Χάραλντ Γ΄ της Νορβηγίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Yobot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Διόρθωση συντακτικών λαθών του κώδικα με τη χρήση AWB (11774)
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
|όνομα = Χάραλντ Γ'
|χρώμα =
|εικόνα = Harald Harold-III of Norway-Coin.jpgpng
|μέγεθος_εικόνας =
|λεζάντα =
Γραμμή 15:
|είδος_βασιλείας =
|σύζυγος =
|επίγονοι = Μάγκνους Β' της Νορβηγίας<br />Όλαφ Γ' της Νορβηγίας<br />κ.α.
|βασιλικός_οίκος =
|προσωνύμια =
Γραμμή 28:
}}
[[Αρχείο:Harald Hardraades saga-Tittelfrise-G. Munthe.jpg|right|thumb|250px|Από την εικονογράφηση της ''[[Σκανδιναβική Σάγκα|Σάγκας]] του Χάραλντ Χαρντράντε'']]
Ο '''Χάραλντ Σίγκουρντσον''' (''Harald Sigurdsson'', [[1015]] - [[25 Σεπτεμβρίου]] [[1066]]), στον οποίο δόθηκε το επίθετο ''Hardråde'' (το οποίο μεταφράζεται χονδρικά ως "αδίστακτος βασιλιάς") στη [[Σκανδιναβική Σάγκα|σκανδιναβική σάγκα]], ήταν βασιλιάς της [[Νορβηγία]]ς (ως '''Χάραλντ Γ΄''') από το [[1046]] έως το [[1066]]. Επιπλέον, διεκδίκησε ανεπιτυχώς το θρόνο της [[Δανία]]ς μέχρι το [[1064]] και τον [[Κατάλογος Άγγλων μοναρχών|αγγλικό θρόνο]] το [[1066]]. Πριν γίνει βασιλιάς, ο Χάραλντ είχε περάσει περίπου 15 χρόνια στην εξορία ως [[μισθοφόρος]] και στρατιωτικός διοικητής στο [[Κράτος των Ρως]] και του [[Τάγμα των Βαράγγων|Τάγματος των Βαράγγων]] στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]]. Είναι επίσης ο ήρωας της ''9ης [[Σκανδιναβική Σάγκα|σάγκας]]'' του ισλανδού μεσαιωνικού ποιητή [[Σνόρρι Στούρλουσον]], όπου με επικό τρόπο εξιστορούνται κομμάτια της ζωής του. Θεωρείται ιδρυτής του [[Όσλο]], αν και τα αρχαιολογικά ευρήματα δε συνηγορούν σε αυτό.
 
== Βιογραφία ==
Γεννημένος στη [[Νορβηγία]] το [[1015]] και φυγάς μετά το πραξικόπημα κατά του ετεροθαλή αδελφού του, βασιλιά Όλαφ Β' του Χονδρού (μετέπειτα Αγίου Όλαφ), ο Χάραλντ εγκαταστάθηκε στο [[Νόβγκοροντ]] σε ηλικία δεκαπέντε ετών. Το Νόβγκοροντ ήταν η δεύτερη σημαντικότερη πόλη του [[Κράτος των Ρως|Κράτους των Ρως]], το οποίο εκείνη την εποχή έφθανε στη μέγιστη ακμή του υπό την ηγεσία του [[Βαράγγοι|βαράγγου]] Μέγα Πρίγκηπα [[Γιαροσλάβος Α' Σοφός|Γιάροσλαβ του Σοφού]].
 
Ένα χρόνο μετά, ο Χάραλντ συγκρότησε μια ληστρική ορδή που πολέμησε στο πλευρό των Ρως κατά των [[Πολωνία|Πολωνών]]. Η φήμη του διαδόθηκε σύντομα και στα είκοσί του [[1035]] στρατολογήθηκε από τους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινούςΒυζαντινούς]] στο [[Τάγμα των Βαραγγίων|Τάγμα των Βαραγγίων (Βαραγγική Φρουρά)]]Βαράγγων, όπου εντάσσονταν οι σκανδιναβοίΣκανδιναβοί μισθοφόροι. Στην ταραγμένη εκείνη περίοδο υπηρέτησε κατά σειρά τέσσερις αυτοκράτορες, τους [[Μιχαήλ Δ'|Μιχαήλ Δ' τον Παφλαγόνα]], [[Μιχαήλ Ε'|Μιχαήλ Ε' τον Καλαφάτη]], Ζωή την Πορφυρογέννητη και [[Κωνσταντίνος Θ'|Κωνσταντίνο Θ' το Μονομάχο]].
 
Για τα επιτεύγματά του προήχθη από νωρίς σε Ακόλουθο (αντίστοιχο του σημερινού αντισυνταγματάρχη) και μολονότι ήταν αγράμματος και πολύ νέος, του ανατέθηκε η διοίκηση της Βαραγγικής Φρουράς. Επί Χάραλντ οι βαράγγοι μισθοφόροι σημείωσαν σπουδαίες στρατιωτικές επιτυχίες και διακρίθηκαν στη χρήση ανορθόδοξων μεθόδων, όπως ήταν ο εμπρησμός εχθρικών κάστρων με φλεγόμενα πουλιά ή η υποκριτική απροθυμία τους να πολεμήσουν, ώστε οι αντίπαλοι να νομίσουν πως νίκησαν και να βγουν από τα οχυρά τους. Συνολικά έλαβε μέρος σε έντεκα μεγάλες μάχες - κατά των [[Άραβες|Αράβων]] στην [[Ανατολία]], την [[Αφρική]] και τη [[Σικελία]], καθώς και στη [[Βουλγαρία]] κατά των Βουλγάρων και τη νότια [[Ιταλία]] κατά των Σαρακηνών. Την περιουσία που αποκόμιζε από τις εκστρατείες φρόντιζε να την "αποταμιεύει" στέλνοντάς την για φύλαξη στο Νόβγκοροντ, ώστε να είναι σίγουρος ότι δεν κινδυνεύει.