Οθωμανική Αυτοκρατορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 122:
Σε μέρος της βιβλιογραφίας διατυπώνεται η άποψη ότι η οθωμανική διοίκηση είχε γενικά ανεκτική στάση προς τους μη μουσουλμανικούς λαούς, πρακτική όμως που δεν εμπόδισε τις κοινωνικές διακρίσεις και τις πρακτικές του εξανδραποδισμού. Στην Κωνσταντινούπολη οι Έλληνες Φαναριώτες κατά κύριο λόγο και οι Αρμένιοι κατόπιν είχαν μεγάλα προνόμια και ασκούσαν μεγάλη επιρροή σε θέματα [[πολιτική]]ς και εμπορίου ενώ στον ελλαδικό χώρο προεστοί που κατείχαν μεγάλες εκτάσεις γης και προνόμια, οι λεγόμενοι [[Κεφαλάδες]]. Ορισμένοι συγγραφείς των αρχών του 21ου αιώνα θεωρούν ότι ο μύθος της ανεκτικής οθωμανικής διοίκησης κατασκευάστηκε αρχικά τον 19ο αιώνα από τη Βρετανία για πολιτικούς λόγους, και κυρίως για να μη διαταραχθεί η ισορροπία δυνάμεων στην Ευρώπη προς όφελος της Ρωσίας. Στον 20ο και τον 21ο αιώνα ακόμα και χριστιανοί διανοούμενοι στήριξαν αυτόν τον μύθο (επεκτείνοντάς τον γενικότερα στο ισλαμικό σύστημα) για θρησκευτικούς λόγους. Δηλαδή, θεώρησαν ότι "χριστιανισμός και ισλάμ είτε θα σταθούν είτε θα πέσουν μαζί".<ref>[https://books.google.gr/books?id=29eUBMirmrsC&pg=PA138&lpg=PA138&dq=myth+of+islamic+tolerance+ottoman+empire&source=bl&ots=R9_Gr13Iky&sig=ezPqX7J0n5UUnz6LybZemyrp3lg&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj9zpDKxtzPAhUBuxQKHXojAp44ChDoAQg8MAg#v=onepage&q=myth%20of%20islamic%20tolerance%20ottoman%20empire&f=false Diana West, The Death of the Grown-Up, Macmillan, 16 Σεπ 2008, σ. 138, 139]</ref><ref>[http://www.srpska-mreza.com/History/pre-wwOne/Ye_Or.html Bat Ye'or, Origin or the Myth of a Tolerant Pluralistic Islamic Society, Ανακοίνωση στο THE INTERNATIONAL STRATEGIC STUDIES ASSOCIATION SYMPOSIUM ON THE BALKAN WAR, Chicago, USA, 31-08-1995]</ref>
 
Κατά την οθωμανολόγο ιστορικό Karen Barkey, η ανοχή σε σχέση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία αναφέρεται στην μήμη δίωξη των ανθρώπων και όχι στην αποδοχή τους στην κοινωνία ως πλήρη και καλοδεχούμενα μέλη. Οι Οθωμανοί ανέχονταν τους μη-μουσουλμάνους, τους μήμη-σουνίτες-μουσουλμάνους και τους μη-Τούρκους στο βαθμό που αυτοί δεν έρχονταν σε αντίθεση με την σουνιτική-ισλαμική-τουρκική τάξη πραγμάτων. Αν κάποιες μειονότητες παραβίαζαν αυτή την κατάσταση, η αναγνώρισή τους εύκολα μετατρεπόταν σε καταστολή και διώξεις.<ref>[https://books.google.gr/books?hl=el&lr=&id=WY0dN9AP2DUC&oi=fnd&pg=PP1&dq=myth+of+turkish+tolerance+multiculturalism&ots=p8myTw-Rz8&sig=YDHiuSQHEo3SDedxGUt82MiM0xA&redir_esc=y#v=onepage&q=myth&f=false Ayhan Kaya, Europeanization and Tolerance in Turkey: The Myth of Toleration, Springer, 8 Απρ 2013, σ. 12].</ref>
 
== Η περίοδος της μεγάλης επέκτασης ==