Άμστερνταμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 6121401 ?
Γραμμή 67:
[[Αρχείο:AnneFrankstatue.jpg|thumb|80px|right|Άγαλμα της Άννας Φρανκ]]
 
Κατά τον 19ο αιώνα, υπήρξε περίοδος ανάκαμψης. Το Κανάλι Άμστερνταμ-Ρήνος χάρισε στο Άμστερνταμ άμεση πρόσβαση στον Ρήνο, ενώ το 1825 το [[Βορειοολλανδικό Κανάλι]] (Het Noordhollandsch Kanaal) συνέδεσε την πόλη με το [[Ντεν Χέλντερ]]. Επίσης, το 1839 κατασκευάστηκε η πρώτη σιδηροδρομική γραμμή της Ολλανδίας, που συνέδεσε το Άμστερνταμ με το [[Χάαρλεμ]]. Τέλος, από το 1876 το [[Κανάλι της Βόρειας Θάλασσας]] (Ηet Noordzeekanaal), αποτέλεσε την απευθείας σύνδεση του λιμένα του Άμστερνταμ με τα κινητά υδατοφράγματα (sluizen) στο [[ΈιμάουντενΆιμάουντεν]] (IJmuiden) και από εκεί διέξοδο στη [[Βόρεια Θάλασσα]]. Από το 1850 άρχισε να επεκτείνεται η πόλη έξω από το όριο του καναλιού Σίνγκελ (Singelgracht), που υπήρχε εκεί από τον 17ο αιώνα.
 
Στα τέλη του 19ου αιώνα, με τη [[Βιομηχανική Επανάσταση]], ξεκίνησε μία νέα περίοδος επέκτασης της πόλης στην περίφημη «''Ζώνη των Χράχτεν''». Το εμπόριο αναζωπυρώθηκε, νέες βιομηχανίες δημιουργήθηκαν και ο πληθυσμός διπλασιάστηκε. Από τις 250.000 το 1850, έφτασε σχεδόν στις 510.000 το 1900. Οι κοινωνικές αναταράξεις που έφερε η Βιομηχανική Επανάσταση, έκαναν το Άμστερνταμ το κέντρο της ολλανδικής σοσιαλδημοκρατίας και οδήγησαν σε, μεγάλης κλίμακας, επέκτασή του (Σχέδιο Νότος, Σχέδιο Δύση κ.λ.π.). Οι κακές συνθήκες διαβίωσης στους χαμηλόμισθους εργάτες, οδήγησαν στα επεισόδια της συνοικίας Γιορντάαν (Ηet Jordaanoproer), κατά τα οποία έχασαν τη ζωή τους επτά άνθρωποι.
Γραμμή 84:
Στη δεκαετία του ’80, ήλθαν στην πόλη πολλοί νέοι ανώτατης εκπαίδευσης, αναζητώντας εργασία στον τομέα παροχής υπηρεσιών, κυρίως. Αυτό όξυνε ακόμη περισσότερο το πρόβλημα ανεύρεσης κατοικίας. Ακόμη, αναπτύχθηκε έντονα ο τομέας ξενοδοχείων και εστίασης (horeca), με την έλευση μεταναστών από άλλες χώρες (μεταξύ των οποίων και η [[Ελλάδα]]). Από το 1984, και μετά από πολύ καιρό, ο πληθυσμός της πόλης παρουσίασε και νέα αύξηση.
 
Το 1992 σημαδεύτηκε από το μεγάλο αεροπορικό δυστύχημα της συνοικίας ΜπέιλμερμίιρΜπάιλμερμίιρ (Bijlmermeer), όταν ένα Ισραηλινό επιβατικό αεροσκάφος, μετά την απογείωσή του από το [[Διεθνές Αεροδρόμιο Σκίπχολ|Σχίπχολ]], έχασε δύο κινητήρες και κατέπεσε σε πολυκατοικία. 43 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και στο σημείο της πτώσης υπάρχει σήμερα μνημείο.
 
Σήμερα, συνεχίζονται εντατικά οι προσπάθειες ανέγερσης νέων κατοικιών σε περιοχές που, πριν από μερικά χρόνια, ήταν υπαίθριοι χώροι. Κατ’ ουσίαν το στοίχημα για τις αρχές είναι, να τηρηθούν οι ισορροπίες μεταξύ του οξύτατου στεγαστικού προβλήματος και του -παραδοσιακά μεγάλου για τους Ολλανδούς- σεβασμού προς το περιβάλλον.