Αντικομμουνισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎λογοτεχνία: προτεινόμενη βιβλιογραφία είναι
Εθνάρχης Βενιζέλος
Γραμμή 7:
Ποικίλες τάσεις του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος ([[Τροτσκισμός|τροτσκιστική]], [[Μαοϊσμός|μαοϊκή]], [[Ευρωκομμουνισμός|ευρωκομμουνιστική]], [[κομμουνιστική επαναθεμελίωση]]) άσκησαν κριτική στα σοσιαλιστικά καθεστώτα του ανατολικού μπλοκ, κατά τη διάρκεια του [[20ος αιώνας|20ου αιώνα]]. Η εν λόγω κριτική αφορά τον χαρακτήρα του κράτους που οικοδομήθηκε (γιγαντιαίο αστυνομικό κράτος), την ταξική/εκμεταλλευτική φύση αυτών των καθεστώτων που μιλούσαν στο όνομα του κομμουνισμού, την ταξική κοινωνική τους διάρθρωση, την καταστολή της εκεί [[εργατική τάξη|εργατικής τάξης]], την έλλειψη εργατικής δημοκρατίας κλπ. Τα κυβερνητικά κομμουνιστικά κόμματα των κρατών αυτών, από κοινού με ορισμένα αντίστοιχα κόμματα της Δύσης, αντιμετώπισαν την προαναφερθείσα κριτική ως αντικομμουνισμό, κατηγορία την οποία συνήθως απορρίπτουν οι σοσιαλιστές που δεν υποστηρίζουν τον υπαρκτό σοσιαλισμό.
 
===Στην Ελλάδα===
== Βιβλιογραφία ==
Στην Ελλάδα η πρώτη σκλήρυνση της πολιτικής του κράτους έναντι του κομμουνισμού διαπιστώνεται στα τέλη της δεκαετίας του 1920 υπό την πρωθυπουργία του Ελ. Βενιζέλου. Ο Βενιζέλος, επηρεασμένος από την προπαγάνδα του ΚΚΕ για "ανεξάρτητη Μακεδονία και Θράκη" καθώς και από άλλους παράγοντες, προχώρησε στην ψήφιση του νόμου 4229/1929 "Περὶ τῶν μέτρων ἀσφαλείας τοῦ κοινωνικοῦ καθεστῶτος καὶ προστασίας τῶν ἐλευθεριῶν τῶν πολιτῶν", γνωστού και ως "ιδιώνυμο" (βλ. Βικιθήκη [https://el.wikisource.org/wiki/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82_4229/1929]). Ο νόμος αυτός οδήγησε την αυστηρότερη αντιμετώπιση των κομμουνιστών και των συνδικάτων. Αυξήθηκαν οι συλλήψεις των θεωρούμενων ως κομμουνιστών και συνδικαλιστών, ακόμα για απλή συμμετοχή σε απεργίες. Χιλιάδες άτομα εκτοπίστηκα σε νησιά και μάλιστα χωρίς δικαστική εντολή. Κατά τον Βενιζέλο, ο εκτοπισμός "είναι χρησιμότατος διά τους συστηματικώς προπαγανδίζοντας και τους γενομένους αιτίους να έχωμεν θύματα εις την εργατικήν τάξιν.". Το ΚΚΕ από το 1929 χαρακτηρίζει την κυβέρνηση Βενιζέλου ως "κοινοβουλευτική φασιστική δικτατορία" συνεργαζόμενη με τον ιταλικό φασισμό.<ref>[http://thesis.ekt.gr/thesisBookReader/id/38790#page/56/mode/2up Κοντού Γεωργία, "Η πολιτική και κοινωνική ιδεολογία της 4ης Αυγούστου και ο τρόπος με τον οποίο αυτή επηρέασε την εκπαίδευση και τη νεολαία (Ε.Ο.Ν.)", Διδακτορική διατριβή, 2013, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, σ. 49-52]</ref>
 
== Βιβλιογραφία ==
* Torben Gülstorff: ''Warming Up a Cooling War: An Introductory Guide on the CIAS and Other Globally Operating Anti-communist Networks at the Beginning of the Cold War Decade of Détente'' ([http://www.wilsoncenter.org/publication/warming-cooling-war-introductory-guide-the-cias-and-other-globally-operating-anti Cold War International History Project Working Paper Series #75]), Washington 2015.
 
==Παραπομπές==
</references>
 
{{Πολιτικές ιδεολογίες}}