Στεατικό οξύ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ επιμέλεια |
||
Γραμμή 31:
}}
To '''στεατικό οξύ''' είναι κορεσμένο [[λιπαρό οξύ]] με αλυσίδα 18 ατόμων άνθρακα και κατά IUPAC έχει την ονομασία '''δεκαοκτανοϊκό οξύ'''. Πρόκειται για ένα κηρώδες στερεό και ο μοριακός του τύπος είναι CH<sub>3</sub>(CH<sub>2</sub>)<sub>16</sub>CO<sub>2</sub>H. Το όνομα του προέρχεται από την ελληνική λέξη
==Παραγωγή==
To Στεατικό οξύ βρίσκεται σε πολλά ζωικά και φυτικά λίπη και έλαια, ωστόσο είναι πιο άφθονο στο ζωικό λίπος (έως και το 30%), παρά στο φυτικό λίπος (έως και το 5 %). Σημαντική εξαίρεση αποτελούν το βούτυρο κακάο, όπου η περιεκτικότητα σε στεατικό οξύ (ως [[τριγλυκερίδιο]]) είναι 28–45%.<ref name="lexicon">{{cite journal |year=2001 |title=Lexicon of lipid nutrition (IUPAC Technical Report) |journal=Pure and Applied Chemistry |volume=73 |issue=4 |pages=685–744 |url=http://iupac.org/publications/pac/73/4/0685/ |doi=10.1351/pac200173040685 |last1=Beare-Rogers |first1=J. |last2=Dieffenbacher |first2=A. |last3=Holm |first3=J.V. }}</ref>
Το στεατικό οξύ παρασκευάζεται με επεξεργασία αυτών των λιπών και ελαίων με νερό σε υψηλή πίεση και θερμοκρασία (πάνω από 200 °C),
==Χρήσεις==
| |||