Δηιάνειρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Elenardil (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Elenardil (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
[[Image:Herakles Nessos Louvre E803.jpg|thumb|right|280px|[[Ηρακλής]], Δηιάνειρα και [[Νέσσος]], μελανόμορφη [[υδρία]], [[575 π.Χ.|575]]-[[550 π.Χ.|550]] π.Χ., [[Λούβρο]] (E 803)]]
 
Μυθικό πρόσωπο, θυγατέρα του [[Οινέας|Οινέα]] και της [[Αλθαία|Αλθαίας]], αδελφή του [[Μελέαγρος|Μελέαγρου]] και σύζυγος του [[Ηρακλής (μυθολογία)|Ηρακλή]]. Σύμφωνα με την παράδοση, ο Ηρακλής είχε υποσχεθεί στον αδελφό της Μελέαγρο, που τον είχε συναντήσει στον [[Κάτω Κόσμος|Κάτω Κόσμο]], ότι θα την πάρει ως σύζυγό του. Για την πραγματοποίηση της υπόσχεσης αυτής, ο Ηρακλής χρειάστηκε με τον αθάνατο [[Αχελώος (μυθολογία)|Αχελώο]], ο οποίος μεταμορφωνόταν σε φίδι, ταύρο ή άνθρωπο με κεφάλι ταύρου. Μετά τον γάμο της με τον Ηρακλή, η Δηιάνειρα ακολούθησε το σύζυγό της στους αγώνες του εναντίον των [[Δρύοπες|Δρυόπων]], των [[Λαπίθες|Λαπίθων]] και του [[Κύκνος (μυθολογία)|Κύκνου]]. Όταν όμως υποπτεύθηκε ότι ο Ηρακλής ερωτεύθηκε την [[Ιόλη]], άλειψε με το αίμα του [[Κένταυρος|Κενταύρου]] [[Νέσσος|Νέσσου]] το χιτώνα του. Ο Ηρακλής, φορώντας τον, καταλήφθηκε από τρομερούς πόνους και στην απόγνωσή του συγκέντρωσε ξύλα και παρακάλεσε τον [[Φιλοκτήτης|Φιλοκτήτη]] να ανάψει φωτιά, πάνω στην οποία και κάηκε. Η Δηιάνειρα, μαθαίνοντας το γεγονός αυτό, αυτοκτόνησε. Ο τάφος της βρισκόταν στους πρόποδες της [[Οίτη|Οίτης]], κοντά στην [[Ηράκλεια]], ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση, στο [[Άργος]]. Άλλη μυθολογική παράδοση αναφέρει ότι η Δηιάνειρα ήταν κόρη του βασιλιά της [[Ώλενος|Ωλένου]] [[Δεξαμενός|Δεξαμενού]], στην αυλή του οποίου φιλοξενήθηκε ο [[Ηρακλής]] ύστερα από τον άθλο της κόπρου του Αυγεία. Εκεί την ερωτεύθηκε και την παντρεύτηκε, αφού σκότωσε τον [[Κένταυρος|Κένταυρο]] και τους αδελφούς του.
 
[[Κατηγορία: Μυθολογία]]