Μονακό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από το [[1861]] άρχισε να σταθεροποιείται η εξάρτηση από τη Γαλλία. Πρίγκιπας του Μονακό το [[1949]] έγινε ο [[Ρενιέ Γ']]. Το [[1956]] νυμφεύθηκε την [[ΗΠΑ|Αμερικανίδα]] ηθοποιό [[Γκρέις Κέλι]], η οποία σκοτώθηκε σε αυτοκινητικό δυστύχημα το [[1982]]. Το Μονακό εντάχθηκε στα [[Ηνωμένα Έθνη]] μόλις το [[1993]]. Το [[2002]] το [[γαλλικό φράγκο]], νόμισμα του Μονακό, αντικαταστάθηκε από το [[ευρώ]]. Τον Απρίλιο του [[2005]], ύστερα από το θάνατο του Ρενιέ, την ηγεσία του πριγκιπάτου ανέλαβε ο γιος του Αλβέρτος.

Στις βουλευτικές εκλογές στις [[9 Φεβρουαρίου]] του [[2003]] ο κυβερνών συνασπισμός "Ένωση για το Μονακό" κέρδισε τις 21 επί συνόλου 24 εδρών. Ο κυβερνών συνασπισμός επανεξελέγη και το [[2008]].

Ο βράχος του Μονακό ήταν ένα καταφύγιο για τους πρωτόγονους πληθυσμούς. Τα ίχνη τους ανακαλύφθηκαν σε μια σπηλιά στους κήπους του Αγίου Μαρτίνου. Οι πρώτοι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής, οι Λιγούριοι (Ligures), περιγράφονται ως άνθρωποι των βουνών, εξοικειωμένοι με την σκληρή εργασία αλλά και με υποδειγματική οικονομία. Η ακτή και ο λιμένας του Μονακό ήταν πιθανώς η θαλάσσια πρόσβαση για τον εσωτερικό πληθυσμό της Λιγουρίας, το Oratelli Peille. Η προέλευση του ονόματος «Μονακό» υπόκειται σε διάφορες υποθέσεις. Στην αρχαιότητα, ο λιμένας του Μονακό συνδέθηκε με τη λατρεία του ήρωα [[Ηρακλής|Ηρακλή]], και το όνομά του συνδέθηκε συχνά με την έκφραση «Ηρακλής ΜονόικοςΜόνοικος». Υπήρχε στην αρχαιότητα ναός αφιερωμένος στον Ηρακλή, πράγμα το οποίο δεν συνήθιζαν για ημίθεο. Γι' αυτό λέγεται Μονόοικος. Αυτή την έκδοση επιβεβαιώνεται, δεδομένου ότι το σύγχρονο όνομα για τον κύριο λιμένα του Μονακό είναι ο λιμένας του Ηρακλή. Στο τέλος του 12ου αιώνα π.Χ., οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή. Το Μονακό είναι μέρος της επαρχίας των θαλάσσιων Άλπεων. Κατά τη διάρκεια της κατοχής τους, οι [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίοι]] δημιούργησαν στο La Turbie το τρόπαιο Augustus, το οποίο γιορτάζει το θρίαμβο των στρατιωτικών εκστρατειών τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της ίδιας περιόδου, οι [[Φοίνικες]] και οι [[Καρχηδόνιοι]] ναυτικοί έφεραν την ευημερία στην περιοχή. Μετά από την πτώση της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] (5ος αιώνας μ.Χ.), η περιοχή κατακτήθηκε από διάφορους βάρβαρους πληθυσμούς. Ήταν μόνο στο τέλος του 10ου αιώνα, μετά από την κυριαρχία των [[Σαρακηνοί|Σαρακηνών]] από την [[Προβηγκία]] που η περιοχή αποικήθηκε ξανά.

Το Μονακό βρίσκεται κατά μήκος της [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσογείου]], επί της [[Κυανή Ακτή|Κυανής Ακτής]], στα μισά της διαδρομής μεταξύ της [[Νίκαια (Γαλλία)|ΝιςΝίκαια]] και των ιταλικών συνόρων. Οι γεωγραφικές συντεταγμένες του Πριγκιπάτου (όσον αφορά το [[Ωκεανογραφικό Μουσείο του Μονακό|Ωκεανογραφικό Μουσείο]]) είναι {{coord|43|43|49|N|7|25|36|E}}<ref name="Monaco2005">[http://www.gouv.mc/devwww/wwwnew.nsf/e89a6190e96cbd1fc1256f7f005dbe6e/b1e4d9a8a45d5a34c125704a0032ec7b/$FILE/MC%20en%20chiffres%20recueil-2005.pdf Monaco en chiffres, édition 2005], www.gouv.mc</ref>.

Η κατασκευή μιας ημιπλεούμενης προκυμαίας μήκους 352 μέτρων για ένα συνολικό βάρος της τάξεως των {{formatnum:163000}} τόνων το [[2003]] έδωσε την δυνατότητα κατασκευής 360 θέσεων στάθμευσης, {{formatnum:25000}} m² αποθηκευτικών χώρων, 2 θαλάσσιους σταθμούς καθώς και διοικητικά και εμπορικά γραφεία<ref>[http://www.gouv.mc/devwww/wwwnew.nsf/e89a6190e96cbd1fc1256f7f005dbe6e/1ddf179c1910b5fbc1256fc60036dcc6/$FILE/digue%20semi-flottante.pdf La digue semi-flottante], www.gouv.mc</ref>. Η τεχνητή επιχωμάτωση με την οποία συνδέεται η προκυμαία έδωσε την δυνατότητα κέρδους ενός εκταρίου γης και είδε την δημιουργία ενός συμπλέγματος κατοικιών έκτασης {{formatnum:15000}} m²<ref>[http://www.gouv.mc/devwww/wwwnew.nsf/e89a6190e96cbd1fc1256f7f005dbe6e/1ddf179c1910b5fbc1256fc60036dcc6/$FILE/Le%20terre%20plein.pdf Le terre-plein], www.gouv.mc</ref>. Το 2006, ο [[Αλβέρτος Β΄ του Μονακό]] είχε επισήμως ξεκινήσει διαγωνισμό για την ανάληψη της υλοποίησης του σχεδίου επέκτασης του λιμανιού προς την θάλασσα, έχοντας ως στόχο το κέρδος περίπου 10 εκταρίων γης επί της θάλασσας. Το σχέδιο αυτό, με εκτιμώμενο κόστος της τάξης των 8 δισεκατομμυρίων ευρώ, θα έδινε την δυνατότητα κατασκευής περίπου {{formatnum:275000}} m² κτιριακών εγκαταστάσεων<ref>[http://www.lexpress.fr/culture/architecture-patrimoine/architecture/monaco-une-ville-sur-l-eau_552198.html « Monaco, une ville sur l'eau »], ''L'Express'', 21 août 2008.</ref> και θα είχε χρονοδιάγραμμα μέχρι το [[2023]], με τα πρώτα κτίρια να παραδίδονται προς εκμετάλλευση το [[2014]]<ref name="LesEchos"/>. Ωστόσο εγκαταλείφτηκε το 2008, με επίσημη δικαιολογία τον οικολογικό αντίκτυπο αλλά και τον οικονομικό, καθώς η Ευρώπη εισερχόταν σε περίοδο οικονομικής κρίσης<ref>[http://www.lepoint.fr/actualites-economie/2008-12-09/la-crise-pousse-monaco-a-arreter-son-projet-d-extension-en-mer/916/0/298416 Article du Point: La crise pousse Monaco à arrêter son projet d'extension en mer]</ref>. Τελικώς, προτιμήθηκε ένα σχέδιο, λιγότερο ακριβό, αλλά το οποίο σήμανε την επιστροφή στην κατασκευή υψηλών κτιρίων: την κατασκευή διπλού πύργου 49 ορόφων, την [[Τουρ Οντεόν]].