Κρητική Επανάσταση του 1841: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Επαναστάσεις (με το HotCat) |
CHE (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 8:
Η συνθήκη του [[Λονδίνο]]υ (3/15 [[Ιούλιος|Ιουλίου]] [[1840]]) η οποία υπογράφτηκε ανάμεσα σε [[Αγγλία]], [[Ρωσία]], [[Αυστρία]] και [[Πρωσσία]], προέβλεπε την απομάκρυνση του Μωχάμετ Άλυ από την Κρήτη και την επαναφορά της σουλτανικής κυριαρχίας.
Πριν υπογραφεί η οριστική μεταβίβαση του νησιού στους Τούρκους, εξόριστοι Κρητικοί στην [[Ελλάδα]] όπως ο Β. Χάλης, Ι. Κουμής, [[Εμμανουήλ Πατέλαρος]] [[Αναγνώστης Τσουδερός]], [[Εμμανουήλ Δεικτάκης]] και οι αδελφοί Χαιρέτη, και μαζί τους ο νεαρός τότε [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος]] αφού συνεννοήθηκαν με Κρητικούς οπλαρχηγούς έφθασαν στο νησί στα τέλη του [[1840]]. Λίγο μετά
Αρχικά ο Τούρκος διοικητής θέλησε να διαπραγματευθεί με τους επαναστάτες στη συνέχεια όμως έστειλε στρατιωτικές δυνάμεις στα επαναστατικά κέντρα και κατόρθωσε να καταστείλει την εξέγερση λίγους μήνες αργότερα. Στις συμπλοκές που έγιναν στο Πρόβαρμα, στο Βαφέ, στο Ξυδά, στις Βρύσες της Πεδιάδος, οι ελληνικές απώλειες ήταν σημαντικές. Αβοήθητοι οι επαναστάτες από το Ελληνικό κράτος και υπό την πίεση των ξένων Δυνάμεων αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τον αγώνα και οι κυριότεροι από τους αρχηγούς να καταφύγουν στην [[Ελλάδα]] μαζί με πολλά γυναικόπαιδα.<ref>όπ.π.σελ.83</ref>
| |||