεύθεροι να ψηφίσουν υπέρ οποιουδήποτε έχει δικαίωμα να εκλεγεί πρόεδρος ή αντιπρόεδρος, ακόμα κι αν δεν ήταν επίσημος υποψήφιος και απλώς κατεγράφη ιδιοχείρως στο ψηφοδέλτιο από τους εκλογείς. Ωστόσο στην πράξη είναι από πριν γνωστό με ποιού το συνδυασμό έχουν επιλεγεί και κατά συνέπεια δεσμεύονται, ηθικά τουλάχιστον, να υποστηρίξουν αυτόν τον υποψήφιο που ανέδειξε πρώτο στην εκλογική τους περιφέρεια το εκλογικό σώμα.
 
Το Σύνταγμα των ΗΠΑ ορίζει ότι η ψηφοφορία του '''Εκλεκτορικού Κολλεγίου''' για την ανάδειξη προέδρου και αντιπροέδρου διεξάγεται την ίδια ημέρα για όλες τις Πολιτείες. Επίσης στην ίδια διάταξη ανατίθεται στο Κογκρέσσο να ορίσει τακτή ημερομηνία.
Η Δωδέκατη Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος ορίζει ότι κάθε εκλέκτορας έχει μία ψήφο για την εκλογή προέδρου και μία για την εκλογή αντιπροέδρου. Η ψηφοφορία του Εκλεκτορικού Κολλεγίου σε λιγότερες Πολιτείες είναι μυστική, στις περισσότερες φανερή. Σε 26 από τις δεύτερες προβλέπονται διάφορες μικρές ποινές, συνήθως χρηματικές, για τους εκλέκτορες που δεν θα ακολουθήσουν τη λαϊκή εντολή. Πάντως οι περιπτώσεις παρασπονδίας από την λαϊκή εντολή είναι εξαιρετικά σπάνιες. Μετά το 1968 καταγράφονται μόλις 6 μεμονωμένες περιπτώσεις. Οπωσδήποτε σε καμία απ' αυτές δεν ανετράπη το γενικό αποτέλεσμα.
 
Η Δωδέκατη Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος ορίζει ότι οι δύο ψηφοφορίες για εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου γίνονται αφενός χωριστά, αφετέρου στις έδρες της κυβερνήσεως κάθε Πολιτείας. Κάθε εκλέκτορας έχει μία ψήφο για την εκλογή προέδρου και μία για την εκλογή αντιπροέδρου.
Οι πολέμιοι του θεσμού υποστηρίζουν πως είναι αντιδημοκρατικός και πως δίνει σε πολιτείες, όπου κανείς από τους δυο υποψήφιους δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, ανάρμοστα μεγάλη δυνατότητα να εκλέγουν Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο. Οι υπέρμαχοι θεωρούν ότι το Εκλεκτορικό Κολέγιο είναι σημαντικό και αντιπροσωπευτικό στοιχείο του αμερικανικού [[φεντεραλισμός|φεντεραλισμού]], και παράλληλα προασπίζεται τα δικαιώματα των μικρότερων πολιτειών. Πολυάριθμες συνταγματικές τροπολογίες έχουν κατατεθεί στο [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσσο]] για την αντικατάστασή του με άμεση λαϊκή [[ψηφοφορία]], ωστόσο καμία από αυτές δεν έχει περάσει.
 
Η Δωδέκατη Τροπολογία του αμερικανικού Συντάγματος ορίζει ότι κάθε εκλέκτορας έχει μία ψήφο για την εκλογή προέδρου και μία για την εκλογή αντιπροέδρου. Η ψηφοφορία του Εκλεκτορικού Κολλεγίου σε λιγότερες Πολιτείες είναι μυστική, στις περισσότερες φανερή. Σε 26 από τις δεύτερες προβλέπονται διάφορες μικρές ποινές, συνήθως χρηματικές, για τους εκλέκτορες που δεν θα ακολουθήσουν τη λαϊκή εντολή. Πάντως οι περιπτώσεις παρασπονδίας από την λαϊκή εντολή είναι εξαιρετικά σπάνιες. Μετά το 1968 καταγράφονται μόλις 6 μεμονωμένες περιπτώσεις. Οπωσδήποτε σε καμία απ' αυτές δεν ανετράπη το γενικό αποτέλεσμα.
 
Τα αποτελέσματα αποστέλλονται επισήμως και σφραγισμένα στην έδρα της κυβερνήσεως των ΗΠΑ και ανοίγονται από τον Πρόεδρο της Γερουσίας παρουσία της Ολομέλειας του Κογκρέσσου (Γερουσία και Βουλή των Αντιπροσώπων). Το άτομο που θα συγκεντώσει την απόλυτη πλειοψηφία των ψήφων του '''Εκλεκτορικού Κολλεγίου''' θα είναι ο επόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ. Σε περίπτωση που έχουμε αδυναμία επίτευξης απόλυτης πλειοψηφίας η Βουλή των Αντιπροσώπων (House of Representatives), η οποία αριθμει 435 μέλη, αμέσως θα εκλέξει με απόλυτη πλειοψηφία πλέον τον πρόεδρο από τους τρεις πρώτους σε εκλεκτορικές ψήφους υποψηφίους.
 
Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι οι βουλευτές δεν θα ψηφίσουν ατομικά. Θα αποφασίσουν πρώτα με "εσωτερική" ψηφοφορία ανά Πολιτεία για το ποιόν υποψήφιο προτιμούν και μετά θα ψηφίσουν πλέον οι Πολιτείες με μία μόνο ψήφο η κάθε Πολιτεία για την εκλογή προέδρου. Πρόεδρος εκλέγεται ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Πολιτειών.
 
Παρόμοια διαδικασία ακολουθείται για τον αντιπρόεδρο με τις εξής διαφορές: (α) Η επιλογή γίνεται από τη Γερουσία, η οποία αριθμεί 100 μέλη. (β) Η επιλογή θα γίνει από τους δύο πρώτους σε ψήφους υποψηφίους. (γ) Απαιτείται απαρτία δύο τρίτων για να είναι έγκυρη η εκλογή. Όπως και στην εκλογή προέδρου αντιπρόεδρος εκλέγεται ο υποψήφιος που θα συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία του όλου αριθμού των Γερουσιαστών.
 
Οι πολέμιοι του θεσμού υποστηρίζουν πως είναι αντιδημοκρατικός και πως δίνει σε πολιτείες, όπου κανείς από τους δυο υποψήφιους δεν κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία, ανάρμοστα μεγάλη δυνατότητα να εκλέγουν Πρόεδρο και Αντιπρόεδρο. Οι υπέρμαχοι θεωρούν ότι το Εκλεκτορικό ΚολέγιοΚολλέγιο είναι σημαντικό και αντιπροσωπευτικό στοιχείο του αμερικανικού [[φεντεραλισμός|φεντεραλισμού]], και παράλληλα προασπίζεται τα δικαιώματα των μικρότερων πολιτειών. Πολυάριθμες συνταγματικές τροπολογίες έχουν κατατεθεί στο [[Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών|Κογκρέσσο]] για την αντικατάστασή του με άμεση λαϊκή [[ψηφοφορία]], ωστόσο καμία από αυτές δεν έχει περάσει.