Σπύρος Μελάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Rialeuahh (συζήτηση | συνεισφορές)
αλλαγή γραμματοσειράς
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Σπύρος Μελάς''' ([[13 Ιανουαρίου]] [[1882]] - [[2 Απριλίου]] [[1966]]) ήταν Έλληνας δημοσιογράφος, συγγραφέας, δραματουργός, σκηνοθέτης και ιδρυτής θιάσων, εκδότης και ακαδημαϊκός. Υπήρξε μία από τις πιο παραγωγικές φυσιογνωμίες των γραμμάτων με μακρόχρονη θητεία και πολύμορφη δραστηριότητα στον πνευματικό κόσμο της εποχής του.
 
== '''''Βιογραφία''''' ==
Ο Σπύρος Μελάς, γιοςγιός του Ιωάννη Μελά και της Πηγής Παναγοπούλου γεννήθηκε στην [[Ναύπακτος|Ναύπακτο]], στις 13 <ref>(κατ'άλλους 18)</ref> Ιανουαρίου του [[1882]].
 
Τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του τα πέρασε σε διάφορες ελληνικές πόλεις, καθότι ο πατέρας του, δικαστικός στο επάγγελμα, έπαιρνε συχνά μεταθέσεις. Τελευταία κατοικία της οικογένειας ήταν στον Πειραιά. Ο Μελάς, ως το μοναδικό αγόρι της οικογένειας μετά το θάνατο του πατέρα του, αναγκάστηκε να δουλέψει για να ζήσει την οικογένεια. Έκανε διάφορες δουλειές και παράλληλα προσπαθούσε να συνεχίσει την εκπαίδευσή του. Με υποτροφία του δήμου Πειραιά, σπούδασε στην «Ιωνίδειο Πρότυπη σχολή Πειραιά» και με το τέλος των σπουδών του αποφάσισε να αποκατασταθεί επαγγελματικά στον Στρατό. Ωστόσο η στρατιωτική καριέρα δεν του πήγαινε και έτσι παραιτήθηκε σύντομα. Το [[1905]] γράφτηκε στη Νομική σχολή, αλλά δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του.
Γραμμή 9:
Παράλληλα, είχε κάνει τα πρώτα βήματα, ως δημοσιογράφος, στην εφημερίδα «Φωνή του Πειραιά». Μετά συνεργάστηκε με τις εφημερίδες «Χρονογράφος», «[[Ακρόπολις (εφημερίδα)|Ακρόπολις]]» και «[[Άστυ (εφημερίδα)|Άστυ]]». Επίσης συνεργάστηκε και με πολλά λογοτεχνικά – καλλιτεχνικά περιοδικά.
 
Στη δημοσιογραφία φαίνεται ότι βρήκε την κλίση του, αφού παρέμεινε στο επάγγελμα ως το τέλος της ζωής του. Συνεργάστηκε από διάφορες θέσεις με όλες σχεδόν τις εφημερίδες του καιρού του. Η τελευταία του συνεργασία ήταν με την εφημερίδα «Ελευθερία» από το [[1957]]έως το [[1966]]. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της [[ΕΣΗΕΑ]] ενώ λειτούργησε και την πρώτη σχολή δημοσιογραφίας στην Ελλάδα, την «Σχολή Δημοσιογραφία και Δημοσίων Σχέσεων του Ελληνοαμερικανικού Επιμορφωτικού Ινστιτούτου». Παρακολούθησε ως δημοσιογράφος όλα τα σημαντικά γεγονότα του καιρού του, υπήρξε πολιτικός αναλυτής αλλά και απεσταλμένος των εφημερίδων στον εξωτερικό, ωστόσο πιο γνωστός έμεινε για το καθημερινό [[Χρονογράφημα|χρονογράφημά]] του, πουτο οποίο συνέχιζε καθημερινά μέχρι το τέλος της ζωής του.
 
Το πρώτο του λογοτεχνικό έργο, ήταν το μυθιστόρημα ''«Τα μυστήρια του Πειραιώς»'' που πρωτοδημοσιεύτηκε σε συνέχειες στην εφημερίδα «Ακρόπολις», το φθινόπωρο του [[1906]].<br />