Κάρολος Δαρβίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Πρώιμη περίοδος: προσθήκη εικόνας |
Ank (συζήτηση | συνεισφορές) |
||
Γραμμή 121:
Ο Κάρολος Δαρβίνος προερχόταν από ένα [[αντικομφορμισμός|αντικομφορμιστικό]] υπόβαθρο. Αν και αρκετά μέλη της οικογενείας του ήταν προοδευτικοί, και δεν συμμερίζονταν τις συμβατικές θρησκευτικές πεποιθήσεις, ο ίδιος δεν αμφισβητούσε την κυριολεκτική αλήθεια της [[Αγία Γραφή|Βίβλου]]. Φοίτησε σε σχολείο της [[Εκκλησία της Αγγλίας|Εκκλησίας της Αγγλίας]], και αργότερα στο Κέμπριτζ σπούδασε Αγγλικανική θεολογία για να γίνει κληρικός, και ήταν πλήρως πεπεισμένος για το [[τελεολογικό επιχείρημα]] του [[Ουίλλιαμ Πάλεϋ]] ότι το σχέδιο στη φύση αποδείκνυε την ύπαρξη του Θεού. Ωστόσο, τα πιστεύω του άρχισαν να αλλάζουν όσο βρισκόταν στο πλοίο ''Beagle''. Αμφισβητούσε όσα έβλεπε - αναρωτιόταν για παράδειγμα για την ύπαρξη πανέμορφων πλασμάτων στα βάθη των ωκεανών, όπου κανείς δεν μπορούσε να τα δει, και ανατρίχιαζε στο θέαμα μιας σφήκας που παρέλυε κάμπιες ως ζωντανή τροφή για τα αυγά της. Θεώρησε αυτό το δεύτερο παράδειγμα ως αντίφαση της αντίληψης του Πάλεϋ για την ύπαρξη αγαθοεργού σχεδίου. Όταν βρισκόταν στο ''Beagle'' ο Δαρβίνος είχε αρκετά [[ορθοδοξία|ορθόδοξες αντιλήψεις]] και συχνά παρέθετε αποσπάσματα από τη Βίβλο ως αυθεντία πάνω στην [[ηθική]], αλλά είχε αρχίσει να βλέπει την ιστορία της [[Παλαιά Διαθήκη|Παλαιάς Διαθήκης]] ως ψευδή και αναξιόπιστη.
Με την επάνοδο του διερεύνησε την [[μετάλλαξη των ειδών]]. Γνώρισε ότι οι φυσιοδίφες κληρικοί φίλοι του πίστευαν ότι αυτό ήταν θηριώδης αίρεση που υπονόμευε την υπερφυσική δικαιολόγηση της κοινωνικής τάξης. Ήξερε επίσης ότι τέτοιες επαναστατικές ιδέες δεν ήταν καλοδεχούμενες σε μια εποχή που η πάγια θέση της Εκκλησίας της Αγγλίας δεχόταν επιθέσεις από ριζοσπάστες,
Ο Κάρολος Δαρβίνος εξιστόρησε στην βιογραφία του τις ψεύτικες ιστορίες που διαδίδονταν και ήθελαν τον παππού του [[Έρασμος Δαρβίνος|Έρασμο Δαρβίνο]] να καλεί τον [[Ιησούς Χριστός|Ιησού]] κατά τον θάνατο του. Ο Δαρβίνος τελείωνε με το συμπέρασμα ότι «Αυτή ήταν η κατάσταση των χριστιανικών αισθημάτων το 1802 .... Μπορούμε τουλάχιστον να ελπίζουμε πως αυτή η κατάσταση δεν επικρατεί πλέον». Παρά την ελπίδα αυτή, οι ίδιες ιστορίες κυκλοφόρησαν και μετά τον θάνατο του Δαρβίνου, η πιο σημαντική από τις οποίες ήταν εκείνη της [[Ελίζαμπεθ Χόουπ]] (γνωστή ως ''Lady Hope''), που εκδόθηκε το [[1915]] και υποστήριζε ότι ο Δαρβίνος είχε αποκηρύξει τη θεωρία της εξέλιξης μετανοώντας στο κρεβάτι του πόνου <ref>[http://www.talkorigins.org/faqs/hope.html The Darwin Deathbed Conversion Question]</ref>. Τέτοιες ιστορίες διαδίδονταν από χριστιανικές ομάδες που άρχισαν να γίνονται [[αστικός μύθος|αστικοί θρύλοι]], ακόμα και όταν οι ισχυρισμοί απορρίφθηκαν από τα παιδιά του Δαρβίνου, και θεωρήθηκαν ψευδείς από τους ιστορικούς.
| |||