Νικκολό νταλλε Κάρτσερι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η οικογένεια Σανούδο είχε παραχωρήσει αρκετούς [[Δόγηδες της Βενετίας|Δόγηδες]] στη [[Δημοκρατία της Βενετίας|Γαληνοτάτη]]<ref>J.K. Fotheringham, ''op. cit.'', p. 1-12.</ref>. Πιστοποιείται η ύπαρξη ενός Μάρκο Σανούδο κατά το δεύτερο μισό του 6ου αιώνα. Φέρεται να είχε βοηθήσει από διάφορες θέσεις τη [[Δημοκρατία της Βενετίας]], ανάμεσά τουςόπως αυτή του πρέσβη στην [[Κωνσταντινούπολη]] απ'από όπου και το παρατσούκλιπαρωνύμιό του ''Costantinopolitani'' (ο «Κωνσταντινουπολίτης»). Ο γιος του Πιέτρο παντρεύτηκενυμφεύτηκε τη Ζαμπαρέλα, μια από τις αδελφές του Δόγηδόγη της Βενετίας [[Ερρίκος Δάνδολος|Ενρίκο Ντάντολο]]. Απ' αυτόν τον γάμο προήλθαν τρεις γιοι, ανάμεσά τους ο [[Μάρκο Α' Σανούδο]], ο ιδρυτής της δυναστείας. ΣυμμετείχεΑυτός συμμετείχε στην [[ΤέταρτηΔ' Σταυροφορία]] το [[1204]] και στη συνέχεια ίδρυσε το [[Δουκάτο της Νάξου]]. ΈχτισεΈκτισε μια νέα πρωτεύουσα γύρω από το φρούριό του, το ''castroCastro'', στο νησί της Νάξου. Πολέμησε στο πλευρό της Βενετίας και του άρχοντάεπικυριάρχου του, του [[Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης|Λατίνου Αυτοκράτορααυτοκράτορα]].

Ο γιος του [[ΆντζελοΆγγελος ΣανούδοΑ' Σανούδος]], ο γιος του, πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πολεμώντας, κυρίως για τους άρχοντές του, πρώτα για τον [[Λατινική Αυτοκρατορία της Κωνσταντινούπολης|Λατίνο Αυτοκράτορααυτοκράτορα]] και στη συνέχεια [[1248]] γα τον [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πρίγκιπαπρίγκιπα της Αχαΐας]]. Η βασιλεία του γιου του, [[Μάρκος Β' Σανούδος|Μάρκο Β΄ Σανούδο]], υπήρξε διαταραγμένηταραγμένη. Το [[Δουκάτο της Νάξου]] δεν σταμάτησε να μικραίνει από τα χτυπήματα της [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|ΒυζαντινήςΡωμαϊκής Αυτοκρατορίας]]. Η βασιλεία του [[ΓουλιέλμοΓουλιέλμος Α' Σανούδος|Γουλιέλμου ΣανούδοΑ']] σημαδεύτηκε από δύο νέους κινδύνους στο [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίο]]: τους [[Καταλανική Εταιρεία|Καταλανούς]] και τους [[Σελτζούκοι|Σελτζούκους]]. Οι μικροί άρχοντες των Κυκλάδων, βασάλοι του Δουκάτου της Νάξου, απέναντι σε αυτό τον διπλό κίνδυνο, άρχισαν όλο και περισσότερο να στρέφονται προς τη Βενετία, που ήταν σε θέση να τους προστατεύσει καλύτερα από τον ίδιο τον άρχοντά τους. Ο Γουλιέλμος Α' προσπάθησε να βρει στηρίγματα στους [[Τάγμα της Μάλτας|Ιωαννίτες Ιππότες της Ιερουσαλήμ]] και στο [[Δουκάτο των Αθηνών]].

ΟΤον Γουλιέλμο Α' διαδέχθηκε ο πρώτος γιος του [[ΝικολόΝικόλαος ΣανούδοΑ' Σανούδος]], θείοςπου τουνυμφεύτηκε πατέρατην τουΙωάννα Νικολόνε παντρεύτηκεΜπριέν, μια νεαρή γυναίκακόρη της οικογένειας[[Ελένη τηςΑγγελίνα ΒρυέννηςΚομνηνή|Ελένης Αγγελίνας]]. Πέθανε όμως χωρίς διάδοχο.απογόνους, Οέτσι παππούςτον τουδιαδέχθηκε Νικολόο νταλεαδελφός Κάρτσερι,του [[ΤζιοβάνιΙωάννης ΣανούδοΑ' Σανούδος]] τον διαδέχτηκε. Στη διάρκεια της βασιλείας του η Νάξος υπέστη το [[1344]] καταστροφές από τον [[Ουμούρ Μπέης|Ουμούρ Μπέη]], τον [[Εμιράτο του Αϊδινίου|Εμίρηεμίρη του Αϊδινίου]] τον [[1344]] και δέχτηκε την επίθεση το [[1351]] την επίθεση γενοβέζικων γαλερών που άρπαξαν όλη την οικογένεια του δούκαΙωάννη Τζιοβάνι,Α'· εκμαζί τωνκαι οποίωντην η Φιορέντσα, η μητέρακόρη του Νικολό[[Φιορέντζα Γ’Σανούδου]].<ref>C. Frazee, op. cit., p. 39-40.</ref>.

Ο πρώτος άνδρας της Φιορέντσα ΣανούδοΦιορέντζας ήταν ο [[Τζιοβάνι νταλε Κάρτσερι]], άρχονταςκύριος των δύο τρίτων2/3 της [[Εύβοια|Ευβοίας]],. αλλάΜετά πέθανετον πρινθάνατό αυτήτου προλάβειαπεβίωσε νακαι γίνειο πατέρας της και η Φιορέντσα τον δούκισσαδιαδέχθηκε. Ο δεύτερος γάμος της έγινε για διπλωματικούς λόγους, που ενδιέφεραν ιδιαίτερα τις δημοκρατίες της Γένοβας και της Βενετίας. Η τελευταία έστειλε μια [[γαλέρα (πλοίο)|γαλέρα]] στη [[Νάξος|Νάξο]] για να αιχμαλωτίσει την Φιορέντζα και να την πάει στην [[Κρήτη]], όπου αναγκάστηκε να παντρευτεί τον ξάδερφό2ο εξάδελφό της [[Νικολό ΣανούδοΣανούντο Σπετσαμπάντα|Νικολό Σανούδο]], απογόνουτον ενόςλεγόμενο αδερφού'''εξολοθρεφτή του(spezzabanda)'', τέταρτουμικρανιψιό δούκατου [[ΓουλιέλμοΓουλιέλμος ΣανούδοΑ' Σανούδος|Γουλιέλμου Α']]<ref>C. Frazee, op. cit., p. 41.</ref>.

Αυτός ο δεύτερος γάμος δεν απέφερε κανένα διάδοχο. ΓιοςΟ γιος του πρώτου γάμου ανάμεσατης στηΦιορέντζα; [[Φιορέντσα Σανούδο]] καιμε τον [[Τζιοβάνι νταλε Κάρτσερι|Τζιοβάνι ντάλλε Κάρτσερι]], ο [[Νικολό νταλε Κάρτσερι|Νικόλαος ντάλε Κάρτσερι]], διαδέχτηκε την μητέρα του και τον πεθερόπατριό του (και ξάδερφο) [[Νικολό Σανούδο Σπετσαμπάντα]]''σπετσαμπάντα'' το 1371.